جشن تولدی متفاوت
به گزارش خبرنگار دانشگاه خبرگزاری دانشجو، شهید محمدرضا پیری، جوان همدانی بود که در دوران دفاع مقدس در نیمه مرداد ۶۱ و در ۱۹ سالگی به شهادت رسید. این شهید والا مقام در دوران جنگ تحمیلی مفقودالاثر شده و هنوز پیکر مطهرش تفحص نشده است؛ اما هنوز به خواب مادرش می‌آید و مونس مادر شده است.
سینا آبگون، فعال دانشجویی همدان در گفتگو با خبرنگار دانشگاه خبرگزاری دانشجو به این موضوع اشاره می‌کند و می‌گوید: مادر شهید محمدرضا پیری هر بار که قرار است میهمانی داشته باشد، شب قبل آن فرزند خود را در خواب می‌بیند که به او نوید حضور میهمان را می‌دهد.
آبگون ادامه می‌دهد: قبلا شنیده بودم که مادر این شهید گرامی، با فرزند خود ارتباطی این چنینی دارد، اما خیلی به این حرف اعتماد نداشتم تا اینکه یک بار یکی از دوستان بسیجی ام با من تماس گرفت و از من خواست یک روسری بخرم و سراغش بروم. من که از خواسته دوستم تعجب کرده بودم، روسری را خریدم و با هم به محل زندگی مادر این شهید رفتیم.
این فعال دانشجویی بیان می‌کند: وقتی به منزل این مادر شهید رسیدیم، مشغول آب و جارو کردن جلوی درب خانه بود. ما را که یکباره گفت: چرا اینقدر دیر کردید.
وی بیان می‌کند که در مسیر رسیدن به منزل این شهید اتومبیلش خراب می‌شود و نیم ساعتی دیرتر می‌رسند. از قبل حضورشان را به این مادر شهید اطلاع نداده بودند و همین موضوع باعث تعجب او می‌شود.
آبگون ادامه می‌دهد: مادر شهید به ما گفت که شب گذشته فرزندش به خواب او آمده و گفته که امروز میهمان دارد و چه ساعتی می‌آیند. او هم منتظر ما بوده و حتی زمان رسیدن ما به خانه خود را نیز می‌دانسته است.
وی بیان می‌کند: قبلا هم چندباری به منزل این مادر شهید سرزده بودیم؛ اما این بار گفتیم برای این مادر بزگوار جشن تولد بگیریم و به شکل دیگری در کنارش باشیم.
سینا آبگون، فعال دانشجویی همدان در گفتگو با خبرنگار دانشگاه خبرگزاری دانشجو به این موضوع اشاره می‌کند و می‌گوید: مادر شهید محمدرضا پیری هر بار که قرار است میهمانی داشته باشد، شب قبل آن فرزند خود را در خواب می‌بیند که به او نوید حضور میهمان را می‌دهد.
آبگون ادامه می‌دهد: قبلا شنیده بودم که مادر این شهید گرامی، با فرزند خود ارتباطی این چنینی دارد، اما خیلی به این حرف اعتماد نداشتم تا اینکه یک بار یکی از دوستان بسیجی ام با من تماس گرفت و از من خواست یک روسری بخرم و سراغش بروم. من که از خواسته دوستم تعجب کرده بودم، روسری را خریدم و با هم به محل زندگی مادر این شهید رفتیم.
این فعال دانشجویی بیان می‌کند: وقتی به منزل این مادر شهید رسیدیم، مشغول آب و جارو کردن جلوی درب خانه بود. ما را که یکباره گفت: چرا اینقدر دیر کردید.
وی بیان می‌کند که در مسیر رسیدن به منزل این شهید اتومبیلش خراب می‌شود و نیم ساعتی دیرتر می‌رسند. از قبل حضورشان را به این مادر شهید اطلاع نداده بودند و همین موضوع باعث تعجب او می‌شود.
آبگون ادامه می‌دهد: مادر شهید به ما گفت که شب گذشته فرزندش به خواب او آمده و گفته که امروز میهمان دارد و چه ساعتی می‌آیند. او هم منتظر ما بوده و حتی زمان رسیدن ما به خانه خود را نیز می‌دانسته است.
وی بیان می‌کند: قبلا هم چندباری به منزل این مادر شهید سرزده بودیم؛ اما این بار گفتیم برای این مادر بزگوار جشن تولد بگیریم و به شکل دیگری در کنارش باشیم.
این فعال دانشجویی می‌گوید: به صورت کاملا خودجوش و بدون وابستگی به هیچ ارگان یا سازمانی برنامه جشن تولید مادر شهید پیری برنامه ریزی شد. می‌خواستیم یک حرکت فرهنگی و خودجوش باشد که همه گروه‌های استانی بتوانند در این مراسم شرکت کنند.
وی ادامه می‌دهد: اگه کار فرهنگی برچسب یک تشکل یا نهاد را بخورد، برخی جبهه می‌گیرند و حاضر نمی‌شوند در این کار فرهنگی حضور داشته باشند، در حالیکه ما دوست داشتیم مراسم خودمانی باشد و همه حضور داشته باشند که عنایت شهدا شامل حالمان شد و این برنامه کوچک را به بزرگی خودشان پذیرفتند.
آبگون با بیان اینکه قرار نبود کسی از ارگان‌های دولتی دعوت بشود و حضور مسئولان به صورت خودجوش در این مراسم اتفاق افتاد، بیان می‌کند: قصد داریم اینگونه برنامه‌ها را ادامه دهیم، گروهی از جوانان مشغول شناسایی مادران شهدا هستند و تکریم مادران دیگر شهدا را نیز در برنامه خود قرار می‌دهیم.
ارسال نظرات