به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، پدر و پسر با لباس‌های محلیِ خراسان روی صحنه‌ی «عصر جدید» آمدند. ساده و بی‌آلایش نشستند و آغاز کردند. پدر دوتار به دست گرفت. زخمه بر دوتار را که آغاز کرد، همه خاموش شدند. مضراب‌های عمیقی که ریشه در هزاره‌های تاریخ داشت با آوازِ کودکی همراه شد. کودکی که نامش مبین دُرپور است. تمام حاضران در استودیویِ عصر جدید مات و مبهوت بودند. نغمه در نغمه طی می‌شد و مقام‌ها را در هم درمی‌نوردیدند.
پسر و نوه‌ی استاد نورمحمد دُرپور آمده بودند تا تأثیرِ شگرفِ موسیقی نواحی ایران را به رُخ بکشند. مضراب‌هایِ پدر بر دوتار، راه را برای روایتِ آوازِ پسر هموار می‌کرد.
مبینِ دُرپور و پدرش، حدود ۷ دقیقه ساز و آواز اجرا کردند. گویا این دقایق کافی نبود. آریا عظیمی‌نژاد از آن‌ها خواست تا مقام «هَزارگی» را هم اجرا کنند.
اکنون که اجرای مُبین دُرپور در برنامه عصر جدید و از شبکه سوم سیما پخش شده، بسیاری از مردم ایران صدای این کودکِ تربتِ جامی را برای نخستین بار شنیدند و لذت بردند. این اجرا ثابت کرد که موسیقی نواحی چقدر می‌تواند در دلِ مخاطبان بنشیند و آن‌ها را مسحور کند.
نکته‌ای در اینجا، اما جای تأسف دارد؛ مخاطبانی که برای نخستین بار از قاب تلویزیون مبین دُرپور را می‌دیدند، آگاه نبودند که این کودکِ توانمند در آوازِ خراسانی، چندین جایزه در جشنواره موسیقی جوان کسب کرده است. مبین از سال ۱۳۹۴ در جشنواره موسیقی جوان شرکت کرده و در دو دوره‌ی نخستِ حضورش تقدیر شده و پس از آن همواره به عنوان نفر نخست در بخش موسیقی خراسانی انتخاب شده است.
دُرپور و پدرش در چند دوره از جشنواره موسیقی جوان، حتی اجرا‌های ویژه‌ای در مراسم اختتامیه هم داشته‌اند. مخاطبان تلویزیونی نمی‌دانند که مبین دُرپور، نوه‌ی زنده‌یاد نورمحمد دُرپور است که از استادان برجسته موسیقی خراسان بود. همه‌ی این ندانستن‌ها نشان از کم‌کاریِ رسانه ملی در عرصه معرفیِ موسیقی اصیل به مردم دارد.
متأسفانه صدا و سیما در سال‌های گذشته به جای توجهِ بیشتر به اصالت‌ها و پرداختن به موسیقیِ اصیلِ مناطق مختلف ایران، بیشتر تمرکز و توجهش را معطوف به موسیقیِ پاپ، کرده است. در مناسبت‌های مختلف، در بهترین ساعاتِ پخش و در پربیننده‌ترین برنامه‌های تلویزیون معمولاً شاهد حضور خوانندگان پاپ هستیم که در بسیاری از موارد، خوانندگانی نوظهورند که گویا تنها برای تبلیغ شدن به تلویزیون آورده شده‌اند. در این میان جای موسیقی نواحی و هنرمندانش در چنین برنامه‌هایی بسیار خالی است.
مبین دُرپور و پدرش ثابت کردند که اگر موسیقی اصیلِ ایرانی با تکنیک و تواناییِ بالا به مخاطب ارائه شود، بی‌شک با استقبال همراه می‌شود. فردای روزی که اجرای مبین و پدرش از شبکه سوم سیما پخش شده بود، تقریباً در هر جایی، صحبت از این اجرا بود. بسیاری از مردم این اجرا را شنیده بودند و با هیجان از آن سخن می‌گفتند.
