امیر استشهادیون، عباس همه دوران

 به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو، خلبان تحصیلکرده در آمریکا آمده بود تا آموخته‌هایش را برای وطن بکار گیرد، حتی بی مزد؛ جنگنده‌های عراق که شهریور ۱۳۵۹ در آسمان کشور به پرواز درآمدند، ایران خلبان‌هایی شجاع، ماهر، وطن دوست و ایمان‌مدار، چون عباس دوران داشت که پرواز‌های استراتژیک او چندین بار معادلات جنگ را برای ایران تغییر داد.

عقاب تیزپرواز ایرانی کابوس رهبر بعثی شده بود؛ خلبان ۳۱ ساله‌ای که ۱۲۰ سورتی‌های پرواز موفقش در شرایط دشوار جنگ رکورددار است و دانش و مهارت خلبانی او در همراهی با قدرت ایمان و شجاعت گره‌های بسیاری را در دفاع مقدس از کار ارتش ایران گشود.

دوران پیروز جنگ نفت‌کش‌های جنگ تحمیلی شد؛ او در عملیات مروارید اسکله الامیه و البکر عراق را غرق کرد و به صادرات دریایی نفت عراق در روز‌های حساس جنگ پایان داد و البته این یکی از افتخار آفرینی‌های این جوان ۳۲ ساله برای جبهه ایران اسلامی بود، چنانکه در فتح المبین و بسیاری عملیات‌های دیگر خوش درخشید.

دوران، شاگرد مکتب ادب

بنا به روایت یکی از راویان دوران دفاع مقدس، این خلبان جوان که در روز‌های جنگ سرهنگ پایگاه شکاری همدان بود، در هنگام پرواز تنها به درج نام "دوران" اکتفا می‌کرد نه نام خود را می‌نوشت و نه درجه نظامی و هنگامی که دلیل را از او پرسیدند گفت: هنوز لایق نام "عباس" نشده است.

خلبان جوان ارتش ایران اگر چه تحصیل‌کرده آمریکا، اما پرورش یافته مکتب آقای ادب بود، به همین دلیل هنگامی که در عملیاتی برای نجات رزمندگان مجروح در میدان جنگ به پرواز درآمد، در میانه راه به او اطلاع دادند ۲ فروند جنگنده عراقی به سوی محل هدف او در حرکتند، به بوشهر بازگردد تا خطر رفع شود، اما او گفت: جان من عزیزتر از جان رزمندگانی که مادران چشم انتظار دارند نیست، با هواپیمایی غیر جنگنده و با مهارت تمام جنگنده‌های بعثی را دور کرد و تا آخرین رزمنده مجروح را از مهلکه بازگرداند.

عباس دوران، امیر استشهادیون

عباس دوران را "امیر استشهادیون" لقب داده‌اند؛ او در حالی برای آخرین عملیات خود به پرواز درآمد که می‌رفت تا چهره دروغین صلح طلبی صدام را برملا کند و جنایت‌های این رژیم در حق رزمنده‌های ایرانی در عمل فریاد کند.

او رفت و می‌دانست که پرواز ابدی است، این را می‌توان از گفته او پیش از فرجامین پروازش فهمید، جمله‌ای که ۴۲ سال بعد، امروز بر روی پوستر بزرگداشت او به عنوان ستاره شهر شیراز نقش بست: " اگر هواپیما بال نداشته باشد، خودم بال درآورده و بر سر دشمن فرود می‌آیم".

میزبانی از نشست غیر متعهد‌ها که رهبر بعثی میزبانی آن را پیش از جنگ برای عراق گرفته بود، می‌توانست حربه‌ای کارا برای اعطای وجهه‌ای صلح طلب برای این رژیم باشد، نکته‌ای که در معادلات سیاسی اهمیت بالایی داشت؛ بنابراین عملیات بغداد طراحی شد تا با نمایش چهره‌ای نا امن از بغداد کشور‌های غیر متعهد را برای لغو این نشست در عراق قانع کند.

عباس دوران و جنگنده‌اش یکی از نقش آفرینان این عملیات استراتژیک بود که نمایشی سرافرازانه در آسمان بغداد داشت و بمب‌های خود را بر پالایشگاه هدف یعنی الدوره عراق فرو ریخت؛ همان خلبان شجاع و دینداری که یکبار در نامه‌ای به همسرش نوشته بود در همه عملیات‌های نظامی که داشته تا کنون حتی یکبار بر سر زنان و کودکان بمب نریخته است.

