به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری دانشجو، «عبدالباری عطوان» تحلیلگر برجسته جهان عرب و سردبیر روزنامه رای‌الیوم در مقاله اخیر خود در وبسایت این روزنامه موضوع قطعی شدن واردات سوخت از جمهوری اسلامی ایران به لبنان و نتایج آن را مورد بررسی قرار داده و اعلام کرد که ایران خیلی سریع به درخواست صادرات سوخت به لبنان پاسخ داده و کشتی‌های حامل بنزین و سوخت مازوت را به سمت این کشور فرستاد. در این میان سید «حسن نصرالله» دبیرکل حزب‌الله تبدیل به بازیگر اصلی لبنان و شاید کل منطقه عربی شده باشد.
گامی که برداشته شد (آغاز واردات سوخت ایران به لبنان) بسیار مهم و حساس است؛ زیرا علاوه بر شکست محاصره لبنان می‌تواند محاصره ایران و سوریه را نیز بشکند و از سوی دیگر موجب نگرانی عمیق آمریکا و هم‌پیمانان آن در لبنان شده است. حتی اگر نگوییم که آمریکایی‌ها متحمل شکست بزرگی می‌شوند، اما به شدت در تنگنا قرار می‌گیرند آن هم بدون آنکه سید حسن نصر الله یک گلوله هم شلیک کرده باشد.
در اینجا بیشتر توضیح می‌دهیم و می‌گوییم که همه حماقت‌های ایالات متحده و استکبار رژیم صهیونیستی، محاسبات غلط آمریکا و اسرائیل در داخل لبنان، سیاست گرسنگی و محاصره ضد لبنانی‌ها با این تصور آمریکایی-صهیونیستی که ملت لبنان به زانو درآمده و علیه حزب‌الله و سلاح آن تحریک می‌شوند، روشن کردن آتش جنگ داخلی و همه اقدامات نظامی و اقتصادی هیچ یک نتوانست اهداف واشنگتن و تل‌آویو و مزدوارن آن‌ها را در لبنان محقق کند و حتی این تلاش‌ها نتیجه عکس داد؛ به طوری که خطرناک‌ترین نکته برای آمریکا و رژیم صهیونیستی اکنون افزایش محبوبیت مردمی حزب‌الله و سید حسن نصرالله در میان لبنانی‌ها و نیز همه جهان عربی-اسلامی به عنوان مردی است که توانست به آمریکا «نه» بگوید.
البته هنوز مشخص نشده که کشتی‌های حامل سوخت ایران چگونه به لبنان خواهد رسید. آیا این کشتی‌ها بار خود را در بندر بیروت خالی می‌کنند یا بندر صیدا در جنوب لبنان؟ همچنین ممکن است اصلا این محموله‌ها مستقیما به لبنان نیامده و وارد بندر بانیاس سوریه شده و از آنجا با کامیون به لبنان منتقل گردند. سوال مهمتر این است که آیا این کشتی‌ها از کانال سوئز عبور می‌کنند یا این کانال تحت فشار‌های آمریکا و رژیم صهیونیستی و به نفع محموله‌های نفت و گازی که وعده داده شده از مصر می‌آیند، به روی کشتی‌های ایرانی بسته خواهد شد؟
اما اگر این نفتکش‌ها-چه از طریق کانال سوئز بعد از ۸ روز و چه «راس الرجاء الصالح» (دماغه امید نیک) بعد از ۴۰ روز به شرق مدیترانه برسند واکنش آمریکا و رژیم صهیونیستی در هر دو حالت چگونه خواهد بود؟ آیا تعرضی به این کشتی‌ها در داخل دریا و یا به تانکر‌های حامل محموله این کشتی‌ها (درصورتی که بار خود را در بندر بانیاس تخلیه کرده باشند) صورت می‌گیرد؟
ما اکنون پاسخی برای هیچ یک از این سوالات نداریم، اما شکی نیست که تنها ۳ طرف در محور مقاومت یعنی ایران و حزب‌الله و سوریه پاسخ این سوالات درباره هرگونه تعرض احتمالی آمریکا و رژیم صهیونیستی و نیز چگونگی پاسخ به آن را می‌دانند.