به راستی جای چنین اجرا‌های بی‌آلایشی در رسانه ملی خالی است. شاید زمان آن فرا رسیده که هنرمندان موسیقی نواحی هر شب در شبکه‌های مهم تلویزیون ایران دقایقی برای مردم بخوانند و بنوازند. شاید زمان آن فرا رسیده که به جای جولان دادنِ خوانندگانِ تازه به دوران رسیده‌ی پاپ، موسیقی‌های اصیل و با ریشه و البته جذاب برای مردم اجرا شوند.
متأسفانه برخی از افراد با مطرح کردنِ دیدگاه‌های غرض ورزانه خودشان، سعی دارند فضا را جوری جلوه دهند که گویی تاریخ مصرف موسیقی‌های اصیل و ریشه‌دار تمام شده است. اما دُرپور و برنامه عصر جدید ثابت کرد که این دیدگاه‌ها به هیچ عنوان حقیقی نیستند. در سال‌های گذشته بار‌ها و بار‌ها ثابت شده که اگر موسیقیِ اصیل و ریشه‌دار مناطق مختلف ایران به درستی به مخاطب ارائه شود، بی‌شک با استقبال همراه می‌شود.
برای اثبات این ادعا هم شاید بهتر است نگاهی به کنسرت‌های موسیقی نواحی بیندازیم. شاید باور کردنش دشوار باشد، اما باید بپذیریم که کنسرت‌های موسیقی نواحی، همواره با استقبال مخاطبان همراه بوده‌اند. به هر روی برای سنجیدنِ تعداد مخاطبانِ واقعیِ هر ژانری در موسیقی باید سری به کنسرت‌هایش زد.
مخاطبان واقعی هر موسیقی کسانی‌اند که حاضرند بلیت بخرند و به سالن بروند و کنسرتش را ببینند. از این نظر هم موسیقی نواحی اوضاع خوبی دارد و اجراهایشان معمولاً با استقبال مواجه می‌شود.
اما موسیقی نواحی بیشترین ضربه را از نداشتنِ حامی مناسب خورده است. این موسیقی اگر به خوبی دیده و به مردم معرفی شود، مخاطبان بسیاری خواهد داشت و رونق بسیاری خواهد گرفت.
برنامه عصر جدید با اجرای مبین دُرپور و پدرش، دریچه‌ای کوچک به جهانِ بزرگِ موسیقی نواحی ایران باز کرد که امیدواریم دیگر برنامه‌های رسانه ملی هم این مسیر را ادامه دهند.
پسر و نوه‌ی استاد نورمحمد دُرپور آمده بودند تا تأثیرِ شگرفِ موسیقی نواحی ایران را به رُخ بکشند. مضراب‌هایِ پدر بر دوتار، راه را برای روایتِ آوازِ پسر هموار می‌کرد.
مبینِ دُرپور و پدرش، حدود ۷ دقیقه ساز و آواز اجرا کردند. گویا این دقایق کافی نبود. آریا عظیمی‌نژاد از آن‌ها خواست تا مقام «هَزارگی» را هم اجرا کنند.
اکنون که اجرای مُبین دُرپور در برنامه عصر جدید و از شبکه سوم سیما پخش شده، بسیاری از مردم ایران صدای این کودکِ تربتِ جامی را برای نخستین بار شنیدند و لذت بردند. این اجرا ثابت کرد که موسیقی نواحی چقدر می‌تواند در دلِ مخاطبان بنشیند و آن‌ها را مسحور کند.
نکته‌ای در اینجا، اما جای تأسف دارد؛ مخاطبانی که برای نخستین بار از قاب تلویزیون مبین دُرپور را می‌دیدند، آگاه نبودند که این کودکِ توانمند در آوازِ خراسانی، چندین جایزه در جشنواره موسیقی جوان کسب کرده است. مبین از سال ۱۳۹۴ در جشنواره موسیقی جوان شرکت کرده و در دو دوره‌ی نخستِ حضورش تقدیر شده و پس از آن همواره به عنوان نفر نخست در بخش موسیقی خراسانی انتخاب شده است.
