عضو هیات علمی گروه تاریخ دانشگاه لرستان:
به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجو از خرم آباد، گراوند در همایش دیپلماسی ایران در عصر قاجار با تکیه بر امیرکبیر که توسط انجمن علمی دانشجویی تاریخ دانشگاه لرستان برگزار شد، گفت: سیاست خارجی ایران در عصر قاجار به دلیل پیچیدگی نظام بین الملل، انحصار در تقسیم قدرت و رقابت بین دو بازیگر نیرومند و کهنه کار نظیر روسیه و بریتانیا در شمال و جنوب ایران شرایط سخت و دشواری برای دیپلماسی فراهم کرده بود و در واقع سیاست خارجی ایران در این عصر بحرانی ترین مراحل تاریخی خود را تجربه کرد.
وی با بیان اینکه سیاست خارجی ایران به جزء در دوره کوتاه صدارت امیر کبیر استحکام چندانی نداشت و بر اصول ثابت و از پیش تعیین شده ای استوار نبود افزود: خطوط کلی حاکم بر سیاست خارجی ایران در دوره قاجار شامل متعادل ساختن رقابت بریتانیا و روسیه در ایران، تعقیب سیاست اتحاد و پیوستگی با دول نیرومند اروپایی و اتخاذ سیاست قدرت سوم بودند.
عضو هیات علمی دانشگاه لرستان گفت: در واقع در آن عصر ایران به امید ورود قدرت سومی به عرصه برای رقابت با روس و انگلیس به دنبال کاهش فشارها بود و در این راستا اقداماتی نیز صورت گرفت که از جمله آنها می توان به مکاتبات ناصر الدین شاه قاجار با رئیس جمهور وقت آمریکا، صدر اعظم آلمان، استخدام مستشاران بلژیکی، افسران سوئدی و دیگر موارد در زمان صدارت امیرکبیر اشاره کرد.
گراوند تاسیس مدرسه دارالفنون، انتشار روزنامه وقایع اتفاقیه، رسیدگی به وضع مالیه، سر و سامان دادن به ارتش، اصلاح سیاست خارجی و حذف القاب و عناوین را از جمله مهمترین اقدامات امیر کبیر برشمرد و اظهار کرد: مجموعه عوامل درونی و بیرونی آگاهانه و یا ناآگاهانه مانع روند اصلاحات سیاسی در عصر قاجار شد که از جمله موانع داخلی می توان به نظام ایلی حکومت قاجار و ضعف ساختار سیاسی، تقلیدی بون اصلاحات سیاسی، بی اطلاعی پادشاهان قاجار از مناسبات بین المللی، عدم رشد زمینه های فرهنگی و اجتماعی، عدم ارائه راهکار از طرف اندیشمندان و عدم پیگیری اصلاحات سیاسی توسط برخی متفکران به دلیل رقابت های درون درباری، استبداد پادشان قاجار، ضعف اقتصادی و تنوع قومی و دینی اشاره کرد.
وی بیان کرد: نفوذ و سلطه بیگانگان بر کشور، وجود امتیازات سیاسی و اقتصادی، دخالت در امور داخلی ایران با زد و بند با برخی رجال و دربار ایرانی، دخالت در بسیاری از شورش ها و حمایت از آنها و تلاش برای ضعیف کردن استقلال داخلی ایران نیز از جمله موانع خارجی بودند که مانع روند اصلاحات سیاسی در عصر قاجار شدند.
ارسال نظرات