به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو، چهارمین همایش ملی مدیریت آلودگی هوا با حضور معصومه ابتکار معاون رئیس‌جمهور و رئیس سازمان حفاظت محیط زیست، محمدباقر قالیباف شهردار تهران، سیدحسن قاضی‌زاده هاشمی وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و محمدهادی حیدرزاده مدیرکل حفاظت محیط زیست استان تهران، صبح امروز در مرکز همایش بین‌الملل صدا و سیما آغاز به کار کرد.
محمدباقر قالیباف در این همایش با بیان اینکه حل مشکل آلودگی هوا بیش‌تر به اقدامات بستگی دارد تا به سخنرانی، گفت: چالش آلودگی هوا، یک چالش مهم است که بقیه شهرهای دنیا نیز این معضل را دارند و مختص ما نیست. در ایران نیز شاید تا چند سال قبل می‌گفتیم تهران مشکل آلودگی دارد، اما هم‌اکنون برخی از کلان‌شهرها نیز درگیر شده‌اند. خطر دیگر اینکه منابع و عوامل خطرساز آلودگی چون در برخی زمان‌ها به هر دلیلی بر ما مسلط می‌شوند و خود را تثبیت می‌کنند، هم مردم و هم مسئولان به نوعی می‌خواهند به نوعی با آن کنار بیایند و یا اینکه آن را از امروز به فردا منتقل کنند.
وی ادامه داد: این در کشور ما رسم است که در برخی موضوعات با اطلاعات درست، آدرس غلط می‌دهیم و افکار عمومی را گمراه می‌کنیم، غافل از اینکه افکار عمومی دیر یا زود مطلع می‌شوند. به‌عنوان مثال در رابطه با خودروها، ساخت اتوبان ها، بلندمرتبه‌سازی‌ها و باد حرف می‌زنیم، در شرایطی که برخی اطلاعات درست است، اما نتیجه‌گیری و آدرس آن را اشتباه می‌دهیم، آیا اصلاً می‌توانیم بگوییم ساخت اتوبان باعث آلودگی هواست؟ این موضوع مانند این است که بگوییم ساخت چاقو باعث قتل انسانهاست. ما نیز بحث درست استفاده کردن را قبول داریم.
قالیباف تصریح کرد: اگر مشکل آلودگی هوا برای ما در دو دهه پیش آمده است، بنده با قاطعیت می‌گویم در یک دوره 10 ساله می‌توانیم بر آن مسلط و در یک دوره 5 یا 6 ساله، می‌توانیم به وضعیت مناسب برسیم و ما معتقدیم آلایندگی‌ها نباید خود را در جامعه تثبیت کند.
شهردار تهران با اشاره به اینکه اگر 10 سال طول کشیده است که در موضوع آلودگی هوا به شرایط کنونی برسیم، 20 سال لازم نیست که آن را حل کنیم. با تجربیاتی که داریم می‌توانیم در دوره 6 ساله آن را کنترل کنیم و به وضعیت مناسب برسیم، همان طور که مسئولان شهر مکزیک همت کردند و از اواخر دهه 90 تاکنون به قابل قبولی رسیدند، آنها مسیری را طی کردند و مدیریتی اعمال شد که هم‌اکنون وضعیت آنها به مراتب از سال 2006 و 2007 بهتر است.
قالیباف افزود: زمانی بنده رئیس پلیس بودم که در آن زمان CO مشکل جدی شهر ما بود، اما ما با برنامه‌ریزی شروع کردیم و شاهد هستیم که امروز هیچ مشکل جدی وجود ندارد. در موضوع فرهنگ‌سازی نیز در آن زمان می‌گفتند مردم به فرهنگ ترافیک بها نمی‌دهند و اجرای آن سخت است، اما بنده طرح مدونی را ارائه دادم که آنجا گفتند اگر شما یک بند آن را اجرا کنید، بقیه را ما قبول می‌کنیم و در آن زمان موضوع بستن کمربند در خودروها مطرح شد و قرار شد ظرف 6 ماه این طرح اجرایی شود که بنده قول دادم ظرف 2 ماه آن را انجام دهم و امروز شاهد هستیم بالغ بر 75 درصد از مردم کمربند را استفاده می‌کنند، درحالی که قبلاً می‌گفتند بستن کمربند سوسول‌بازی است.
