ولایت ‌اهل بیت(ع) چراغ راه علامه طباطبایی بود

به گزارش گروه فرهنگی «خبرگزاری دانشجو»، دختر علامه طباطبایی در برنامه ضیافت شبکه قرآن و معارف سیما بیان داشت: پدر5 ساله بودند که مادرشان را از دست می‌دهند و در سن 9 سالگی نیز پدرشان از دنیا می‌رود و بعد از آن یک نفر از اقوام وصی می‌شود و برای پدرم و برادر کوچکترش مستخدمی می‌گیرند و آن دو طبق روال گذشته در خانه زندگی می‌کردند تا این که به سن جوانی می‌رسند و در سن تقریبا 21 سالگی بوده که ازدواج می‌کنند.

وی افزود: پدر و مادرم علاقه زیادی به هم داشتند و در تمامی لحظات زندگی در کنار یکدیگر بودند، پدر نیز علاقه و اردات زیادی به مادر داشتند به‌طوری که هیچ وقت حتی یک‌بار نیز ایشان را با اسم کوچک خطاب نکردند و می‌گفتند من اگر به جایی رسیده‌ام از زحمات و همراهی همسرم بوده‌ است.

وی گفت: علامه رفتارشان در خانه یک الگوست، من به یاد ندارم که ایشان حتی یک بار نیز در خانه با خشم و غضب و عصبانیتی برخورد کرده باشد، علامه همیشه ساعت‌های خاصی را برای خانواده می‌گذاشتند و حتی در ساخت کاردستی‌های‌هایمان نیز به ما کمک می‌کردند.

دختر علامه طباطبایی تصریح کرد: سفارش و تأکید همیشگی پدر بر این بود که همیشه به یاد خدا باشید و او را در همه حال ناظر ببینید به یاد دارم زمانی که سن کمی داشتم یک بار از پدر پرسیدم اگر من کفشم را به امید خدا وسط حرم بگذارم و بروم کفشم همان‌جا می‌ماند، پدر گفتند اگر مطمئن باشی که خداوند مراقب آن‌هاست حتما کفش‌هایت سرجایش خواهد بود، پدر این چنین توکل و ایمان به خداوند را به من که کودکی کم سن بودم یاد می‌داد.

سید رضا طباطبایی نوه علامه طباطبایی در ادامه برنامه ضیافت گفت: یتیم بودن در سن کودکی اثر عمیق و بسیار بدی بر روی علامه طباطبایی می‌گذارد به طوری که در سال‌های اول تحصیلشان، هیچ جذابیتی در دروس احساس نمی‌کنند و این باعث ناراحتی ایشان می‌شود زیرا خانواده علامه همگی اهل علم و پدر ایشان نیز صاحب تألیفات بوده‌اند.

وی اظهار داشت: این کم‌علاقه بودن به درس تا چند سال اول ادامه دارد تا این‌که به گفته خودشان عنایتی از جانب خدا نصیب ایشان می‌شود و اشتیاق به علوم در دل ایشان زنده می‌شود و علامه دراین رابطه نوشتند که بعد از این عنایت یک نوع احساس شیفتگی و بی‌تابی نسبت به تحصیل کمال حس کردم.

نوه علامه طباطبایی اضافه کرد: ایشان نزد استادان بزرگی درس خوانده‌‌اند اما در میان نام این استادان اسمی از سید علی قاضی نیاورده‌اند زیرا ایشان را بسیار بیشتر از یک استاد می‌دانستند و در رابطه با سید قاضی می‌گفتند ما هرچه داریم از ایشان داریم.

وی بیان داشت: روش تدریس علامه طباطبایی بسیار آرام و آهسته بود، ایشان هرگز در کلاس درس تکیه نمی‌دادند و هم سطح با شاگردانشان می‌نشستند، آیت‌الله مصباح می‌گوید در طول 12 سالی که من شاگرد علامه طباطبایی بودم حتی یک بار و در شرایطی مانند برف و باران نیز کلاسشان را تعطیل نکردند.

سید رضا طباطبایی تأکید کرد: ولایت اهل بیت(ع) چراغ راه ایشان بود و حتی در جای جای المیزان نیز اشاره داشته‌اند که هرکسی که کلید ولایت اهل بیت(ع) را در دست نداشته باشد به جایی نخواهد رسید، رمز ارتباط نزدیک برخی افراد به ایشان از جمله شهید مطهری نیز در گرو همین کلید بود.

وی در پایان خاطرنشان کرد: آقای طباطبایی معتقد بودند که اگر محبت به خدا و ایمان زیاد شود همه حرکات انسان بر مبنای رضایت خداوند تنظیم می‌شود و خود به خود همه اعمال درست خواهد شد.