خطر نفوذ جریانی خاص در اتحادیه انجمن اسلامی دانشجویان اروپا / کج‌سلیقگی برخی مسئولان در روند نظارت بر تشکل

به گزارش خبرنگار دانشگاه خبرگزاری دانشجو، اتحادیه انجمن اسلامی دانشجویان در اروپا یکی از قدیمی‌ترین تشکل‌های دانشجویی محسوب می‌شود که با نام شهید بهشتی قوت گرفت و دوام و بقای آن به اعضای انقلابی و ارزشی‌ بود که برای تحقق آرمان‌های انقلاب اسلامی تلاش می‌کردند و این ارزش ها را در انجمن اسلامی‌های تحت لوای اتحادیه به جریان می‌انداختند؛ اما متاسفانه این سال‌ها، همانقدر که حال مدیریت اجرایی کشور بد است، حال مدیریت اجرایی در اتحادیه انجمن اسلامی دانشجویان نیز بد است. نمود دانشجویی و شایسته سالاری جای خود را به مفاهیم نو ساخت و تازه‌ای داده که با اصول و قواعد اصیل خط و ربطی ندارد و همین مسائل کوچک و ساده می‌تواند سرمنشاء انحرافی بزرگ شود.

یکشنبه سوم اسفندماه؛ پنجاه و پنجمین انتخابات دانشجویی اتحادیه انجمن اسلامی دانشجویان اروپا با توجه به شرایط کرونا به صورت آنلاین و در بستر نرم افزار زوم برگزار شد. همین امر بهانه‌ای شد تا خبرگزاری دانشجو برای بررسی عملکر شورای مرکزی اتحادیه در سال‌های اخیر با کامران فتحی، دبیر سابق انجمن اسلامی لندن و محمدرضا اراکی، دبیر سابق انجمن اسلامی لندن به گفتگو بنشیند.

خبرگزاری دانشجو: عملکرد اتحادیه انجمن اسلامی دانشجویان اروپا را در سال های اخیر چگونه برآورد می‌کنید؟ از نظر شما این اتحادیه توانسته برروی ریل‌گذاری انقلاب اسلامی حرکت کند یا نه؟

کامران فتحی: ریل گذاری انجمن ها‌ی اروپا در پیام‌هایی که رهبری سالانه به اتحادیه انجمن اسلامی اروپا ابلاغ می‌کنند مشخص می‌شود. اما مسئله این است که دانشجویان و اعضای شورای مرکزی خودشان تا چه حدی پیگیر این ریل گذاری بوده و هستند؟ من در اتحادیه هیچ مسئولیتی نداشتم، ولی هم درگیر فعالیت‌های آن و هم در هسته‌های تصمیم گیرنده بودم، لذا می‌دانم که ریل گذاری همیشه انجام می‌شد، اما متاسفانه بدنه اتحادیه آنطور که باید و شاید پیگیر این موضوع نبود که چقدر برروی این ریل در حرکت هستیم یا نه. آن دوره، گروه‌هایی بودند که بر ریل گذاری انقلاب حرکت می‌کردند و گروه‌هایی مخالف با آن نیز در جریان بودند؛ اما اتفاقی که اخیرا افتاده این است که شاید قدرت گروه‌هایی که ساز مخالف می‌زدند، بر افرادی که خالصانه می‌خواستند برمحور پیام‌های رهبری حرکت کنند، تسلط یافت.

برای مثال، مسئله نامه رهبری به جوانان اروپا را به عنوان نمونه‌ای از کم‌کاری‌هایی که در چندسال اخیر رخ داده می‌توان عنوان کرد. وظیفه انجمن‌ها و اتحادیه در این حیطه شفاف بود، ولی فعالیت چشمگیری انجام نشد و به نظر من خیلی بیشتر از این‌ها می‌شد روی این موضوع مانور داد که چنین اتفاقی نیفتاد. گاهی کمک کردن برخی افراد به اتحادیه، بدتر از بی‌اهمیت بودن است. همچنین اگر کج سلیقگی برخی از مسئولین نبود، اتحادیه می‌توانست فعالیت بیشتر و تاثیرگذارتری داشته باشد. مسئولانی که در خارج از کشور فعالیت دارند؛ اعم از از نماینده رهبری تا مسئولان کشورها، سفارت‎ها، رایزن‌های فرهنگی و امثالهم نتوانستند آنطور که باید، کار کنند و حق مطلب را ادا کنند.

