نصرالله منصوری، روانشناس و مشاور خانواده در گفتگو با خبرنگار اجتماعی خبرگزاری دانشجو، با اشاره به سخنان امام علی (ع) در رابطه با سن مناسب برای تربیت کودک اظهار کرد: والدین باید آگاه باشند که فرزندشان از زمان نوزادی همه چیز را می‌بیند، می‌شنود و در ذهن خود ثبت می‌کند؛ بنابراین والدین در مقابل کودک از ابراز احساسات به یکدیگر خودداری کنند، زیرا در زمان بزرگسالی آنچه که در ذهن خود ذخیره کردند موجب مشکلات اخلاقی در آن‌ها می‌شود؛ بنابراین تربیت از همان بدو تولد و از سنین نوزادی آغاز می‌شود.
وی ادامه داد: در هفت سال اول زندگی کودک، باید به او محبت کرد. البته محبتی که به اندازه و در آن افراط و تفریط نباشد. برای مثال دختر خانمی که در خانه از پدر و مادر خود محبت دیده حتما در آینده و در روابط اجتماعی و زندگی شخصی خود نیز صبر و حوصله پیشه کرده و با محبت برخورد می‌کند.
روانشناس و مشاور خانواده افزود: هفت سال دوم کودک را باید در حالت مشاوره قرار داد. از کودک نظرخواهی و سلایق او را نیز دخیل کرد. این رفتار به کودک احساس با ارزش بودن می‌دهد. اگر به او قولی داده‌اید حتما به آن عمل کنید، زیرا در این سن کودکان از رفتار و عملکرد والدین خود آموزش می‌بینند.
منصوری گفت: والدین در هفت سال سوم زندگی فرزندشان باید از آن‌ها بهره گیرند. مانند نهالی که به ثمر رسیده و اکنون درختی پر بار شده؛ بنابراین حالا باید از میوه‌هایش استفاده کنند. اگر در این سن متوجه برخی ناملایمات در فرزند شدند حتما بدانند که در هفت سال اول یا دوم کوتاهی و اشتباه کرده‌اند.
وی به اهمیت و جایگاه تربیت در قرآن کریم اشاره کرد و افزود: تربیت بسیار مهم است که در کلام خداوند بالاتر از تعلیم و تعلم معرفی شده است. به کودک خود خوش قولی، صبر و احترام گذاشتن به بزرگ‌تر‌هارا بیاموزید.
این روانشناس و مشاور خانواده مطرح کرد: چند سالی است که میان خانواده‌ها آموختن اعتماد به نفس به فرزند باب شده است در حالی باید به کودک خود اعتقاد و عزت نفس آموخت چرا که اعتماد به نفس کاذب انسان را به سمت انتقام‌گیری، دعوا، حسادت و ... سوق می‌دهد.
منصوری استفاده از ادبیات درست را یکی از راه‌های مهم در تربیت کودکان دانست و گفت: متاسفانه استفاده از کلماتی مانند مامی به جای مامان و یا مادر، ددی به جای بابا یا پدر، هلو به جای سلام در میان خانواده‌ها رواج یافته است. آموزش زبان دوم به کودکان بسیار کار پسندیده است، اما این مدل صحبت کردن با کودک در تربیت او خلل ایجاد می‌کند. کودک باید فرهنگ، آداب و روسوم کشور، شهر و خانواده خود را بیاموزد.