توقع نداشتیم فیلم پذیرفته شود/ کجای فیلم «ماهان» سفارشی است؟

به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، نشست خبری فیلم سینمایی «ماهان» به کارگردانی حمید شاه‌حاتمی از آثار بخش سودای سیمرغ چهلمین جشنواره فیلم فجر شامگاه ۱۴ بهمن ماه در برج میلاد برگزار شد.

علی شاه حاتمی به‌عنوان تهیه‌کننده این فیلم بیان کرد: این فیلم را به سفرای مختلف می‌دهیم تا به هر ترتیبی شده در کشور‌های خودشان اکران کنند و عواید آن به بیماران سرطانی تعلق بگیرد.

علی شاه‌حاتمی درباره هزینه‌های این فیلم گفت: با توجه به ارقامی که موجود است و دوستان به آن دسترسی دارند، واقعیت این است که کار این فیلم نزدیک دو ماه و نیم طول کشید بیش از بیست هزار کیلومتر مسافت طی کردیم و پیش تولید سختی را داشتیم، اما در نهایت با سه میلیارد آن را ساختیم.

هامون قابچی نویسنده فیلم بیان کرد: از اول تلاشمان بر این بود که وجه زشت سرطان را نشان ندهیم همه می‌دانیم که سرطان چه صحنه‌های دل‌خراشی دارد. ما می‌خواستیم اگر بیمار سرطانی این فیلم را می‌بیند فیلم یادآور مصایب آن‌ها نباشد، شخصیت‌ها هم کلیشه‌ای نبودند.

حمید شاه‌حاتمی در پاسخ به سوالی انتقادی درباره راه‌یابی این فیلم به جشنواره فیلم فجر بیان کرد: اینکه فیلمی به جشنواره می‌آید به آن معنا نیست که فیلمی خوب است یا بد شاید سلیقه هیات انتخاب به فیلم من نزدیک‌تر بوده است.

تهیه‌کننده درباره سفارشی بودن فیلم عنوان کرد: باورم نمی‌شود خبرنگاری این سوال را بپرسد، کجای فیلم سفارشی است، فیلم تصویر درخشانی از مذاهب نشان می‌دهد. این فیلم از طرف خدا به من سفارش شده و خوشحالم آن را توانستم به نحو احسن انجام بدهم.

هامون قابچی هم مطرح کرد: در انتخاب بازیگر تلاش داشتیم سراغ بازیگر تازه نفس برویم آن‌ها قرار است یک مسیر بلندبالایی را بپیمایند، سعی کردیم چهره‌ای را انتخاب کنیم که مخاطب با آن همذات‌پنداری کند، با توجه به اینکه آقای نظری تجربه بازیگری تئاتر دارد یکی از انتخاب‌های اصلی ما بود.

امیررضا نظری بازیگر بیان کرد: روز اولی که فیلمنامه را خواندم حضور من در فیلم قطعی نبود، با کسانی که سرطان داشتند صحبت کردم و سعی کردم از آن‌ها کمک بگیرم.

علی شاه حاتمی درباره اینکه این فیلم بیشتر شبیه تیزر است به کنایه عنوان کرد: باید تمام جوانب یک اثر هنری را در نظر گرفت، اینکه این کار شبیه یک تیزر است برای من جذاب است و سعی می‌کنیم با همین تیم تیزر تولید کنیم، فیلم بر اساس یک قصه واقعی است و تلاشمان بود که نگاه فیلم مستند داستانی باشد و احساس می‌کنم در این موضوع موفق باشیم.

حمید شاه‌حاتمی هم گفت: شرایط تولید خیلی سخت بود، به جز کرونا و محدودیت بودجه، محدودیت رفت و آمد داشتیم و فرصت کمی برای انتخاب داشتیم اینکه برخی سوالات را ساده جواب می‌دهم به این معنی نیست چه مسخره می‌کنم احساس می‌کنم اگر فیلم من با مخاطب ارتباط برقرار نکرده من کارم را درست انجام نداده‌ام اگر هم توانسته ارتباط برقرار کند، پس نیاز چندانی به توضیح ندارد.

نگار جوکار بازیگر این فیلم هم عنوان کرد: به نظرم این فیلم برای من تجربه بزرگی بود، کار با عوامل این فیلم برای من جز تجربه و درس چیز دیگری نبود، خیلی راه مانده که باید در این سینما بپیمایم.

وحید رحیمیان دیگر بازیگر هم گفت: من امسال یک کار جدی دیگر هم داشتم، اما بازیگری چه کمدی چه جدی بازیگری است، ابتدا فکر می‌کردم مانی یک نقش کمدی دارد، اما بعد‌ها دیدم یک شخصیت جدی است، دغدغه‌های جدی دارد و امیدوارم خوب باشد.

حمید شاه‌حاتمی درباره نقطه قوت فیلم گفت: شرکت در جشنواره انتخاب من نبود، من نمی‌توانستم تصمیم بگیرم که در جشنواره باشم یا نه. احساس می‌کنم فیلمبرداری کار نقطه قوت فیلم من بوده است، البته بخشی از مدیریت فیلمبرداری در ابتدا بر عهده خودم بود، اما بعد‌ها آقای ایل‌بیگی به ما پیوستند.

هادی لطفی درباره اینکه چرا رنگ موی شخصیت اصلی تغییر کرده گفت: گاهی راکورد از دستمان در می‌رفت، اما کلاً نمی‌خواستیم سرطان را به عینه نشان بدهیم.