 

محمدرضا اراکی: متاسفانه بعضی از عناصری که در سال‌های گذشته به اتحادیه ورود و نفوذ کردند، نه تنها از لحاظ سیاسی و عقیدتی ضد آرمان‌های جمهوری اسلامی هستند؛ بلکه با نژاد ایرانی ضدیت دارند. من این را کاملا بدون هیچ تعارفی عرض می‌کنم و حاضرم حتی با دوستانی که می‌خواهند این موضوع را به چالش بکشند، مناظره و صحبت کنم. چند سالی است که دیگر در اتحادیه عضویت ندارم و جزو ادوار محسوب می‌شوم؛ اما همچنان نظاره‌گر امور بودم و می‌بینم که بعضی دوستان لیبرالی و ضد ایرانی و ضد ملیت آنجا باعث تنش و تخریب شدند و در واقع رسالت اتحادیه را به چالش کشیدند و متاسفانه باعث شدند که اتحادیه به اهداف و آرمان‌هایی که بر مبنای آن تاسیس شده، نرسد و درگیر این تنش‌ها و چالش‌ها باشد.

معتقدم که این ریل گذاری رخ نداده و از طرفی هم بخواهیم عمیق نگاه کنیم، می‌بینیم که یکسری عناصر ضد ایرانی و لیبرال در انجمن نفوذ کردند و بعضا در اتحادیه مسئولیت هم داشته‌اند و کل ساختار اتحادیه را زیر سوال می‌بردند که سند و مدرک آن هم موجود است. اما این افراد با شیوه‌های مختلف مثل ارسال ایمیل سراسری اعضای اتحادیه را به خود جلب کرده و در انتخابات رای می‌آورند و وقتی رای می‌آورند کل ساختار اتحادیه را زیر سوال می‌بردند؛ درحالی که  این رفتار اصلا قابل قبول نیست.

نفوذ این عناصر لیبرال ضد ایرانی با فعالیت‌ها و تلاش‌های آن‌ها برای نفوذ در اتحادیه شروع شد و تا جایی ادامه پیدا کرد که به خیلی از انجمن‌های فعال منطقه اروپا نفوذ و یکی یکی آن‌ها را دچار تنش و متلاشی کردند. آلمان از جمله انجمن‌هایی بود، که توسط همین افراد به انحطاط رفت.

انجمن اسلامی دانشجویان در انگلیس هم که شامل دوستانی اعم از اصلاح طلب و اصولگرا، ولی با اعتقاد راستین و ولایتمدار بود، چندی پیش توسط همین افراد لیبرال مورد نفوذ و تنش قرار گرفت و تا این انجمن را به تعطیلی و انفعال نکشاندند آرامش نیافتند. متاسفانه شاهد این بودیم که هیچ اقدام حساب شده و نظارت‌گونه‌ای از نمایندگی وقت مقام معظم رهبری در امور دانشجویان اروپا در اینباره صورت نگرفت و مسئله انجمن لندن و کانون وحید آنقدری ابتر ماند که دیگران در آن سرک کشیدند و دخالت کردند. البته  خیلی از دوستانی که واقعا نگران این وضعیت بودند، سعی کردند که وضع موجود را درست کنند، ولی موفق نشدند. همان دوستان امروز برای این اتحادیه وارد عمل شده‌اند و معلوم نیست باتوجه به سطحی‌نگری عمیقی که در اتحادیه وجود دارد، نتیجه آن چه خواهد شد.