وی ادامه داد: نیازمند یک بحث کارشناسی دقیق و یک اطلاع‌رسانی دقیق به مردم هستیم، هم‌اکنون ابزارهای خوبی در شهر مستقر کردیم که به هیچ عنوان اطلاعات آن را نمی‌پوشانیم و در 22 روزی که واقعاً وضعیت سخت شد، هیچ وقت از اطلاع‌رسانی دریغ نکردیم؛ چراکه مردم باید بدانند در چه شرایطی هستند و در حفظ سلامت خود کوشا باشند.
شهردار تهران با بیان اینکه باید برای مشکل آلودگی هوا در جمع کارشناسان تصمیم‌گیری شود نه در گفت‌وگو‌های سیاسی بین مدیران، گفت: مدیران باید بدون هیچ ملاحظه‌ای سیاست‌های کاهش آلودگی را اجرایی کنند. هم‌اکنون نسبت به این مسئله مهم شناخت لازم را پیدا کردیم و شناخت بخشی از حل موضوع است.
قالیباف افزود: در بحث آلودگی هوا دو محور مطرح است، اول اینکه آلاینده‌ها تولید شود، بعد آن را حل کنیم، یا اینکه نگذاریم آلاینده‌ای تولید شود که تمام کارشناسان محور دوم و راه دوم را قبول دارند.
وی با بیان اینکه در مطالعات دقیق شهرداری و با همکاری دانشگاه‌ها به یک جمع‌بندی قطعی رسیده‌ایم، گفت: براساس مطالعات انجام‌شده، 80 درصد آلایندگی‌ها از وسیله‌های متحرک و 20 درصد آلایندگی‌ها، در سایر موارد است، از 800 هزار تن آلاینده در سال تقریباً روزی 2 هزار تن، معادل 80 درصد از وسایل متحرک و 20 درصد از سایر وسایل است. بنده در برنامه‌ای اعلام کردم وسایل خانگی زیر 4 درصد در آلودگی شهر مؤثر است، اما اینجا به‌طور دقیق اعلام می‌کنم که وسایل خانگی 2.2 درصد در آلودگی تأثیر دارد.
وی افزود: مصرف سوخت خانگی گاز سهم کمی در آلودگی دارد. ما باید در این بخش متمرکز شویم، جالب است که اگر این 80 درصد را به‌عنوان منبع آلودگی محسوب کنیم، 50 درصد آن فقط برای 400 هزار خودرو است، یعنی اگر 4 میلیون وسیله محرکه در شهر تهران داشته باشیم، 50 درصد آلودگی را فقط 400 هزار خودرو تولید می‌کنند و این اطلاعات کار را برای ما بسیار روان می‌کند، اگر قصد حل مشکل داشته باشیم.
شهردار تهران گفت: بنده می‌گویم با رعایت تمام ملاحظات باز هم می‌توانیم این مشکل را حل کنیم. به‌طور مثال چطور می‌شود اتوبوس و مینی‌بوسی را که تردد آنها در روستاها و شهرهای کوچک ممنوع می‌شود، اما همان اتوبوس بدون داشتن ایمنی لازم و با وجود پوسیدگی به‌دلیل ضعف مدیریت ما به تهران می‌آید و سرویس وزارت‌خانه‌ها و دستگاه‌های دولتی و غیردولتی می‌شود.
قالیباف خطاب به ابتکار، رئیس سازمان محیط زیست گفت: این بسیار خوب است که تصمیم گرفته‌اید تا اوایل سال 95 تولید موتورهای کاربراتوری را متوقف کنید، اما آیا ما امروز نمی‌توانیم در تهران تصمیم بگیریم که افرادی که به موتور نیاز دارند، به جای استفاده از موتور کاربراتوری، از موتور انژکتوری استفاده کنند.
وی گفت: ما می‌توانیم مجوز ورود 100 هزار خودرو را بدهیم، اما چگونه است که نمی‌توانیم 8 هزار پیکان را که تاکسی هستند، ساماندهی کنیم؟! صورت مسئله را خوب می‌شناسیم و می‌دانیم هم‌اکنون منشأ اصلی آن کجاست. همکاران ما با همکاری دانشگاه شریف و دانشگاه تهران و همچنین با همکاری مراکزی از سوئیس و آمریکا، نمونه‌هایی را به آنجا فرستادند که نتایج آنالیز دقیقاً میزان آلاینده‌ها را در تهران نشان می‌دهد که بخش عمده‌ای از آلودگی هوا به‌دلیل مصرف سوخت است و بیش‌ترین نقش را بنزین و گازوئیل دارد.
