به گزارش گروه علمی «خبرگزاری دانشجو»، اختلال و ناهنجاری در سلول‌ها و مولکول‌ها سریع‌تر از تغییرات در آناتومی بدن رخ می‌دهد. روش‌های تصویربرداری نوری جهت قابل مشاهده کردن بافت‌ها طراحی شده‌اند که از توانایی جذب و تفرق بافت‌ها استفاده می‌کنند.
ولی تضاد بافت‌های داخلی و برهم‌کنش نور با این بافت‌ها اغلب جهت اهداف آسیب‌شناسی کافی و اختصاصی نیست. بنابراین، نیاز به یک عامل متباین کننده به منظور بهینه‌کردن تصاویر بافتی است که در این راستا محققان دانشگاه گیلان با همکاری دانشگاه آزاد زنجان در تحقیقات خود با ترکیب نانو میله‌های طلا با نوعی پپتید به نام بومبسین، نانوترکیبی ساختند که در تشخیص و تصویر برداری مولکولی از سرطان سینه موش BALB/c، به روش تصویربرداری فوتواکوستیک کاربرد دارد.
این نانو دارو با بازده بالایی تولید شده و دارای پایداری نوری قابل ملاحظه‌ای در خون است و نتایج آن نشان داده است که در شرایط کشت سلولی فاقد سمیت است و پتانسیل بالای این محصول در سطح مدل حیوانی اثبات شده است.
این محققان اعلام کردند که نانو داروی تولید شده قدرت بالایی در هدف‌گیری سلول‌های سرطانی پستان دارد.
این دارو به میزان بالایی توسط سلول‌های سرطانی جذب می‌شود که با گذشت زمان روند جذب آن افزایشی است. طبق نتایج توزیع حیاتی می‌توان استنباط کرد که این ترکیب، قدرت هدف‌گیری سلول‌های سرطانی سینه را در شرایط درون تنی دارد و می‌توان از آن به عنوان یک نانو داروی هدفمند در تصویربرداری از سرطان سینه استفاده کرد.
به گفته حیدری، نانومیله‌های طلا، جذب نوری بسیار بالایی دارند و طیف جذبی آن‌ها در هر طول موج دلخواهی در دامنه مادون قرمز قابل تنظیم است. از طرفی، تابش امواج مادون قرمز به بافت‌های سالم آسیبی وارد نمی‌کند. زمانی که نانومیله‌های طلا این پرتو را در داخل بافت‌ها دریافت می‌کنند به طور موثری آن را به گرما تبدیل کرده و باعث انفجارهای مینیاتوری می‌شوند. بنابراین به عنوان عامل متباین‌کننده در تصویربرداری فوتواکوستیک عمل خواهند کرد.
این نانو دارو در تشخیص بافت سرطان سینه در مراحله اولیه کاربرد دارد.
ارسال نظرات