به گزارش گروه فضای مجازی خبرگزاری دانشجو، زیباکلام در یادداشتی در روزنامه آرمان به موضوع رویکرد و نگاه اصلاح طلبان نسبت به دولت یازدهم پرداخته و نگاه قدرتمدارنه برخی از اصلاح طلبان را در راستای رسیدن به قدرت در انتخابات بعدی خطا ارزیابی کرده است. اصلاح طلبان تا کنون نتوانسته اند نسبت خود را با دولت روحانی به صورت یکپارچه تعریف کنند و اختلاف زیادی در این زمینه میان آنها وجود دارد. در این یادداشت می خوانیم:
از پرسش‌هاي مهمي كه ظرف دو سال و اندي كه از عمر دولت يازدهم مي‌گذرد مطرح است، نحوه تعامل و نسبت اصلاح‌طلبان با دولت حسن روحاني است. در ساده‌ترين شكل، سوال اين است كه اصلاح‌طلبان بايد چه رويكردي نسبت به دولت داشته باشند. بايد گفت به نظر مي‌رسد برخي از چهره‌هاي اصلاح‌طلب از جمله آقايان حجاريان و عبدي و ديگران، واقعا جواب اين پرسش را نمي‌دانند.
فرضا اصطلاح رحم اجاره‌اي -از ابراهيم اصغرزاده- عنوان شده است، به اين معنا كه اصلاح‌طلبان براي اينكه امكان و توان به دنيا آوردن نوزاد خود را ندارند، بايد از ظرفيت روحاني استفاده كنند يا ازعنوان نرماليزاسيون -از سعيد حجاريان- استفاده شده است كه معنايش اين است چون اصلاح‌طلبان در حال حاضر امكان خيز برداشتن به سوي قدرت را ندارند بنابراين بهتر آن است كه فعلا همراه دولت آقاي روحاني باشند تا امكان تشكيل دولتي اصلاح‌طلب فراهم شود. به همين دلیل است كه آقاي حجاريان به شكلي غيرمستقيم گفته‌اند ما بايد خود را براي انتخابات 96 آماده كنيم و انتخابات مجلس چندان اهميتي ندارد. به باور من رويكرد اين چهره‌هاي اصلاح‌طلب به دولت روحاني سراپا خطاست. حتي اگر فرض را بر اين بگذاريم كه منظور از آماده شدن نه براي انتخابات96، بلكه بعد از تمديد رياست‌جمهوري روحاني و گذشت هشت سال از دولت او و فتح انتخابات رياست‌جمهوري در سال 1400 باشد هم اين نگاه نادرست است. از اين منظر در نهايت دولت روحاني صرفا «محلّل» و ابزاري براي اصلاح‌طلبان است.
همانطور كه گفتم اين نگاهي غلط به دولت روحاني است؛ چراكه بايد پرسيد آيا اساسا اصلاح‌طلبي معنايي غير از دموكراسي‌خواهي و آزادي‌خواهي دارد؟ يا مقصود از آن فقط به قدرت رسيدن و وارد مجلس و دولت شدن كساني است كه به عنوان اصلاح‌طلب شناخته مي‌شوند؟ در باور من اصلاح‌طلبي معنايي عميق‌تر از اين معناي دوم دارد. اصلاح‌طلبي يعني رفتن به سمت حاكميت قانون و دموكراسي و آزادي‌خواهي. هدف اصلاح‌طلبان بايد اين آرمان‌ها باشد، نه اينكه حتما خودشان سهمي از قدرت باشند. هدف اصلاحات كه ادامه نهضت مشروطه است، اين است كه در ايران قانون حاكم باشد، آزادي بيان و آزادي انديشه؛ اينها اهداف اصلاح‌طلبي است. حالا كه دولت روحاني هرچند با گام‌هايي آهسته در حال حركت به سمت اين اهداف است، بالطبع بايد با تمام توان از آن حمايت شود.
نكته ديگر اين است كه اگر روحاني توانست 19ميليون راي به دست آورد، بخش زيادي از راي مردم به اعتبار تاييد و حمايت اصلاح‌طلبان از آقاي روحاني بود. درست است كه اسم دولت روحاني «اعتدال» است، اما در تلاش براي نزديك شدن به جريان دموكراسي‌خواه است. امروز به يمن دولت روحاني، فضاي دانشگاه‌ها شكسته شده و انجمن‌ها و تشكیلات مستقل دانشجويي دوباره پر و بال گرفته‌اند. بنابراين اعتداليون و اصلاح‌طلبان همگي در يك قايق هستند. اصلاح‌طلبان بايد علاوه بر حمایت از دولت روحاني مدام از او انتقاد كنند و از او مطالبات مدني و رفع مشكلات مربوط به سياست داخلي را بخواهند منشور حقوق شهروندی و آزادي مطبوعات و غيره بايد مدام از آقاي روحاني خواسته شود.
ارسال نظرات