از نظر من به هیچ وجه ریل گذاری موثرو ثمر بخشی نداشتیم، کما اینکه معکوس هم بوده است. در واقع به جای اینکه در راستای اهداف تعیین شده برای اتحادیه حرکت کنند علیه آن پیش رفتنند و ما نگران این هستیم که این تشکل مثل خیلی از تشکل‌های دیگری که توسط عربستان سعودی، انگلیس، آمریکا و سازمان‌های جاسوسی و اطلاعاتی آن‌ها در خارج از کشور مخصوصا در اروپا و آمریکا ایجاد و یا مصادره شد، مصادره شود و به یک کانون پرورش ضد انقلاب و پرورش افراد ضد ایرانی و ضد انقلاب که باعث تنش در میان تمام جوامع ایرانی به خصوص جوامع دانشجویی هستند، تبدیل شود و اجازه ترقی علمی و فعالیت سیاسی و دینی فعالان دانشجویان خارجی از کشور را ندهند. متاسفانه امروز این اتفاق در حال رخ دادن است.

درحال حاضر از نماینده جدید رهبری در اروپا در خواست داریم که با ورود مدبرانه خود به امور دانشجویان از بروز اتفاقات بدتر جلوگیری کنند و یک تصفیه کاملی در این تشکل ایجاد شود تا اینکه دچار آفت تربیت نیروهای ضدانقلاب و ضدایرانی نشود و اعضا را از تب و تاب فعالیت نیندازد. شوق انقلابی‌گری را از دانشجویان نگیرد و آنها را از خط مشی انقلاب اسلامی خارج نکند.

 

ما انجمن‌های متعددی در انگلیس و آمریکا برای ایرانیان داریم  که همصدا با سلطنت طلب‌ها و ضد انقلاب‌ها و هم صدا با سازمان تروریستی مجاهدین خلق فعالیت می‌کنند و نیرو پرورش می‌دهند و افکار عمومی را  بر ضد ایران تقویت می‌کنند؛ اینها با تشکیلاتی که نمی‌تواند ساختار خودش را حفظ کند و دچار نفوذ و جدایی از خط انقلاب شده، چه فرقی می‌کند؟

فتحی: اگر فقط سال‌های اخیر را بررسی کنیم متوجه می‌شویم که تاثیرگذاری انجمن‌ها روی دانشجویان کشور‌هایی غیر از کشور ایران خیلی کم شده است و دلیل آن هم به این دلیل است که ما فقط روی ایرانی‌ها و فارسی زبان‌ها تمرکز کرده‌ایم و شاید از آن وزن سیاسی که همیشه همراه اتحادیه بوده است، بسیار پایین آمده‌ایم و فقط کار فرهنگی کردیم. امروز نیاز به وزن سیاسی داریم و از طرفی یک بعدی بودن در گذشته موثر بود، ولی امروز نیاز است که چند بعدی باشیم.

 

متاسفانه انجمن‌های اسلامی درون گرا شده‌اند و از آن طرف بام افتادند. مسلما کم شدن بچه‌های بورسیه‌ای که از ایران می‌آیند بی تأثیر نبوده، ولی به نظر من در این سال‌های اخیر تاثیرگذاری روی دانشجویان کشور‌هایی غیر از ایران خیلی کم شده است. شاید به حد صفر رسیده و این خوب نیست. برای مثال در دوره‌ای که من در انجمن انگلیس بودم، تعاملات بهتری با تشکل‌های و انجمن‌های دیگر داشتیم، ولی امروز چنین چیزی کمتر مشاهده می‌شود.

 

اراکی: پیش از اینکه جریانی خاص امور اتحادیه را در دست بگیرند، اتحادیه در دست اشخاص و اعضای فعالی بود که با تفاوت‌های سیاسی در کنار یکدیگر فعالیت می‌کردند و البته تاثیرگذاری خوبی هم بر انجمن‌های تابعه و فضای کلی تشکلی داشتند. اینگونه نبود که بگوییم انجمن اسلامی دانشجویان در اروپا هیچ وقت تاثیرگذار نبوده، بلکه در برهه‌هایی از زمان توسط تسلط برخی جریانات این تاثیرگذاری خود را از دست داده است. اعضای فعالی که پیش از این تصدی اتحادیه را در دست داشتند، زحمت‌های زیادی برای قاعده‌مند کردن فضای انجمن‌ها کشیدند. برای مثال اساسنامه‌ای که امروز داریم، حاصل دسترنج گروهی است که حدود ده سال پیش آن را به ثمر رسانده و به انجمن‌های تابعه اروپا ابلاغ کردند.

