یادداشت دانشجویی|
گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، حجت احسان بخش؛ توفیق داشته ام در تمام دیدار‌های چند سال گذشته رهبر معظم انقلاب با طلاب حضور داشته باشم، چه دو دیدار ایشان با طلاب تهرانی و چه دیدار رمضانی در سال ۹۸ و چه در همین دیدار امسال با جمعی از طلاب سراسر کشور و در همه این دیدارها، حاشیه و نکات مهم خارج از متن که در داخل جلسه دیده ام را بنویسم که در رسانه‌های مختلف نیز منتشر شده است.
اما دیدار امسال به مراتب با دیدار‌های قبلی حضرت آقا با طلاب متفاوت بود، شاید به خاطر حواشی قبل از دیدار که مهمترین آن گلایه‌های شدید طلاب کف میدان که در عرصه‌های مختلف از جمله مطالبه گری، کرونا و غسالخانه و حجاب و... بوده اند، ولی به این دیدار دعوت نشده بودند و بعضی حتی از اصل برگزاری جلسه هم خبرنداشتند و این گلایه‌ها تا شخص آیت الله اعرافی هم رسید و بعد از پیگیری‌های ایشان تا حدودی بعضی از این عزیزان دعوت شدند البته همچنان گلایه‌ها وجود داشت. نکته دیگر فاصله طولانی این دیدار با دیدار گذشته حضرت آقا با طلاب بود که این فاصله نزدیک پنج سال طول کشیده بود که به حاشیه‌ها افزوده بود و تحلیل‌های مختلفی از چرایی عدم تشکیل عدم جلسه و بهره مندی طلاب از محضر رهبر انقلاب بیان می‌گردید. از این حواشی قبل از دیدار که بیشتر از این‌ها است میگذرم و به حواشی داخل دیدار اشاراتی میکنم.
بعد از گذر از صف طولانی و تفتیش‌های مکرر و حوصله بر بیت، به داخل حسینیه حضرت امام خمینی رسیدم که حدود ساعت ۸ صبح بود که تقریباً نصف حسینیه پر شده بود.
آن چیزی که بیشتر در این جلسه خودنمایی می‌کرد و توجهم را جلب کرد حضور طلاب و اساتید اهل سنت از شهر‌های مختلف مرزی سیستان و کردستان و گلستان بود که حجم قابل توجهی از مدعوین را تشکیل می‌دادند.
حدود ساعت ۹:۳۰ بود که تقریبا حسینیه پر شده بود، ولی بر خلاف جلسات قبلی آن شور و نشاط قبلی را در این مدت از طلاب در ابتدای جلسه ندیدم و سکوت عجیبی حکمفرما بود تا یکی از طلاب عرب زبان با صدای بلند و به زبان عربی گفت: الی ارواح الشهداء و الامام الخمینی باعلی اصواتکم صلوا علی محمد و آل محمد، که با صدای صلوات نیمه جان حاضرین کمی حال و هوای جلسه عوض شد، ولی همچنان همان کم نشاطی ادامه داشت.
دور ور را نگاه می‌کردم که ببینم چه کسانی به جلسه آمده اند که نگاهم به نقویان افتاد! او اخیراً مواضع زننده و ناپسندی داشت و دیدنش در اینجا کمی تعجب برانگیز بود مخصوصاً بعد از حواشی عدم دعوت بعضی طلاب که اشاره شد.
ساعت حدود ۱۰ بود که یک سید بلند شد و شروع کرد به شعار دادن که انصافاً تا حدود زیادی نشاط طلاب در جلسه را بالا آورد و از خواهران طلبه هم برای شعار دادن کمک می‌گرفت و تقسیم بندی خوبی شکل گرفت: علمدار ولایت حوزویان فدایت، این همه لشکر آمده به عشق رهبر آمده، خامنه‌ای کوثر است دشمن او ابتر است،ای پسر فاطمه منتظر تو هستیم...
این سید در این بین شعار‌هایی که داد نکته‌ای هم گفت که با تایید طلاب همراه شد: همه اقشار تقریباً دیدار هرساله دارند با حضرت آقا، ولی ما طلاب چنین دیداری نداریم و از حضرت آقا بخواهیم دیدار هرساله باشد و این شعار را داد:ای رهبر آزاده دیدار سالیانه
بالاخره حضرت آقا حدود ساعت ۱۰:۱۵ تشریف فرما شدند که شعار عملدار ولایت، حوزویان فدایت و این همه لشکر آمده به عشق رهبر آمده در حسینیه طنین انداز شد.
قرائت قرآن آرامش بخش این شور و نشاط طلاب از تشریف فرمایی حضرت آقا گردید و بعد از قرائت قرآن، حجت الاسلام شحیطاط بعد از کسب اجازه از حضرت آقا، روضه خود را با دعای سلامتی امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف و توسل به حضرتش آغاز کرد و با روضه جانسوز شش ماهه ابی عبد الله ادامه داد و به آزادی فلسطین به پایان رساند که انصافاً همه حاضرین را تحت تاثیر قرار داد و بسیار زیبا بود. سپس آیت الله اعرافی رییس حوزه‌های علمیه برای گزارش به تریبون رفت و گزارشی ارائه داد که به نظر بنده ضعیف و بیشتر کلی گویی بود، ولی نکته‌ای که در خلال صحبت‌های ایشان باعث واکنش طلاب شد، این بود که از رهبر انقلاب درخواست کرد که دیدار با طلاب حوزه هرساله باشد و همچنین از رهبر انقلاب دعوت کرد که دوباره سفر رسمی به قم داشته باشند که در این حین یکی از طلبه‌ها شعار داد: «ای رهبر آزاده دیدار سالیانه» که همه طلاب با هم این شعار را تکرار کردند...
