به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو، کاظم غریب آبادی، سفیر و نماینده دائم جمهوری اسلامی ایران نزد سازمان‌های بین المللی در وین، در شصت و چهارمین نشست سالیانه کمیته استفاده صلح آمیز از فضای ماوراء جو (کوپوس) شرکت و سخنرانی کرد.
غریب آبادی در ابتدا بر تعهد جمهوری اسلامی ایران در استفاده صلح آمیز و اکتشاف فضایی تأکید و توجه به اصول ذیل را در فعالیت‌های فضایی کشور‌ها یادآور شد: دسترسی جهانی و برابر همه کشور‌ها به فضا، بدون تبعیض و بدون در نظر گرفتن سطح پیشرفت علمی، فنی و اقتصادی آن ها؛ استفاده منطقی و برابر از فضای ماوراء جو به نفع همه بشریت؛ عدم تصرف فضای فضای ماوراء جو، از جمله ماه و دیگر اجرام آسمانی با ادعای حاکمیت، استفاده، اشغال یا هر بهانه دیگر؛ مسئولیت دولت‌ها در قبال فعالیت‌های فضایی ملی خود که توسط نهاد‌های دولتی و غیردولتی انجام می‌شود؛ غیر نظامی بودن فضای ماوراء جو؛ پیشگیری از نصب و استقرار هرگونه سلاح در فضا؛ استفاده از فضا به عنوان میراث مشترک بشریت برای اهداف صلح آمیز؛ و همکاری بین المللی در توسعه فعالیت‌های فضایی، با توجه ویژه به نیاز‌های کشور‌های در حال توسعه.
سفیر و نماینده دائم کشورمان در ادامه با اشاره به حق دسترسی عادلانه به مدار زمین آهنگ، اظهار داشت: بهره برداری فعلی از مدار نزدیک به زمین به واسطه استقرار مجموعه‌های بزرگ ماهواره ای، از دسترسی عادلانه کشور‌های در حال توسعه به این منبع مداری جلوگیری می‌کند.
وی با اشاره به برنامه ریزی چندین شرکت خصوصی برای مستقر کردن شبکه‌های ماهواره در مدار نزدیک به زمین برای امکانپذیری دسترسی جهانی به اینترنت، گفت: ارائه اینترنت جهانی از طریق مجموعه‌های بزرگ ماهواره‌ای از فضا، هم فرصت‌ها و هم چالش‌هایی را به همراه دارد. این ماهواره‌ها در حالی که چشم انداز دسترسی به اینترنت جهانی کارآمدتر و فراگیرتر را ارائه می‌دهند، خطر اشغال بخش زیادی از مدار نزدیک به زمین را به دنبال دارند که موجب محرومیت عمده‌ای در استفاده و اکتشافات فضایی توسط کشور‌های در حال توسعه و دسترسی آن‌ها به این مدار می‌شود.
غریب آبادی افزود: برنامه‌های پرتابی مجموعه‌های ماهواره‌ای بزرگ به زودی تمام فرکانس‌های اختصاص داده شده از سوی اتحادیه بین المللی مخابرات را اشغال خواهند کرد. در حال حاضر نیز مدار نزدیک به زمین بسیار شلوغ بوده و چند نقطه مداری بیشتر برای تازه وارد‌ها باقی نمانده است که خود به طور جدی مانع دسترسی کشور‌های در حال توسعه به فضا شده و نهایتا منجر به انحصاری کردن فضا توسط چند کشور و شرکت‌های خصوصی آن‌ها می‌شود.
ارسال نظرات