درحال حاضر، غالب انجمن‌ها تحت لوای شورای مرکزی هستند، به استثنای چندین انجمن محدود که به دلیل سهل‌انگاری صورت گرفته در اتحادیه و عدم طی کردن مسیر صحیح توسط شورای مرکزی در مدت زمانی که به اداره تشکیلات مشغول بودند، تابعه اتحادیه انجمن اسلامی دانشجویان اروپا نیستند و مستقل شدند.

این مسیری که امروز در اتحادیه پیش گرفته شده؛ صحیح نیست و با اهداف و رسالت آن در تضاد است. شاید همین موضوع باعث شده که برخی انجمن‌ها احساس نگرانی کنند و خود را از بدنه اتحادیه جدا کنند. این تشکل بین‌المللی دانشجویی تا کنون هیچگاه ماهیت به‌هم ریخته‌ای نداشته و بی‌سر و سامانی که امروز می‌بینیم، ماحصل همین سالهای اخیر است و قدمتی چندان ندارد. برای مثال این تنش‌ها و عضوگیری‌هایی که بر دانشجو بودن اعضای آن سند مستدلی وجود ندارد، معمول نبود و سازوکار قاعده‌مندی برای رصد ماهیت و هویت اعضا وجود داشت.

متاسفانه در سال‌های اخیر حتی یک رصد ساده هم بر اعضا صورت نگرفته و البته این حق شورای عمومی اتحادیه است که بدانند نظارتی بر ورود و خروج افراد وجود دارد و چه کسانی اجازه ورود به آن را پیدا می‌کنند. آن ساختاری که قبلا وجود داشت امروزحاکم نیست و برای اطمینان بر دانشجو بودن افراد باید از دانشگاه‌های آن‌ها طبق پروسه‌ای از پیش تعریف شده استعلام گرفت. نه اینکه هرکسی آمد و کارتی را اسکن کرد او را دانشجو بنامیم و مسئولیت‌های خطیر را به او بسپاریم. به هرحال این نظارت باید صورت بگیرد؛ همانطور که قبلا هم صورت می‌گرفته و فرآیند نطارتی که در گذشته حاکم بود با توجه به مقتضیات ان زمان فرآیند خوبی بود که امروز باید آپدیت شده و توسط مسئولین و نهاد‌های نظارتی پیگیری شود.

 

چنانچه فرآیند عضوگیری و اطمینان از دانشجو بودن اعضا به صورت صحیحی انجام نشود. هر فردی با هویت و کارت جعلی صرفا جهت سکون در یکی از کشور‌ها می‌تواند با اعضای اتحادیه تماس داشته باشد، عضو انجمن شود در انتخابات شرکت کند و هزینه سفر هم بدهند، در نشست اتحادیه هم شرکت کند و حتی شاید هم از مسئولان برای کار‌های دانشجویی در شهر خودش بودجه هم دریافت کند.
موضوع مهم این است که مسئولین از اهمیت این تشکل دانشجویی در سطح اروپا غافل شده‌اند. اتحادیه انجمن اسلامی اروپا همان تشکلی است که در به ثمررساندن انقلاب و ایجاد راهپیمایی‌های ضدشاه در سراسر اروپا نقش بزرگی داشت و بعد از آن هم نقش آفرینی‌های زیادی در مناسبات سیاسی و اجتماعی کشور و دنیا داشته است. سهل‌انگاری مسئولین نسبت به نحوه اداره آن موجب می‌شود که برخی همین پرچمی که در جهت انقلاب می‌وزید را در جهت دیگری بکارند و از آن در جهت اهداف متضاد با انقلاب استفاده کنند. در حال حاضر یکی از مسائل اصلی ما، کم‌اهمیتی مسئولین به ساختار این تشکل انقلاب ساز است.