البته اینکه حضرت آقا به این دو درخواست آیت الله اعرافی و طلاب حتی بین صحبت‌های خود هم هیچ اشاره‌ای نکردند فکر میکنم نشان از عدم قبول این درخواست‌ها از طرف معظم له بود.
بر خلاف همه دیدار‌های گذشته آقا با طلاب، که تعدادی از طلاب هم قبل از بیانات حضرت آقا صحبت میکردند، ولی این دیدار این طور نبود و هیچ یک از طلاب صحبت نکردند و بعضی گفتند حضرت آقا این طور خواسته بودند و الله عالم.
صحبت‌های حضرت آقا با خاطره‌ای از امام درباره حضور در قم و طلاب آغاز شد که بسیار زیبا بود. حضرت آقا در این دیدار به مسأله بسیار مهم تبلیغ در حوزه علمیه اشارات مهمی داشتند و نسبت به وضعیت فعلی آن اظهار نگرانی کردند و اولویّت حوزه‌ها را تبلیغ دانستند که باید در این زمینه کانون تبلیغ شکل بگیرد که تحلیل فرمایشات ایشان فرصت جداگانه‌ای می‌طلبد که در حوصله این نوشتار نیست، ولی نکته‌ای که به نظرم خیلی جالب نیامد این بود که بعد از این دیدار هنوز ۲۴ ساعت نشده ده‌ها مصاحبه از طرف بعضی مسئولان حوزه انجام شد و چندین کانون تبلیغی هم در حوزه علمیه رونمایی شد! در صورتی که حضرت آقا در همین جلسه فرمودند: (کانون تبلیغ) آنچه حتماً باید دنبال بشود و جزو کار‌های اساسی است، و امروز که شما شروع کنید، ممکن است «پنج سال دیگر یا بیشتر» نتیجه بدهد..
پس کار درست و منطقی و از روی اصول، زمان بر و با دقت همراه است، ولی سوالی که باید آقایان مدیران حوزه علمیه جواب بدهند این است که اگر حضرت آقا این نکته را نمیفرمودند که مساله تبلیغ در حوزه ضعیف است واقعاً خودتان خبر نداشتید وضع تبلیغ حوزه اینقدر نابه سامان است؟!
نکته مهم دیگر بحث استحاله فرهنگی بود که حضرت آقا اشاره کردند که عدم توجه به مساله تبلیغ باعث این استحاله خطرناک می‌شودد که به نظرم ذکر استحاله فرهنگی از طرف رهبر انقلاب بسیار بالاتر از بیان مصادیق آن مثل بی حجابی و بی عفتی و ترویج مشروبات الکی است که خیلی‌ها منتظر بودند باز حضرت آقا در مورد حجاب حرف بزند که با اشاره به استحاله فرهنگی به روند بسیار خطرناک عادی سازی گناه در جامعه نیز هشدار داده شد که مسئولان فرهنگی و حوزه‌های علمیه باید در این زمینه دقت بیشتری داشته باشند.
در خلال صحبت‌های حدود یک ساعته حضرت آقا به غیر از دوبار شعاری داده نشد و همه سراپا گوش بودند و وقتی رهبر انقلاب به پایان سخنانش رسیدند، همان طلبه سید که اشاره شد قبل از ورود آقا شعار میداد و طلاب همراهی میکردند، بلند شد و خطاب به حضرت آقا گفت: آقاجان، خیلی از اقشار با شما دیدار سالیانه دارند، دانشجویان، شعرا، کارگران و خیلی‌های دیگر، ولی ما طلاب دیدار سالیانه با شما نداریم و دیدار سالیانه میخواهیم با شما و مطلب دوم اینکه آقاجان، من تازه عقد کردم و حلقه ازدواجم را از شما میخواهم که حضرت آقا چندبار فرمودند: فهمیدم، فهمیدم و با خنده فرمودند: مورد دوم موافقم، والسلام علیکم و رحمت الله ..
این یعنی ظاهراً همچنان حضرت آقا با مورد اول موافق نیستند و گفته شد آیت الله اعرافی هم این درخواست را از رهبر انقلاب داشتند، ولی حضرت آقا در خلال صحبت هایشان به این درخواست نیز هیچ اشاره‌ای نکردند و این دو نکته از ایشان موید این حرف است که حضرت آقا تمایل به دیدار سالیانه با طلاب ندارند و این حرف‌هایی است برای آنان که می‌اندیشند...
حضرت آقا بعد از ایستادن چفیه خود را به یکی از طلاب که درخواست چفیه داشت، هدیه دادند و ناهار هم به صورت بیرون بر یه مدعوین داده شد.
باید دید حوزه‌های علمیه چقدر به توصیه حضرت آقا عمل خواهند کرد و دیدار شیرین طلاب با حضرت آقا چه زمانی دوباره تکرار خواهد شد؟! دور یا نزدیک؟!
هنگام خروج از در حسینیه این دعا را خواندم: خدایا تا ظهور دولت یار گل پیغمبر ما را نگه دار
ارسال نظرات