اما واکنش آمریکا و اسرائیل چه در سطح نظامی و چه سیاسی بهای سنگینی خواهد داشت. سید حسن نصرالله اعلام کرده که کشتی‌های ایرانی به مثابه خاک و حاکمیت لبنان هستند و هرگونه تعرض به آن‌ها به معنای تجاوز به لبنان و نقض حاکمیت این کشور است. اما اگر ایالات متحده و رژیم صهیونیستی ترجیح بدهند که این اهانت را تحمل کرده و به بهانه شکست محاصره، اقدام به اعمال تحریم‌های اقتصادی بیشتر ضد لبنان و حزب‌الله یا حتی ایران کنند در این صورت چه کاری از دست این تحریم‌ها بر می‌آید و این تحریم‌ها چه تاثیری می‌توانند بر ملتی که ماه‌هاست گرسنه مانده و آب و نان و برق و دارو ندارند، داشته باشد؟
در این میان خانم «دوروتی شیا» سفیر آمریکا در بیروت از آمادگی کشورش برای انتقال نفت و گاز از مصر و برق از اردن به لبنان خبر داد تا با این کار مانع از ورود سوخت ایرانی به لبنان و این پیروزی بزرگ برای حزب‌الله و محور مقاومت شود. اما به نظر می‌رسد که او فراموش کرده انتقال گاز از مصر به لبنان نیاز به آماده‌سازی لجستیکی و فنی دارد که دست کم چند ماه طول می‌کشد و علاوه بر آن باید مذاکرات در این زمینه با کشور سوریه که قرار است گاز از خاک آن عبور کند صورت بگیرد و موافقت سوریه و دولت این کشور جلب گردد.
از طرف دیگر باید اطمینان حاصل شود گازی که در حال انتقال به لبنان است آلوده به گاز رژیم صهیونیستی که از همان لوله‌ها در مصر عبور می‌کند نباشد و البته حرف آخر را در این خصوص «بشار اسد» رئیس جمهوری سوریه زد.
مذاکره با دولت سوریه و عبور گاز و نفت از خاک این کشور به سمت لبنان در صورتی که شرایط قانونی و لجستیکی و سیاسی آن فراهم گردد به معنای شکسته شدن محاصره آمریکا ضد سوریه یعنی «قانون سزار» و اعتراف واشنگتن به این شکست خواهد بود.
اما در این بین چیزی به سوریه نمی‌رسد و سوالی که پیش می‌آید این است که دولت سوریه چه چیزی درخواست خواهد کرد و مثلا خواستار لغو قانون سزار و رفع محاصره سوریه می‌شود؟
سید حسن نصرالله در چارچوب تلاش‌های خود برای نجات ملت لبنان از بحران‌های خفقان‌آور و بعد از مدیریت مناسب بحران، با زیرکی بالا و ابتکای حساب‌شده آمریکا و رژیم صهیونیستی و هم‌پیمانان آن‌ها را در تنگنای بزرگی گرفتار کرد و توپ را به زمین دشمن انداخت. سید نصرالله به دقت سردرگمی و تحرکات دشمنان را زیر نظر گرفته و در اتاق عملیاتی که مملو از کارشناسان نظامی و سیاسی است دستانش روی ماشه قرار دارد.
در پایان این نبرد یک زورآزمایی موشکی است که باید ببینیم چه کسی اولین موشک را شلیک می‌کند؟ این جنگی است که شاید شکست دیگری برای آمریکا و رژیم صهیونیستی به همراه داشته باشد که بسیار بزرگتر از شکست در افغانستان است.
ارسال نظرات