به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری دانشجو، پایگاه آمریکایی «المانیتور» در گزارشی به انتخابات ریاست‌جمهوری ایران در سال 2017 اشاره کرد و نوشت که دلایلی وجود دارد که ممکن است «حسن روحانی» برای دومین بار موفق به پیروزی در انتخابات ریاست‌جمهوری ایران نشود.
در مقدمه این گزارش آمده است که سرنوشت سیاسی روحانی همچون دیگر رؤسای جمهور پیشین ایران به سختی قابل پیش‌بینی است. در حالیکه بسیاری از سرآمدن حکومت از جمله «علی لاریجانی» رئیس مجلس ایران معتقدند که روحانی برای دور دوم نیز بعنوان رئیس‌جمهوری ایران برگزیده می‌شود، دلایلی وجود دارد که ممکن است روحانی در انتخابات ریاست‌جمهوری ایران پیروز نشود.
المانیتور سپس نوشت که در حال حاضر، چند عامل کلیدی سیاسی و اقتصادی وجود دارد که می‌تواند نقش مهمی در تعیین سرنوشت روحانی در انتخابات آتی ریاست‌جمهوری ایران ایفا کند.
طبق این گزارش، رئیس‌جمهور کنونی ایران، «محمود احمدی نژاد» رئیس‌جمهور سابق ایران را قربانی تمامی مشکلات اقتصادی کنونی ایران می‌کند. روحانی و کابینه وی به دولت قبلی ایران بعنوان دلیل تنگه وخیم اقتصادی کنونی در ایران می‌نگرند. این خط استدلال روحانی حتی در صورتیکه معتبر هم باشد، قشر متوسط و به ویژه آسیب‌پذیر ایران را قانع نمی‌کند.
المانیتور سپس توضیح داد که در روایت دولت روحانی، حتی معروف‌ترین سیاست‌های دولت قبلی ایران اشتباه و مسئله‌ساز بوده است. در واقع، «عباس آخوندی» وزیر کنونی راه و شهرسازی، پروژه «مسکن مهر» را یک «فاجعه» خوانده است.
این پایگاه آمریکایی ادامه داد، اظهارات این‌چنینی دولت روحانی موجب می‌شود که طبقه پایین‌تر جامعه احساس کنند که دولت کنونی ایران نماینده آنها نیست. بسیاری از شهروندان ایران این سؤال را مطرح می‌کنند که روحانی چه اقداماتی برای آنها انجام داده است زیرا در دولت احمدی‌نژاد، بسیاری از آنها با طرح پروژه مسکن مهر توانسته‌اند صاحب‌خانه شوند و همچنین به صورت ماهیانه یارانه دریافت می‌کردند.
المانیتور در توضیح دومین دلیلی که ممکن است از پیروزی روحانی در دور دوم انتخابات ریاست‌جمهوری ایران جلوگیری کند، نوشت، دومین دلیل، سن بالای برخی از اعضای کابینه روحانی و عملکرد حلقه بسته آنها است به این مفهوم که دولت روحانی وارد تعامل سازنده با سرآمدانی که خارج از چرخه داخلی خود باشد، نمی‌شود. اقتصاددان‌هایی همچون «فرشاد مؤمنی»، «محمد راغفر»، «جمشید پژویان» نارضایتی خود از فقدان استراتژی اقتصادی دولت روحانی و همچنین ماهیت «حلقه بسته» دولت کنونی ایران اعلام کردند.
این گزارش ادامه داد، دولت روحانی از بسیاری از مقاماتی با سن بالا تشکیل شده است که برخی از آنها لزوماً از نظر افکار عمومی مثبت تلقی نمی شوند. در حقیقت، میانگین سن اعضای کابینه روحانی 57 سال است، و همین امر دولت کنونی ایران را به پیرترین دولت از زمان انقلاب اسلامی 1979 ایران تاکنون تبدیل کرده است.
المانیتور توضیح داد، این سیاستمداران مسن قادر به ایجاد تغییرات سیاسی و اقتصادی نیستند و عدم تمایل دولت روحانی به ایجاد تغییر در وضعیت کنونی، بخشی از هواداران روحانی را ناامید کرده است.
این پایگاه آمریکایی تصریح کرد که سومین دلیل، رکود اقتصادی فلج‌کننده مستمر است. گرچه راهبرد اعلام شده و آرایش تیم اقتصادی روحانی در ابتدا امیدبخش بود اما انتظارات عمومی را برآورده نکرد. به طور قطع، رکود مستمر و پیامدهای آن، به ویژه برای بازار کار، به نفع رقبای روحانی خواهد بود. تنها امید دولت روحانی برای ایجاد یک تغییر مثبت در اوضاع اقتصادی، لغو تحریم‌ها بود اما در واقعیت چنین تغییری رخ نداد.
المانیتور ادامه داد، در سال 1393، اقتصاد ایران شامل یک رشد مثبت بود اما در سال بعد از آن اقتصاد ایران دچار یک وقفه شد و پیش‌بینی شده است که در سال کنونی، رشد اقتصادی به 3 درصد برسد. در این رابطه، دولت روحانی انتظارات عمومی را برآورده نکرده است و بعید است که اقتصاد ایران در آینده نزدیک عملکرد خوبی داشته باشد.
این گزارش نوشت، مشکل اینجاست که مردم اوضاع کنونی خود را با سالهای رفاه دوران سال 2006 تا 2010 مقایسه می‌کنند که در آن زمان در نتیجه درآمدهای نفتی بسیار بالا، ایران ثروت زیادی داشت و احمدی‌نژاد در آن زمان ریاست‌جمهوری ایران را برعهده داشت.
اوضاع اقتصادی اونها رو متوجه بشی بعد بفرمایی با همکاری اوباما و تعامل با دنیا به سوی پیشرفت حرکت کردیم