گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، محمد حسین اسفندیاری؛ در آستانه تعویض دولت، با آسیب شناسی دولت تدبیر و امید، مؤلفه های مختلفی را می‌توان به عنوان عوامل موثر در ایجاد وضع موجود برشمرد. دلبستگی دولت به غرب و معطل گذاشتن ظرفیت های داخل در انتظار بیگانگان و نگاه غربگرایانه به مسائل اساسی را می‌توان مهم ترین عامل ایجاد وضع موجود در حوزه سیاستگذاری و مدیریت کلان در طول هشت سال اخیر دانست. اما آنجا اثر مخرب این نوع نگاه، دو چندان شد که مقامات دولت دوازدهم از جمله رییس جمهور، برای پوشاندن ناکارآمدی های دولت و ضعف مدیران، دائم تحریم را عامل اصلی مشکلات کشور بیان کردند.
مطمنا در چنین شرایطی و با گره زدن همه مشکلات کشور به تحریم، خودِ مذاکره نه بعنوان یک ابزار اعمال قدرت در سیاست خارجه، بلکه به عنوان هدف و برگ برنده آقایان، اصالت پیدا می‌کند و دولت برای به نتیجه رساندن مذاکرات و کسب پیروزی نمادین، سیاست های خود را بر آن متمرکز کرده و ظرفیت های داخل را معطل مذاکرات گذاشت و حاضر به هرگونه امتیاز دهی آن هم به دشمنی که بد عهدی آن بار ها و بار ها به اثبات رسیده است. رهبر انقلاب نیز در آخرین دیدار خود با دولت روحانی، لزوم عدم اعتماد به غربی ها را یکی از مهم ترین تجربیات دولت روحانی برشمردند که لازم است دولت بعد از آن درس عبرت گیرد.
امتداد این نگاه غرب‌زده در مسائل داخلی و مدیریت کشور نیز موجب مشکلات عدیده در حوزه های مختلف شده است. از واردات بی رویه و عدم حمایت از کالای ایرانی و به تبع آن تعطیلی صنایع کوچک و بزرگ و تعطیلی کارخانه ها و افزودن بر جمعیت بیکاران، از طرفی خصوصی سازی های غلط و غیر شفاف و تعطیلی صنایع مادر همچون ماشین سازی تبریز و نی شکر هفت تپه و اعتراضات کارگری و بحران های امنیتی اجتماعی که در پی داشت، تنها گوشه ای از این نوع نگاه در مدیریت کشور است. اصرار لجوجانه بر اجرایی کردن سند ۲۰۳۰ و اجرای مخفیانه آن در مدارس و مهد کودک ها که استقلال فکری - فرهنگی کشور را مورد تجاوز قرار می‌دهد تا سیاست های غلط دولت در حوزه مسائل زنان و کنترل نرخ رشد جمعیت که موجب ایجاد بحران جدی پیری جمعیت در نیم قرن آتی خواهد شد، تا سهل انگاری و سوء نیت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در مدیریت و نظارت بر تولیدات رسانه ای و سینمایی و ترویج فرهنگ فحشا و سرمایه داری و اشرافیگری و تجمل گرایی و لاابالی گری، تا عدم نظارت بر بازار پوشاک و عدم توجه به مسأله تربیت و گفتمان سازی فرهنگ ایرانی اسلامی پیش از برخورد های سلبی و... همه و همه از این نوع نگاه غربگرایانه در حوزه مدیریت کلان فرهنگی اجتماعی کشور است.
آنچه لازم است دولت جدید در سرلوحه کار های خود قرار دهد، لزوم توجه به کارهای زیرساختی به جای کارهای کم بازده و نمایشی است. مسأله فرهنگ‌سازی و تربیت آحاد مردم پیش از هرگونه برخورد سلبی نیز اهمیت بالایی دارد چرا که تجربه نشان داده اگر یک دولت انقلابی و کارآمد هم روی کار باشد اما همان تعداد اندک مصادیق برخورد های سلبی، توسط طیف غربگرا و نوچه های رسانه ای آن، به تیتر اول اخبار و اذهان عمومی تبدیل می‌شود تا بتوانند هم عملکرد مفتضحانه خود در دو دولت یازدهم و دوازدهم را لاپوشانی کنند هم با ایجاد دوقطبی های کاذب، انتخابات های آینده را از آن خود کنند. همانطور که گفته شد از مدیریت انرژی و آب گرفته تا محیط زیست و بانکداری و سیاست خارجی و فرهنگ و ...، در همه این حوزه ها، با همه درد و رنج هایی که برای توده مردم به همراه داشت اما تجربیات مهمی است برای دولت های آتی و آنان که می اندیشند!
محمد حسین اسفندیاری - مسئول سابق بسیج دانشجویی دانشگاه علوم پزشکی شیراز
انتشار یادداشت‌های دانشجویی به معنای تأیید تمامی محتوای آن توسط «خبرگزاری دانشجو» نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروه‌ها و فعالین دانشجویی است.