شهردار تهران افزود: گویا در دولت گفته‌اند که اگر فلانی طرح مدونی برای آلودگی هوا دارد، بگوید. بله، ما طرح مدونی داریم، اما آن را به سایر دستگاه‌ها نمی‌دهیم و اجازه نمی‌دهیم این طرح کاریکاتوری و ناقص اجرا شود و باید دقیق و با پیوست‌های اجتماعی و فرهنگی و با کمک تمام مردم عملیاتی شود؛ چراکه جان تمام مردم در خطر است و تصمیمات باید به جا و دقیق باشد.
وی در زمینه توسعه حمل‌ونقل عمومی گفت: در سال 2.5 کیلومتر مترو ساخته می‌شد که امروز به 30 کیلومتر رسیده است و برای امسال و سال آینده بالای 60 کیلومتر مترو در برنامه قرار گرفته است تا از مرز 100 ایستگاه مترو عبور کنیم و تا پایان سال 96 به 160 ایستگاه می‌رسیم.
قالیباف ادامه داد: این در شرایطی است که برای ساخت مترو، همکاری‌های لازم با ما نمی‌شود و سهم ما از 50 درصد زیر 5 درصد است و 95 درصد آن را خود شهرداری تأمین می‌کند. در بحث اتوبوس و حمل‌ونقل عمومی، باید اتوبوس‌های یورو4 استفاده شوند و در زمینه موتورسیکلت‌ها هم باید گفت هر موتورسیکلت در هر کیلومتر 15 گرم آلایندگی وارد هوای کشور می‌کند، درحالی که خودروی یورو4 در کیلومتر 1.18 گرم آلایندگی تولید می‌کند. با این وضعیت آیا نباید برای موتورسیکلت‌ها تصمیم جدی گرفته شود.
شهردار تهران افزود: حدود 6 هزار خودروی کاربراتوری در کشور وجود دارد که وزن هر کدام از آنها یک هزار و 200 کیلو است و این خودروها در سال بیش‌تر از وزن خود آلایندگی وارد هوا می‌کنند. به‌طور مثال نیسان‌های آبی که حجم سوخت بالایی مصرف می‌کنند و برای جابه‌جایی بار از آن استفاده می‌شود، باید تردد آنها در تهران ممنوع شود، آیا نمی‌توان با انجام این کارها از افزایش میزان آلاینده‌ها در شهر جلوگیری کرد.
قالیباف ادامه داد: وقتی 400 هزار تن از آلودگی موجود در 400 هزار خودرو و موتور است و ما می‌توانیم برای آنها تصمیم بگیریم، چرا این کار را انجام نمی‌دهیم، ما از رسانه‌ها هم گله‌مندیم.
وی ادامه داد: در سال 90 دولت مصوبه‌ای داده بود که هم‌اکنون اجرایی نمی‌شود. ما تابع دولت هستیم و در اردیبهشت شورای عالی ترافیک را برگزار کردیم و در آن تصمیم گرفتیم خودروهایی که در هر کیلومتر 15 گرم آلایندگی ایجاد می‌کنند، در محدوده طرح ترافیک تردد آنها را متوقف کنیم که اجازه اجرای این طرح را به ما ندادند.
شهردار تهران به موضوع بنزین اشاره کرد و افزود: انصاف قضیه این است که وزارت نفت در حوزه سوخت تلاش جدی داشت و توانست در استاندارد سوخت موفق عمل کند، در روز 5 هزار لیتر تبخیر در پمپ بنزین‌ها صورت می‌گیرد و همین موضوع می‌تواند در موضوع آلودگی مؤثر باشد. وزارت نفت تلاش کرد تا استاندارد سوخت را رعایت کند، اما زمانی که آن سوخت وارد موتورهای کاربراتوری و پیکان‌های کاربراتوری می‌شود، طبیعی است که ایجاد آلودگی می‌کند، چرا کارخانه خودروسازی باید اتوبوسی را بدون فیلتر دوده تولید کند، در مجموع موضوع آلودگی هوا هم سخت است و هم آسان و قابل حل‌وفصل و ما می‌توانیم این شرایط بحرانی را کاهش دهیم و غصه بنده این است که مشکل کار را می‌دانیم و هم می‌توانیم آن را انجام دهیم، اما کاری نمی‌کنیم.
وی در ادامه افزود: به طور کلی بحث مقابله با آلودگی هوا بحث سهل و ممتنعی است و غصه من این است که موضوعی را که ما می‌خواهیم و می‌توانیم، چرا نمی‌توانیم اجرا کنیم. گویا برخی به دلایل متعدد نمی‌خواهند کاهش آلودگی هوا صورت گیرد.