به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، بسیج دانشجویی برخی از دانشگاه های بجنورد، روزهای گذشته خود را با دغدغه برگزاری تجمع ضد استکباری در میدان شهید بجنورد به منظور مقابله با اقدامات اخیر آمریکا و نقض های مکرر برجام سپری کرد.ماجرا از آن جا آغاز شد که آمریکا طی اقدامی مضحک به برداشت ۲ میلیارد دلار دیگر از اموال بلوکه شده ایران اقدام کرد.
مسئولان دولتی نیز طبق روال سابق، صرفا به چند مصاحبه کوتاه علیه این موضوع پرداختند و بدتر از آن در اقدامی خفت بار، بجای پرداختن به دزد بیرونی با عناوین دروغ،دوستان داخلی را متهم ساختند.
اسحاق جهانگیری معاون اول ریاست دولت،طی مصاحبه اخیر خود با دروغی جدید، ضبط ۲ میلیارد دلار از اموال بلوکه شده ایران به دلیل انفجارات سال ۱۹۸۳ بیروت را به گردن دولت سابق انداخت!
ادعا نیز خرید اوراق قرضه دلاری بود که این موضوع در دولت متبوع حضرات، یعنی دولت اصلاحات(سال های ۸۳ و ۸۴) رقم می خورد. حال شاید بد نباشد که وظیفه خطیر جنبش دانشجویی را در چنین برهه های حساسی را بررسی کنیم.
اولین اقدام، بیانیه ۵ اردیبهشت ماه،تشکل های دانشجویی
روز ۵ اردیبهشت ماه، سالروز شکست ذلیلانه آمریکا در صحرای طبس، تشکل های دانشجویی به تفاخر خود بیانیه هایی را صادر کردند.
بسیج دانشجویی دانشگاه های استان خراسان شمالی،طی بیانیه ای اقدام اخیر آمریکا را در برداشت از اموال بلوکه شده ایران، خلاف قانون و یک راه زنی بین المللی عنوان کردند.
انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه بجنورد نیز،در نامه ای خطاب به مسئولین وزارت خارجه،این اقدام آمریکا را خلاف برجام تلقی کرد و از این مسئولان خواستار شد تا این قبیل موضوعات را در کمیسیون مشترک برجام بررسی کنند.
اما ماجرا از آن جایی پر رنگ تر جلوه می کند که بسیج دانشجویی دانشگاه آزاد اسلامی واحد بجنورد،طی نامه ای خطاب به فرمانداری بجنورد،درخواست صدورمجوز برای تجمع دانشجویی در رد این اقدامات را می کند. این نامه در حالی به دست فرمانداری بجنورد می رسد که بسیج دانشجویی دانشگاه پیام نور و علوم پزشکی بجنورد نیز در نامه هایی جداگانه،در خواست صدور مجوز را می کنند.
امروز نیز بسیج دانشجویی دانشگاه اشراق نیز به جمع متقاضیان تجمع استکبار ستیزی می پیوندد و از فرماندار بجنورد تقاضای صدور مجوز را می کند.
اما، مسئولان دولتی در استان، امروز مخالفت خود را با برگزاری این تجمع بنا به دلایل کاملا غیر مشخص و غیر منطقی اعلام می دارند. حال این سئوال به وجود می آید که آیا مسئولان دولتی علاوه بر خود، تمایل دارند مردم و نخبگان نیز در برابر این ستم ها و ظلم های آمریکایی ساکت بنشینند؟
وظیفه ما چیست؟!
اما مسئله مهم تر از موضوع تجمع، پیدا کردن نقش جنبش دانشجویی در برهه های حساسی همانند امروز است. اگر اولویت های اصلی فراموش شود،یقینا اقدامات دسته چندم نیز کمکی را به جامعه و انقلاب اسلامی نخواهد کرد.
هر عقل سلیمی در شرایط کنونی درک می کند که فضای کشور با پروژه ای مواجه است بنام "نفوذ". پس از برجام و توافقات فی مابین ایران و آمریکا مشخص گردید که هیچ اراده مصممی در طرف مقابل برای حل شدن امور به طرق منطقی وجود ندارد.آمریکایی هایی که یک روز از مذاکره منطقی دم می زدند، امروز مذاکره را ابزاری برای استحاله جمهوری اسلامی می دانند؛ بنابراین جنبش دانشجویی اگر اکنون وقت خود را صرف اقدامات کم اهمیت یا بی اهمیت دیگری کند، خیانت بزرگی را نسبت به انقلاب اسلامی روا داشته است.
اما اکنون نیز قالب ها و اقداماتی از قبیل تجمعات و تحصنات و...از سوی مسئولان با تمام قوا رد می شود. اقلیت محافظه کار دولت یازدهم، با دروغ هایی به دنبال سرگرم کردن جامعه به نقاط خیالی می باشد.حال این افراد روزی از آفتابِ تابانِ برجام سخن می گویند و روزی نیز آن را ابرِ گذران می نامند.
بدون شک جنبش دانشجویی امروز، باید با صراحت بیشتری از دیروز به میدان عمل قدم گذارد. دیگر به مسئولان امر هیچ امیدی نیست و اگر نقاط ضعفی مشاهده می شود که سبب اخلال انقلاب اسلامی می شود، باید خود آستین ها را بالا زده و امور را حل و فصل کنند.
ارسال نظرات