به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو، نیوزویک در این‌باره می‌نویسد: اوکراین چندی قبل ادعای استفاده روزافزون روسیه از پهپادهای ساخت ایران، از اسرائیل خواست تا سامانه دفاع موشکی گنبدآهنین خود را که می‌تواند به محافظت در برابر راکت‌ها، پهپاد‌ها و برخی از انواع موشک‌ها کمک کند، در اختیار کی‌یف قرار دهد.
اما سوال این است که چرا خود ایالات متحده سیستم دفاع هوایی و موشکی پاتریوت را در اختیار اوکراین قرار نداده است. مطمئنا، ایالات متحده از ژانویه سال 2021، بیش از 18 میلیارد دلار کمک امنیتی به اوکراین کرده است که شامل مجموعه‌ای از تسلیحات و مهمات می‌شود. اما سیستم‌های پاتریوت جزو این کمک‌ها نیست.
دلیل اول این است که ارتش آمریکا به‌دلیل سال‌ها هزینه ناکافی در دفاع هوایی و موشکی، از تعداد کافی این سامانه‌ها برای محافظت از نیرو‌های آمریکایی برخوردار نیست. چه رسد به اینکه متحدان و شرکای آنها، برخوردار شوند.
هرگونه تصمیم برای ارسال سامانه‌های پاتریوت به اوکراین مستلزم آن است که ارتش ایالات متحده از منابع برنامه‌های اضطراری خود بکاهد. در ژانویه 2020، ایران تعدادی موشک بالستیک را به دو پایگاه در عراق که محل استقرار نیرو‌های آمریکایی است، شلیک کرد. با نداشتن دفاع موشکی بالستیک در منطقه، نیرو‌های آمریکایی چاره‌ای جز تلاش برای پناه گرفتن و منتظر ضربه ماندن نداشتند بیش از 100 سرباز آمریکایی دچار آسیب مغزی شدند.
برخی ممکن است بگویند اسرائیل می‌تواند با خیال راحت برخی از سیستم‌های گنبدآهنین و رهگیر‌های خود را به اوکراین بفرستد. با این حال، مشکل اسرائیل این است که انتظار دارد که حماس و جهاد اسلامی فلسطین برای دور بعدی درگیری، دوباره مسلح شوند. بدتر از آن، حزب‌الله، از گروه‌های نزدیک به ایران، حدود 150 هزار راکت و موشک زمین به زمین و حدود دو هزار هواپیمای بدون سرنشین دارد. اکثر راکت‌ها و موشک‌ها سیستم‌هایی نسبتا ابتدایی دارند. با این حال، بخشی از آنها، مهمات هدایت‌شونده دقیقی هستند که در اصابت به اهداف موردنظر خود موثر عمل می‌کنند و نیاز به هزینه بیشتری برای رهگیری موشکی دارند. درواقع، اگر حزب‌الله روزانه هزار و 500 راکت و موشک پرتاب کند، دفاع موشکی اسرائیل ممکن است از بین برود. بدتر از آن، برخی در اسرائیل نگران هستند که روسیه بتواند یک سیستم گنبدآهنین ارسال شده به اوکراین را تصرف کند و سپس این سیستم و اطلاعات آن را در اختیار ایران قرار دهد. تهران و نیرو‌های نیابتی‌اش بدون شک از این اطلاعات برای توسعه قابلیت‌هایی برای دور زدن توانایی‌های دفاعی گنبدآهنین، کاهش اثربخشی آن و افزایش توانایی حزب‌الله، حماس و جهاد اسلامی فلسطین در درگیری‌های آینده استفاده خواهد کرد. اگرچه خطرات تسخیر سامانه گنبد آهنین توسط روسیه را می‌توان به میزان قابل توجهی با استقرار آن در مناطق دور از خط مقدم کاهش داد، نگرانی در اسرائیل با توجه به روابط رو به رشد بین روسیه و ایران، قابل درک است.
ارسال نظرات