بهزاد خلیلی جمعیت پژوه و کارشناس حوزه خانواده و کودک در گفتگو با خبرنگار گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو،اظهار کرد: مفهوم کودک در جامعه ایران مفهومی بسیار پرطرفدار است و ای واژه انگاره جذاب بودن، شادی و زندگی را در ذهن افراد تداعی می‌کند.
وی تصریح کرد: کودک در فرهنگ ایرانی جایگاه والایی دارد اما با وجود اتفاقاتی که طی سالهای اخیر در کشور ما مثل سایر کشورهای جهان در جریان بوده است، به حقوق کودک خیلی توجه نشده است.
این جمعیت پژوه اضافه کرد: پیمایش‌های رسمی و معتبر ملی که در سال ۱۳۹۷ با جامعه هدفی بیش از ۴۰ هزار نفر و توسط جهاد دانشگاهی انجام شده است، نشان می‌دهد که ۶۰ درصد مردم ایران تمایل به داشتن ۳ فرزند و بیشتر دارند.
مهمترین آسیبهایی که متوجه کودک ایرانی‌ست، چیست؟
خلیلی یادآور شد: به طور کلی مهمترین آسیبهایی که کودک ایرانی در دوره فعلی با آن روبرو است و مواردی چون نبودن یک پلتفرم و چارچوب تربیتی جامع، هسته‌ای شدن و کاهش بعد خانواده‌ها در ایران به ویژه در دو دهه اخیر (کاهش تعداد اعضای یک خانواده) و همچنین واماندگی و رهایی کودکان در فضای مجازی و نبود یک پیوست رسانه‌ای صحیح ویژه کودکان را شامل می‌شود.
وی همچنین گفت: بر اساس آسیبهای فوق مهمترین نیازهای کودک ایرانی در موضوعات تدوین و اجرای یک نظام تربیتی درست در بستر خانواده و حکومت، تلاش برای رهایی از هسته‌ای بودن خانواده‌ها و در نهایت تلاش برای درک فضای موجود و استفاده صحیح کودکان از فضای مجازی خلاصه می‌شود.
این کارشناس خانواده معتقد است: تنها بخشی از مشکلاتی که کودک و نوجوان امروز با آن در جامعه روبرو است، رسانه‌ای می‌شود و البته تعداد کودکان و نوجوانان موفق و نخبه هم کم نیست.
خلیلی خاطرنشان کرد: متولی آموزش و تربیت کودکان و نوجوانان دو نهاد خانواده و حکومت هستند و حکومت از طریق آموزش و پرورش و آموزش عالی وزارت علوم افراد را ذیل تربیت و آموزش خود قرار داده و به رشد اجتماعی آن‌ها کمک می‌کند.
وی اضافه کرد: طی سالهای اخیر نقش خانواده ها به خاطر پر رنگ شدن نقش حکومت در تربیت افراد نسبت به گذشته کم‌رنگ‌تر شده است و البته محیط شامل حلقه دوستان و ... در تربیت یک فرد نقش دارد اما در دوران کودکی فرد بیشترین تاثیر را از خانواده و حکومت می‌پذیرد.
این کارشناس خانواده یادآور شد: خانواده و سیستم آموزشی وظیفه تربیت و آموزش کودک را بر عهده دارند و باید یک سیر تربیتی درست مطابق با نیاز کشور و بر اساس قانون اساسی در پیش بگیرند.
خانواده ایرانی امروز، نقش تعیین کننده خود را از دست داده است!
خلیلی همچنین تصریح کرد: خانواده از یک جایی به بعد کنار گذاشته شده و نقش آن نسبت به قبل بسیار کاهش پیدا کرده است و به عبارتی امروز خانواده در خدمت نظام و سیستم آموزشی حکومت در آمده است.
وی خاطرنشان کرد: خانواده امروز ایرانی نقش تعیین کننده بودن خود را نسبت به گذشته تا حد زیادی از دست داده است و خروجی‌ها و نتایج این شیوه‌های تربیتی نشان می‌دهد که راهی که آمده و می‌آییم راهی پر سوال و احتمالا بی‌جواب است.
این جمعیت پژوه اضافه کرد: اگر مطابق با قانون اساسی و نیاز کشور موضوع تربیت و آموزش کودکان و نوجوانان را مدیریت کنیم شرایط فعلی پیش نمی‌آید و خروجی فعلی حاصل نمی‌شود.
خلیلی اظهار کرد: به نظر می‌رسد متولیان امر آموزش و تربیت کودکان در این حوزه متفق القول نیستند و یک وحدت رویه جدی و عزم راسخ در این رابطه وجود ندارد که با شناسایی و معرفی خطرات پیش روی کودک ایرانی در این خصوص چاره اندیشی کنند.
وی تاکید کرد: خانواده باید نقش تعیین کننده بودن خود را باز یابد و نظام آموزشی هم مکلف به حرکت هماهنگ با خانواده باشد و هماهنگی لازم برای در حوزه تربیتی و آموزشی کودک به وجود بیاید.
این جمعیت پژوه اضافه کرد: خانواده های ایرانی به شدت نگران آینده فرزند خود هستند و با وجود پیگیری که دارند به دلیل از دست دادن نقش تعیین کننده قبلی، بیشتر شبیه یک ناظر شده‌اند.