وبلاگ دست‌نوشته‌ها
به گزارش گروه فضای مجازی« خبرگزاری دانشجو»، وبلاگ دست‌نوشته‌ها آورده است: وقتی می‌خواهیم در مورد افراد جامعه با ملاک و شاغول حضور در دفاع مقدس و یا وفاداری به ارزش‌های آن زمان قضاوت کنیم باید مراقب باشیم سطح توقعات‌مان آرمانی نباشد.
اینکه برخی در زمان جنگ می‌توانستند باشند اما نبودند باید در اعطای مسئولیت‌ها لحاظ شود. این امر خیلی بدیهی است که پست‌های کلیدی کشور به افراد وفادار سپرده شود و این طبیعی‌ترین نتیجه بازی است. در این روش هیچ ظلمی به افراد غایب در جنگ نمی‌شود و کسی هم از این جماعت توقعی ندارد برای اینکه آن زمان که باید در حد بضاعتشان کاری می‌کردند نکردند.
اما از منظر دیگر ما توقع نداشته باشیم همه افراد جامعه دلبسته تمام و کمال حال و هوای آن روزها باشند. برای اینکه برخی منتقد و برخی مخالفند، سال‌هاست که جنگ تمام شده است و افراد دیدگاه‌های خودشان را برای خودشان حفظ کرده‌اند.
این افراد شهروندان ایران هستند و می‌توانند نقد کنند و از این حق برخوردارند اما طبیعی است که کسی حق ندارد سربازی بچه‌های این آب و خاک را در آن سالها کم ارزش نشان دهد و یا فراتر از آن نادیده بگیرد.
همه شهروندان باید آنهایی را که با هر مرام و مسلکی و دیدگاه سیاسی برای دفاع از این کشور و انقلاب تلاش کردند و آسیب دیده‌اند قدردان باشند؛ این باید کف شعور و محبت جامعه ما باشد که هست و بعید می‌دانم کسی در این فقره نگاه دیگری داشته باشد؛ بنابراین ما نباید برای وفاداری دیگران، سطح تعیین کنیم، افراد هر جور که مایلند می‌توانند به دفاع مقدس احترام بگذارند.
حتی اگر به اندازه یک حس وطن پرستانه و (به زعم آنها) احترام به جان باختگان باشد؛ در همین حد هم وفاداری آنها مقدس است، مهم این است که همین اندازه از وفاداری بدون ریا و تظاهر و نفاق باشد. حضرت امام در این خصوص وسیع‌ترین نگاه را دارند ایشان در پیام مهم خودشان در مورد قبول قطعنامه فرمودند که: «نه تنها کسانی که تا مقام شهادت و جانبازی و حضور در جبهه پیش رفته‌اند، بلکه آنهایی که در پشت جبهه با نگاه محبت بار و با دعای خیر خود جبهه را تقویت کرده‌اند، از مقام عظیم مجاهدان و اجر بزرگ آنان بهره بردهاند.»
ما باید برای افراد جامعه بهانه‌های دلبستگی و علاقمندی تولید کنیم؛ مخالفت‌ها و نقد دیگران را جار زدن حس سازنده‌ای به مخالف و منتقد القا نمی‌کند. به قضیه دفاع مقدس مثل صاحبان یک شرکت سهامی نگاه انحصارگرایانه نداشته باشیم. مگر آنهایی که در مورد دفاع مقدس فیلم می‌سازند همه عناصرش کشته و شیفته این فرهنگند؟ مگر کسی که در مورد دفاع مقدس داستان می‌نویسد حتماً خودش در جنگ بوده است؛ یا کسی که دفاع مقدس را با هنر معرفی می‌کند حتماً باید روزگاری پوتین پوشیده باشد.
اصلاً لذت و قشنگی دفاع مقدس به همین است که همه به ارتقای این فرهنگ حتی بقدر یک جمله و گفت‌وگو در یک فیلم و داستان، یک بیت شعر، یک گوشه از نقاشی و یک آهنگ کمک کنند برای اینکه ذائقه‌ها متفاوتند و مشتری این محصولات هم متفاوتند.
اما ترجیع بند همه این نگاه‌ها همان است که باید باشد و آن زنده نگه داشتن دوره‌ای از تاریخ این کشور است که مردم ما از این انقلاب و سرزمین در برابر تهاجم نظامی خارجی دفاع کردند و امروز ما عزت خودمان را مدیون همان غیرت هستیم.
ارسال نظرات