یا من ارجوه لکل خیر
گروه فرهنگی «خبرگزاری دانشجو»؛ در این روزها که بیش از نیمی از ماه رجب را پشت سر گذاشته ایم، خوب است به چند نکته اشاره کنیم.
اولاً از سه ماه پر خیر و برکت رجب، شعبان و رمضان، یعنی از 90 روزی که درب های آسمان باز است، 17 روز گذشت. مناسبت های مهمی را نیز پشت سر گذاشتیم. خوب است در 73 روزه باقی مانده از فصل عبادت و قرب به خدا، فرصت را غنیمت بشماریم. به همین زودی، یک ششم این فصل گذشت و پنج قسم آن نیز با همین سرعت می گذرد.
اصلاً امروزه عصر سرعت است. انگار روزها و ماه ها هم سریعتر از گذشته در حرکت هستند، البته مسلم است که حرکت ماه و زمین سریعتر نشده، بلکه سرعت فعالیت مردم، سرعت کسب آگاهی، سرعت تغییرات، سرعت حوادث و ... زیاد شده است و انسان برای تطبیق با تمام این مسائل وقت کم می آورد. همین که مردم این مقدار وقت می گذارند و در خبرگزاری ها و شبکه های اجتماعی و صفحات گوناگون اینترنت گردش می کنند و داده های گوناگون را در ذهن خود وارد می نمایند، سرعت تطبیق ذهنی با تمام این ورودی ها بسیار بالا می رود و باز هم در مواجهه با آن کم می آورد.
ما باید در این مورد خود را حفظ و سعی کنیم در سرعت زمان گم نشویم. گاهی خود را از زمانه جدا کنیم و در دامان امن خدا قرار دهیم تا شاید قدری قرار و آرامش گیریم. باور کنیم در این عصر و زمانه کسی جز خدا نیست که واقعاً برایمان وقت بگذارد و ما را به آرامش دعوت کند.
سه ماه رجب، شعبان و رمضان بهترین فرصت برای جدایی از زمان و آرامش در حرم الهی است. سه ماه که تقریباً نیمی از اولین ماه آن گذشته است و تنها دو ماه و نیم وقت باقی است.
دوماً در این ایام که درهای رحمت الهی باز است و در شب هایی که قدر انسان بالا می رود، یادمان باشد دعاهایمان تنها به خود و خانوده مان منحصر نشود. در حال حاضر، شیعیان در تمام جهان، بخصوص در پاکستان، مالزی، اندونزی، عربستان و بسیاری از کشورهای اروپایی تحت ظلم حکام قرار دارند. مسلمانان نیز در بسیاری از نقاط جهان مانند میانمار، سوریه، فلسطین و ... در ظلم شدیدی بسر می برند. مسلمانان و شیعیان بسیاری در جهان به دعای ما احتیاج دارند. اگر هیچ کاری از دستمان بر نمی آید، حداقل از دعایمان محرومشان نکنیم.
سوماً کمک کنیم در روز عید فطر، عید سه ماه عبادت را بگیریم نه فقط ماه رمضان را. همچنین تلاش کنیم عیدی بزرگ برای تمام مسلمین ایران باشد نه فقط عیدی فردی که برای عبادات خود خدا را شکر گوییم. یعنی تلاش کنیم در طول این سه ماه، دینداری برای مردم کشورمان راحت تر باشد و مردم با خیالی آسوده تر و آسان تر دینداری کنند. این امر میسر نمی شود مگر آن که مردم فضای جامعه دیندارتر شوند. اگر فضای جامعه به سمت بی دینی حرکت کند، برای افراد متدین نیز دینداری سخت می شود، بنابراین با تعلق و تعصب به دین خود، کل جامعه نیز از این دینداریمان متأثر می شود.
همچنین اگر از بی دینی هایی که در جامعه می بینیم تعریف و مدام بازگو کنیم، به گسترش فضای بی دینی در جامعه دامن می زنیم. البته منکر نیت گویندگان مشکلات دینداری در جامعه نیستیم؛ چرا که قطعاً از بازگو کردن این مطالب قصد اصلاح امور را دارند. خوب است همه مردم کمک کنند تا هوای جامعه را عطر ایمان و دین پر کند و دینداری و دین مداری آسان شود.
ارسال نظرات