دوران در ادامه عملیات بغداد در حالی که برخورد گلوله‌های بی‌امان ضد هوایی از انتها تا کابین جنگنده او را به آتش کشانده بود، در عملیاتی استشهادی تصمیم گرفت تا هدف پرواز کند.

دورانِ ارتش ایران می‌توانست خود را با ایجکت و چتر نجات برهاند و بی تردید در این صورت نیز کسی بر او خرده نمی‌گرفت، اما عباس راهی دیگر را برگزید، پروازی ابدی برای هدف.

او جنگنده نیمه سوخته را به محل اجلاس سران غیر متعهد‌ها کوبید و خود تا ابدیت پرواز کرد، دوران و همرزمان دلیرش به نتیجه دلخواه رسیده بودند چرا که برپایی این اجلاس در بغداد لغو شد تا باز خلبان جوان ایرانی شکست دیگری را برای رژیم بعث رقم زده باشد.

شجاعت و مردی، فصل خطاب هر که "عباس" را می‌شناخت

این روز‌ها که همزمان با ایام شهادت سرلشکر شهید دوران است، وقتی از همرزمان شهید در مورد او پرسیدم، به اتفاق شجاعت و مردانگی را از ویژگی‌های زبانزد این خلبان شهید برشمردند.

خلبان آزاده حسن زندگانی که در پرواز‌های بسیاری دستیار خلبان دوران بوده گفت: عباس جوان با غیرت شیرازی بود که همواره به پرواز با او افتخار می‌کنم.

زندگانی با اشاره به مهارت و شجاعت خلبان شهید عباس دوران، ادامه داد: پرواز‌های موفق بسیاری را با عباس تجربه کردم، او مرد بود، شجاع و نترس بود.

او گفت: شهید دوران از پسرش امیررضا بسیار یاد می‌کرد.

امیر رضای هشت ماهه‌ای که عباس دوران دل از او کند تا برای حفظ دین و وطن جانفشانی کند و قهرمانی واقعی برای آینده او شود، اکنون جوان برومندی شده که خود پدر عباس است.

امیررضا دوران در گفت‌وگویی گفت: من در مراسم و مجالس مختلف بجای اینکه به ایشان پدرم بگویم، می‌گویم شهید دوران چرا که جایگاه او برای من هم قابل احترام است.

او ادامه داد: به عنوان یک ایرانی افتخار می‌کنم که فرزند یک قهرمان هستم.

تنها فرزند شهید دوران بیان کرد: بزرگترین خصوصیت پدرم که همواره از زبان همه شنیده‌ام، شجاعت و وطن پرستی او است.

به اعتقاد امیررضا دوران عرق به وطن و اسلام بود که این خلبان جوان را " امیر استشهادیون" کرد، که رهبر معظم انقلاب او را قهرمان ملی لقب داد.

خدیجه دوران خواهر این قهرمان ملی نیز گفت: عباس برای وطن و اسلام شجاعانه جنگید.

او از روز پیش از آخرین پرواز برادرش یاد کرد و بیان کرد: او با آگاهی کامل از اینکه این پرواز آخر است، پرواز کرد و جان عزیز خود را فدای کشور و اسلام کرد.

خدیجه دوران که خود را مدیون نه فقط برادر که شرمنده همه شهدای ایران می‌دانست، گفت: کاری کنیم که شرمنده شهیدان کشور نباشیم.

او ادامه داد: متاسفانه امروز برخی افراد بر خلاف راه شهدا دین و دنیای خود را به هیچ می‌فروشند.

خواهر عباس دوران مهمترین ویژگی این خلبان شهید را مهربانی او دانست و افزود: او هیچ چیز تنها برای خود نمی‌خواست، همه آرزوهایش برای کشور و دیگران بود.

عباس دوران ۳۱ تیرماه ۶۱ با قامتی ایستاده برای ایران و اسلام پروازی ابدی کرد و در خاطر قدرشناس ایرانیان چنان مانا شد که امروز پس از ۴۲ سال هنوز یاد او به عنوان قهرمانی ملی گرامی داشته می‌شود و جوانان تکاور آرزو می‌کنند، چون او شوند.