به گزارش گروه اجتماعی «خبرگزاری دانشجو»، به نقل از روابط عمومی ستاد محیط زیست و توسعه پایدار شهرداری تهران، علی محمد شاعری افزود: در زمان حاضر، بیشترین سهم آلودگی صوتی در کلانشهر تهران ناشی از سیستم حمل و نقل موتوری است به طوری که موتورسیکلت ها به میزان 83 دسی بل آلودگی صوتی تولید می کنند و این در حالی است که میزان حد مجاز آن 77 دسی بل است.
وی با بیان اینکه 60 درصد وسایل حمل و نقل جاده ای را خودروهای سواری در بر می گیرد، افزود: در خیابان و اتوبان های شهر تهران حدود 50 درصد خودروهای سواری صدایی بالاتر از 81 دسی بل ایجاد می کنند در حالی که استاندارد آلودگی صوتی برای خودروهای سواری 74 دسی بل است.
شاعری اضافه کرد: طبق آمارهای بدست آمده در شهر تهران، سهم انتشار آلودگی صدا توسط موتورسیکلت ها 49 درصد، خودروهای سواری 30 درصد، ماشینهای سنگین 20 درصد و اتوبوسهای شرکت واحد یک درصد اعلام شده است.
وی با بیان اینکه مقادیر تراز صدا در بدنه بزرگراه های تهران در روز حدود 70 تا 80 دسی بل است که این رقم 15 دسی بل از حد مجاز مناطق مسکونی (55 دسی بل) بالاتر است تصریح کرد: همچنین 76 درصد مراکز درمانی و 32 درصد مراکز آموزشی دارای آلودگی صوتی بالاتر از حد مجاز قرار دارند.
شاعری منطقه 9 تهران را دارای بیشترین آلودگی صوتی در سطح شهر عنوان کرد و افزود: میزان تراز صدا در این منطقه در دوره زمانی روز تقریباً 76 دسی بل و در شب 75 دسی بل است که از علل اصلی میزان بالای آلودگی صوت در این منطقه میتوان به وجود میدان آزادی و تردد خودروها و موتورسیکلت و همچنین استقرار فرودگاه مهرآباد اشاره کرد.
به گفته وی منطقه 14 دومین منطقه آلوده و منطقه 19 سومین منطقه آلوده به لحاظ صوت در شهر تهران است.
شاعری خاطر نشان کرد: بیشترین میزان آلودگی صدا در سطح مناطق از لحاظ ترافیکی به ترتیب در مناطق 6-10-11-12-13-3-19-18-2 هستند که تراز صوتی در بیشتر خیابان های اصلی این مناطق بیش از 70 دسی بل است.
رییس ستاد محیط زیست و توسعه پایدار شهرداری تهران به راهکارهای کاهش آلودگی صوتی اشاره کرد و گفت : به منظور مدیریت و کنترل آلودگی صوتی، راهکارها و روشهای فنی و مدیریتی مختلفی وجود دارد که از آن جمله می توان به نوسازی و جایگزین نمودن خودروهای فرسوده ،استفاده از سدهای آکوستیکی، جلوگیری از تردد خودروهای سنگین غیر استاندارد و با آلودگی صوتی غیر مجاز در خیابانها به هنگام شب، استفاده از پوشش گیاهی مناسب اشاره کرد.
وی افزود: کنترل تولید آلودگی صدای ناشی از فعالیت های صنعتی ، عمرانی و خدماتی، جلوگیری از انتشار آلودگی صدا ناشی از ساختمان در فعالیت های صنعتی، گسترش شبکه پایش آلودگی صوت و ارائه هشدارهای لازم، افزایش اطلاع و آگاهی شهروندان به منظور کنترل، کاهش و مقابله با آلودگی صوتی، الزام به رعایت مبحث 19 در ساخت و سازها و منوط نمودن پایان کار به رعایت استانداردهای آلایندگی صوتی از دیگر راهکارهای کاهش آلودگی صوتی در شهرها است.
شاعری اضافه کرد: انتقال فرودگاه مهرآباد، نصب دیوارهای جاذب صوتی در حاشیه راه آهن داخل شهر، احداث پارکینگ بیشتر برای جلوگیری از ترافیک، ساماندهی مشاغل مزاحم صنعتی و طراحی سطوح کاربریها بر اساس میزان تولید آلودگی صوتی راهکارهای دیگری است که می توان برای کاهش میزان آلودگی صوتی عنوان کرد.
وی خاطر نشان کرد: یکی از ابعاد مهم و تاثیر گذار در بهبود کیفیت زندگی و محیط زیست شهری بحث کاهش آلودگی صوتی است که می تواند تضمین کننده سلامت شهروندان و ایجاد شادابی و نشاط در آنها شود.
ارسال نظرات