سفر سه روزه مسافران جوان خانه خدا آغاز شد/ اعتکافی از جنس نور

گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، الو الو صدا میاد تایپیست اینجا شلوغه صدامو خوب داری! بزن خبرنگار اعزامی خبرگزاری دانشجو از اعتکاف دانشگاه امیرکبیر خبر می ده شروع کن بسم الله.

قرعه به نام ما افتاد چند خبرنگار که حالا باید ساک های یک سفر سه روزه را می بستند کنار مفاتیح، قرآن و سجاده خود کاغذ و خودکار و ریکودر می گذاریم می خواهیم روایتی خالصانه داشته باشیم از آنچه در این سه روز رخ خواهد داد.

از دو سه هفته پیش حرفش کلید خورد هر دانشگاه با افتخار اعلام میزبانی می کرد خبر فراخوان ثبت نام که شروع شد موجی از استقبال سرازیر لیست های ثبت نامی شد چه کسی باورش می شد؟

حرکت آغاز می شود راهی مسجد دانشگاه می شویم به ورودی که می رسیم سردری از تور و گل را مزین کرده اند حس می کنی از گذرگاهی عبور خواهی کرد که پل تو و دنیایت را برای سه روز قطع می کند. دانشجوهایی را می بینی که چشمانشان تر شده و بسم الله گویان وارد دانشگاه می شوند. ساک های کوچک و بزرگ، چمدان های رنگ و بارنگ و چهره هایی که از همین حالا روشنی دلشان داد می زند ما برای دیدار یار آمده ایم حیاط دانشگاه پر مسافر است ناخودآگاه چشمت دنبال وسیله ای برای راهی شدن می گردد چیزی نمی بینی تا وقتی که پل های مسجد را بالا می روی روی فرش های مسجد با نوار چسب های سفید مسیر تلالو مسافرین را کشیده اند هر کس شاید به اندازه یک دراز کشیدن جا داشته باشد بعضی دانشجویان وقتی دور تا دور این نوارها نشسته اند می گفتند درست اندازه قبر است!

عجیب است جایی به اندازه یک قبر؟! قرار است سه روز در آنجا باشیم زندگی کنیم و نفس بکشیم قطعا تجربه متفاوتی خواهد بود.

خیلی از سال اولی ها را می شود از روی چمدان های بزرگ و بار و بندیل های اضافه شان شناخت معلوم است کم تجربه این راهند و کاربلدش نیستند.

شماره به دست ها شتابان به دنبال یافتن جای خود هستند نزدیک اذان می شود قطار حالا در حال حرکت است حی علی الصوه نماز مغرب  که خوانده می شود شکلات و شیرینی ها از کیف خیلی ها بیرون می آید می خواهند شب میلاد دردانه عالم علی (ع) را با شاخه ای شیرینی عطر آگین کنند حالا نوبت نماز عشا است و شروع این سفر دانشجویان می نشینند، نیت ها آغاز می شود و اعتکاف سال  1395 امیرکبیر با نهایت سادگی اما جلالی که وصف ناشدنی است شروع به حرکت می کند.

امید که همه رو سفید از این سفر سه روزه بیرون بیاییم.

افشاری دانشجوی ترم دوم دانشگاه امیرکبیر برای اولین بار است که به مراسم معنوی اعتکاف دعوت می شود.

متن زیر شرح این گفتگو می باشد

**چه اطلاعاتی قبل از حضورتان در این مراسم پیرامون اعتکاف داشته اید؟

اعتکاف فرصت خوبی برای تغییرات است با توجه به اینکه بازه سه روزه دارد ولی در تمام عمر می تواند موثر باشد تاکنون قسمت نمی شد که در این فضا قرار بگیرم.

**فکر می کنید بعد از این سه روز به چه چیزهایی دست پیدا کنید

اعتکاف پیدا شدن خود انسان است نه خدایی که به دنبالش می گردیم به نظرم بعد از این سه روز از خودشناختی به خداشناسی دست پیدا می کنیم این که انسان بتواند در این محیط تنها حضور پیدا کند یکی از ویژگی هایی مطلوب این مراسم است چرا که می تواند طی سه روز بدون تعلق داشتن به این دنیا با خودش خلوت کند. فضای دانشجویی و اینکه در میان یک عده جوان قرار بگیری حال انسان را بهتر خواهد کرد.

**به نظر شما بعد از سه روز چه تحولاتی در شما ایجاد می شود؟

اینکه بتوانیم از فضای دنیا دور شویم و به خداوند نزدیک شویم بهتر سیر تحول می باشد.

محمدی نیز دانشجویی بود که قبل از شروع مصاحبه تنها بهت زده به اطرافش نگاه می کرد به کنار او رفتم و از وی پرسیدم که چه طور شد شما به این مراسم انتخاب شدید

محمدی جواب داد: زمانی که برای ثبت نام به دفتر نهاد رهبری مراجعه کردم مسئولین من را از پر شدن لیست ثبت نام آگاه کردند ولی در دل می دانستم که خداوند امسال مرا تنها نخواهد گذاشت و تنها پس از دو روز با پیامکی مواجه شدم که "شما به مراسم معنوی اعتکاف دانشجویی دعوت شده اید"

در ادامه این مصاحبه پیرامون اعتکاف و تصور وی درباره آن پرسیدیم پاسخ داد: اعتکاف مکانی است برای جدایی از تکنولوژی های روز دنیا و تعلقات مادی و پناه بردن به معبود یکتاست می توانم بگویم اعتکاف یک برگشت به خودی است که غیر از قرار گرفتن در مکانی مانند مسجد در هیچ جای جهان پیدا نمی شود زمانی که به اینجا آمدم و در جای خود نشستم متوجه اندازه مکانی که باید در آنجا سه روز عبادت می کردم شدم این مکان به اندازه یک قبر است که قرار است زود یا دیر در آن بخوابم.

در پایان این گزارش از وی پیرامون تاثیرات بعد از اعتکاف پرسیدم که پاسخ داد: نمی دانم که می توانم پس از این سه روز دست پر برگردم یا دست خالی.