دُرپور و پدرش در چند دوره از جشنواره موسیقی جوان، حتی اجرا‌های ویژه‌ای در مراسم اختتامیه هم داشته‌اند. مخاطبان تلویزیونی نمی‌دانند که مبین دُرپور، نوه‌ی زنده‌یاد نورمحمد دُرپور است که از استادان برجسته موسیقی خراسان بود. همه‌ی این ندانستن‌ها نشان از کم‌کاریِ رسانه ملی در عرصه معرفیِ موسیقی اصیل به مردم دارد.
متأسفانه صدا و سیما در سال‌های گذشته به جای توجهِ بیشتر به اصالت‌ها و پرداختن به موسیقیِ اصیلِ مناطق مختلف ایران، بیشتر تمرکز و توجهش را معطوف به موسیقیِ پاپ، کرده است. در مناسبت‌های مختلف، در بهترین ساعاتِ پخش و در پربیننده‌ترین برنامه‌های تلویزیون معمولاً شاهد حضور خوانندگان پاپ هستیم که در بسیاری از موارد، خوانندگانی نوظهورند که گویا تنها برای تبلیغ شدن به تلویزیون آورده شده‌اند. در این میان جای موسیقی نواحی و هنرمندانش در چنین برنامه‌هایی بسیار خالی است.
مبین دُرپور و پدرش ثابت کردند که اگر موسیقی اصیلِ ایرانی با تکنیک و تواناییِ بالا به مخاطب ارائه شود، بی‌شک با استقبال همراه می‌شود. فردای روزی که اجرای مبین و پدرش از شبکه سوم سیما پخش شده بود، تقریباً در هر جایی، صحبت از این اجرا بود. بسیاری از مردم این اجرا را شنیده بودند و با هیجان از آن سخن می‌گفتند.
به راستی جای چنین اجرا‌های بی‌آلایشی در رسانه ملی خالی است. شاید زمان آن فرا رسیده که هنرمندان موسیقی نواحی هر شب در شبکه‌های مهم تلویزیون ایران دقایقی برای مردم بخوانند و بنوازند. شاید زمان آن فرا رسیده که به جای جولان دادنِ خوانندگانِ تازه به دوران رسیده‌ی پاپ، موسیقی‌های اصیل و با ریشه و البته جذاب برای مردم اجرا شوند.
متأسفانه برخی از افراد با مطرح کردنِ دیدگاه‌های غرض ورزانه خودشان، سعی دارند فضا را جوری جلوه دهند که گویی تاریخ مصرف موسیقی‌های اصیل و ریشه‌دار تمام شده است. اما دُرپور و برنامه عصر جدید ثابت کرد که این دیدگاه‌ها به هیچ عنوان حقیقی نیستند. در سال‌های گذشته بار‌ها و بار‌ها ثابت شده که اگر موسیقیِ اصیل و ریشه‌دار مناطق مختلف ایران به درستی به مخاطب ارائه شود، بی‌شک با استقبال همراه می‌شود.
برای اثبات این ادعا هم شاید بهتر است نگاهی به کنسرت‌های موسیقی نواحی بیندازیم. شاید باور کردنش دشوار باشد، اما باید بپذیریم که کنسرت‌های موسیقی نواحی، همواره با استقبال مخاطبان همراه بوده‌اند. به هر روی برای سنجیدنِ تعداد مخاطبانِ واقعیِ هر ژانری در موسیقی باید سری به کنسرت‌هایش زد.
مخاطبان واقعی هر موسیقی کسانی‌اند که حاضرند بلیت بخرند و به سالن بروند و کنسرتش را ببینند. از این نظر هم موسیقی نواحی اوضاع خوبی دارد و اجراهایشان معمولاً با استقبال مواجه می‌شود.
اما موسیقی نواحی بیشترین ضربه را از نداشتنِ حامی مناسب خورده است. این موسیقی اگر به خوبی دیده و به مردم معرفی شود، مخاطبان بسیاری خواهد داشت و رونق بسیاری خواهد گرفت.
برنامه عصر جدید با اجرای مبین دُرپور و پدرش، دریچه‌ای کوچک به جهانِ بزرگِ موسیقی نواحی ایران باز کرد که امیدواریم دیگر برنامه‌های رسانه ملی هم این مسیر را ادامه دهند.
ارسال نظرات