به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری دانشجو،پس از استعفای امین قربانی سرمربی تیم ملی اسلحه سابر به دلیل اختلافات و دخالت‌های فدراسیون که از یکسال گذشته قبل از مسابقات تونس پیش بینی هم می‌شد، فدراسیون شمشیربازی نام پیمان فخری را به میان آورد که او هم آمدن خود را تکذیب کرد و مشخص شد حتی فدراسیون برای آوردن او هم برنامه‌ای ندارد، زیرا حتی قرار بود او قبل‌تر هم برای کمک به تیم اضافه شود که میسر نشد.
حال صحبت از مربیان خارجی می‌شود
مربی خارجی‌ای که می‌بایست به گفته خود مسئولین و کارشناسان شمشیربازی بسیار برجسته و سبک کاری او به سابریست‌ها نزدیک باشد و بتواند افتخارات گذشته را پر رنگ‌تر کند.
نکته‌ای که قابل تامل و بررسی آن است که بهترین مربیان دنیا در حال حاضر قرارداد کاری با سایر تیم‌ها دارند و مربیان روس هم آن چنان حضور فعال در عرصه بین المللی ندارند. شاید الویت فدراسیون شمشیربازی آوردن سر مربی باشد، اما سوال این است آوردن هر مربی‌ای و هزینه برای آن حتی با کمک وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک ارزشی دارد؟
آیا در این فاصله زمانی کم این کار حرفه‌ای است و شمشیربازان می‌توانند با مربی جدید هماهنگ شوند؟ سکوتی که بر همه حاشیه‌ها از سوی فدراسیون دامن می‌زند این است که چرا حواشی درون فدراسیون کنترل نشد تا با نزدیک شدن به المپیک، تیم سابر به حاشیه نرود و از یکسال گذشته که در مقطعی حتی با قهر قربانی مواجه شد اختلافات کنترل و بر طرف نشد.
چرا مربیان داخلی با نتایج خوب خود حمایت نشدند و مورد توجه قرار نگرفتند، تا منابع مالی با توجه به وجود استعداد‌های داخلی از بین نرود. حتی در جایی، خود بازیکنان هم در حالی که درخواست‌هایی برای اردو‌های خارجی داشتند حاضر به تغییر مربی خود نبودند.
روز‌هایی که اسلحه سابر نتایج قابل قبولی در کنار صعود سابریست‌ها در رنکینگ به دست آورده این ابهامات و حواشی تنها با مدیریت و تدابیر فدراسیون شمشیربازی با توجه به حفظ منابع ملی قابل حل است.
انتهای پیام/
ارسال نظرات