به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، سیدمسعود شجاعی طباطبایی هنرمند کاریکاتوریست با انتشار یکی از آثار خود در دهه ۶۰ نوشت:
مجموعه‌ای از کاریکاتورهایم را که توسط انتشارات نیستان به چاپ رسیده بود، در اولین فرصت به آقا مرتضی آوینی هدیه کردم.
در این مجموعه، کاری وجود داشت که یک ماهی را در تُنگ به تصویر می‌کشید. شهید آوینی این تصویر را دید و نسبت به آن ابراز خرسندی کرد. او ماهی را استعاره‌ای از انسان خاکی دانست که اقیانوس را می‌بیند و کافیست از دل تنگ جستی بزند و خود را به اقیانوس برساند.
به این ترتیب این کاریکاتور مورد توجه ایشان واقع شد و با آن که به لحاظ گرافیکی در چند خط ساده طراحی شده بود، در مجله سوره آن هم در صفحه دوم رنگی منتشر شد (خوابش را هم نمی‌دیدم.)
تصور من از کشیدن آن طرح صرفاً این بود که بگویم ما همچون یک ماهی در تنگ کوچک شیشه‌ای در دل دریا اسیریم. اما سید مرتضی آوینی وقتی برای بار اول طرح را دید، پیشانی ام را بوسید و گفت: «می‌بینی سید جان چقدر تنهاییم، کمی تلاش کنیم با یک جست می‌توانیم خود را به اقیانوس عشق برسانیم. عشق را می‌بینیم، فاصله‌مان با آن تنها یک جداره نازک شیشه‌ای است اما...»
مجموعه‌ای از کاریکاتورهایم را که توسط انتشارات نیستان به چاپ رسیده بود، در اولین فرصت به آقا مرتضی آوینی هدیه کردم.
در این مجموعه، کاری وجود داشت که یک ماهی را در تُنگ به تصویر می‌کشید. شهید آوینی این تصویر را دید و نسبت به آن ابراز خرسندی کرد. او ماهی را استعاره‌ای از انسان خاکی دانست که اقیانوس را می‌بیند و کافیست از دل تنگ جستی بزند و خود را به اقیانوس برساند.
به این ترتیب این کاریکاتور مورد توجه ایشان واقع شد و با آن که به لحاظ گرافیکی در چند خط ساده طراحی شده بود، در مجله سوره آن هم در صفحه دوم رنگی منتشر شد (خوابش را هم نمی‌دیدم.)
تصور من از کشیدن آن طرح صرفاً این بود که بگویم ما همچون یک ماهی در تنگ کوچک شیشه‌ای در دل دریا اسیریم. اما سید مرتضی آوینی وقتی برای بار اول طرح را دید، پیشانی ام را بوسید و گفت: «می‌بینی سید جان چقدر تنهاییم، کمی تلاش کنیم با یک جست می‌توانیم خود را به اقیانوس عشق برسانیم. عشق را می‌بینیم، فاصله‌مان با آن تنها یک جداره نازک شیشه‌ای است اما...»
ارسال نظرات