هامون قابچی هم درباره اینکه چرا شخصیت اصلی که لوس و بچه بود، عنوان کرد: به نظرم همواره روند تحول شخصیت در درام حایز اهمیت است به ویژه بیمار سرطانی بعد از اینکه متوجه می‌شوند بیمار هستند رفتار‌های آنی دارند و فکر می‌کنند مورد ترحم قرار می‌گیرند این شخصیت هم درگیر همین است. ماهان هم به همین شکل بود، اما بعد‌ها اشتباهاتش را می‌پذیرد.

حمید شاه‌آبادی در ادامه بیان کرد: سکانس‌های زیادی را مجبور شدیم حذف کنیم، چون تایم فیلم بالا رفته بود. از یکی از دوستان پدرم درخواست کردم فیلم را دوباره تدوین کند و از خروجی کار راضی شدم به خاطر همین فکر کردم بعد از تدوین مجدد دیگر خوب نیست سکانسی را اضافه یا کم کنم.

علی هم مطرح کرد: فیلم در شرایط کرونا فیلمبرداری می‌شد از جا‌های زیادی درخواست کردیم که سکانس‌هایی که مربوط به بچه‌های سرطانی است برخی از این بچه‌ها را به ما بدهند تا فیلمبرداری کنیم، اما به دلیل کرونا نپذیرفتند. بخشی از این فیلم از فضای موجود در جامعه صدمه دید که آن هم به خاطر کرونا بود.

مهدی ایل‌بیگی فیلمبردار این اثر هم گفت: همانطور که کارگردان گفت زمانی از فیلمبرداری گذشته بود که به فیلم اضافه شدم. زمانی گذشت تا ذهنیات یکدیگر را پیدا کنیم. من در ابتدای فیلم نبودم که در پیش تولید لوکیشن‌ها را بازبینی کنم. تصمیم گرفتیم در بخش شهرستان علاوه بر نشان دادن بازی بازیگران، طبیعت زیبای آن مکان‌ها را هم نشان بدهیم.

حمید شاه‌حاتمی عنوان کرد: واقعیت این است که نقد‌های زیادی به این فیلم وارد است و من هم به آن‌ها واقفم، اینکه فیلم برای جشنواره انتخاب شده من در آن دخالتی نداشتم، سفارشی نبوده، انتخاب داوران بوده، ما فقط تصمیم گرفتیم فیلم را ارایه بدهیم حتی توقع نداشتیم فیلم پذیرفته شود، ما تا جایی دنبال این بودیم که ببینیم چند نفر از هیات انتخاب به فیلم رای مثبت داده‌اند، اما دیدیدم تقریباً همه رای مثبت داده‌اند، فیلم جاده‌ای ساختن سخت است سعی کنیم نکات مثبت فیلم را هم ببینیم.

علی شاه‌حاتمی گفت: بعد از جشنواره باید یک جلسه محاکمه برگزار کنیم و ببینیم چرا برخی از فیلم‌ها را انتخاب کرده‌اند، گاهی برخی سوالات برایم تعجب‌برانگیز است. یادم است پیش از این فیلمی ساخته بودیم که جوایز زیادی برده بود، اما به جشنواره فجر راه پیدا نکرد، اما من چیزی نگفتم. همیشه این اتفاق در جشنواره رخ می‌دهد و این چالش‌ها وجود داشته است، با این حال جشنواره برگزار شده است، همیشه سلایق وجود داشته است، خودمان را قاضی نبینیم، به اندازه قاضی نیستم، برخی فیلم را دوست دارند، برخی نه، اما اینکه خودمان را جای هیات انتخاب یا داوران بگذاریم کار درستی نیست. من خودم در هیات انتخاب و داوری بوده‌ام این اختلاف سلیقه‌ها را دیده‌ام ممکن است روزی این اتفاق برای خودمان رخ بدهد و خیلی‌ها به نگاه ما ایراد بگیرند مته به خشخاش نگذارید، به هر حال یک انتخابی شده است دیگر، این اتفاق در اشکال مختلف در جشنواره‌های مختلف رخ داده است، لطفاً قاضی نباشیم.

حمید شاه‌حاتمی در پاسخ به سوالی درباره اینکه آیا نقد و نظر مخاطب برایش مهم است یا نه؟ گفت: صادقانه باید بگویم نه برایم مهم نیست. چون ایرادات را می‌دانم، فیلم در شرایط سختی ساخته شده است، خیلی جا‌ها مجبور بودم از برخی چیز‌ها بزنم، کار را شروع کرده بودم و باید هر طور شده تمامش می‌کردم.

وحید رحیمیان هم در پایان عنوان کرد: یادم است در دوره‌ای از جشنواره رفتم کلی فیلم دیدم دوستم پرسید کدام فیلم را دوست داشتی، گفتم همه آن‌ها را، چون دلیلی برای دوست داشتن آن اثر پیدا می‌کردم، مثلاً نورپردازی، صحنه و. من نه دوست دارم مورد انتقاد قرار بگیرم نه انتقاد کنم، کسی که کمکاری کرده است خودش بهتر می‌داند کجا‌ها کم گذاشته است، به نظرم شما هم نگاه کنید کجای فیلم خوب است، خیلی هم انتقاد نکنید، چون واقعاً زحمت زیادی کشیدیم، این به معنای این نیست که ترحم می‌خواهم، ولی مسایل مثبت را هم ببینید.