به گزارش گروه اقتصادی خبرگزاری دانشجو، اهمیت اسکناس و چگونگی استفاده از آن، به عنوان یک ثروت و سرمایه ملی بر کسی پوشیده نیست و از سال‌ها پیش، مسئولان اقتصادی کشور طی بررسی‌هایی ضرورت تاسیس کارخانه تولید کاغذ اسناد بهادار را به منظور صرفه جویی در هزینه‌های واردات کاغذ اسکناس و سایر اوراق بهادار مورد تاکید قرار دادند.
صنعت ساخت کاغذ اسکناس به مراتب پیچیده‌تر از کاغذ چاپ و تحریر و بقیه محصولات مشابه است، چراکه در درجه اول مساله امنیت ملی کشور مطرح است و در درجه دوم حفظ استانداردهای بسیاری که برای این کاغذ تعریف شده، بسیار مهم است.
پیش از سال ۱۳۶۲، اسکناس‌های رایج کشور اغلب در اروپا تهیه می‌شد، اما در این سال با راه‌اندازی کارخانه چاپ اوراق بهادار توسط بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران، چاپ اسکناس در داخل کشور آغاز شد.
این در حالی است که در آن زمان حجم بالایی از واردات کاغذ برای چاپ اسکناس و سایر اوراق بهادار به کشور وارد می‌شد و همین امر، مسئولان وقت را بر آن داشت که به فکر ایجاد کارخانه تولید کاغذ اسکناس در داخل کشور باشند که در سال ۱۳۶۸، مقدمات کار فراهم و مطالعات اولیه جهت امکان‌سنجی طرح، شناخت تکنولوژی، ماشین‌آلات، امکانات ساخت داخل، شناسایی سازندگان خارجی، محل اجرای پروژه، اعتبار مورد نیاز، منابع مالی و ... آغاز شد.
هرچند به دلیل برخی مشکلات ارزی در این سال‌ها، اجرای این طرح مسکوت ماند تا اینکه در نهایت در سال ۱۳۷۶ با تامین اعتبار ارزی و ریالی و عقد قرارداد با سازنده خارجی ماشین آلات، عملیات اجرایی طرح شروع شد.
با این حال، این کارخانه در اواخر سال ۱۳۸۱ پس از اتمام عملیات نصب ماشین‌آلات و پشت سرگذاشتن تولید آزمایشی به بهره‌برداری رسید و اکنون به صورت شبانه‌روزی در حال تولید انبوه انواع کاغذ امنیتی است.
این واحد تولیدی در حال حاضر به عنوان تنها کارخانه تولید کاغذ اسناد بهادار، کاغذ اسکناس، چک، صفحات پاسپورت، کاغذ شناسنامه در سطح کشور محسوب می‌شود.