سینمای تقلیدی نا امید است

گروه فرهنگی «خبرگزاری دانشجو»؛ فرج‌الله سلحشور کارگردان سینما و تلویزیون راجع به سینمای ایران گفت: شما در هر کجای دنیا که بروید، به نوعی می‌بینید که فرهنگ هالیوودی را ترویج و منتشر می‌کنند. این سینما ویژگی‌هایی دارد: انسان محور است و خدا محور نیست، دروغ محور است و واقع گرایی نیست، توهم محور است و عبرت آموزی و درس گرفتن نیست، معنا گرایی جایی ندارد و مادی گرایی و دنیا در آن مطرح است. نکته عجیبی که در این سینما وجود دارد، این است که به فیلم ساز می‌گویند، شما اگر یک قصه واقعی را به فیلم تبدیل کنید، کار طوطی را انجام داده‌اید و کار شما تقلید کورکورانه بدون خلاقیت است.

وی در ادامه گفت: فیلم‌ساز خودش را ملزم می‌داند تا تمام سوژه‌هایی را که از اعتقادات و ملیت و فرهنگ خودش دارد، تغییر دهد تا به او بگویند تو خلاقیت به خرج داده‌ای.برای همین است که فیلم‌ساز خلاقیت را در تغییر حقیقت و واقعیت می‌دانند؛ در حالی که این تغییر و تبدیل، از بین بردن ارزش‌های ملی و مذهبی است. برای اینکه ادبیات و داستان‌های ملی و مذهبی نکته‌هایی دارند که انسان را هدایت می‌کنند؛ اگر این داستان‌ها مذهبی باشد، منبعی الهی دارد و اگر ملی باشد، ریشه در فرهنگ بوم و آداب و رسوم دارد که بخشی از آن‌ها هم درست است.

کارگردان سریال یوسف پیامبر گفت: وقتی داستان‌ها تغییر می‌کنند آن بُعد الهی از قصه‌ها، آن بُعد ملی و فرهنگی و بومی از آن گرفته می‌شود و مخاطب، انسانی وابسته بار می‌آید که به ملیت و مذهب خودش کاری ندارد و یاد می‌گیرد که از آداب و رسوم و فرهنگ غربی‌ها تقلید کند.

سلحشور افزود: در کنار این تغییر، هالیوود می‌گوید ملیت، فرهنگ، مذهب، آداب و رسوم منم و آنچه را من به شما دیکته می‌کنم، باید در فیلم‌ها ترویج کنید. نشانه آن هم این است که کعبه فیلم‌ساز ما هالیوود می‌شود و آمال و آرزویش این است که اسکار بگیرد. از جمله آنچه آن‌ها می‌گویند به کار ببندید، این است که وظیفه هر فیلم‌سازی این است که بدی‌ها را ببیند.

وی در ادامه گفت: می‌گویند شما در این زمینه طرح موضوع کنید و راه حل کار شما نیست، یعنی فقط عیب‌ها و ایرادها را ببین و دیگر راه حل نمی‌خواهد.

طرح موضوع و مشکلات هم یعنی پراکنده کردن یأس. در حالی که خود بنیان‌گذاران سینما سعی می‌کنند از سینما در جهت اهداف و آرمان‌های خودشان، رشد و تعالی مردمشان و ترویج فرهنگشان استفاده کنند، به ملت‌های دیگر می‌گویند به این‌ها پشت کنید و فقط از مملکت خودتان ایراد بگیرید و این منشأ ناامیدی در تمام دنیاست.

سلحشور در پایان با نگاهی به جشنواره سال گذشته بیان کرد: آثاری که مولفه امید داشتند، بعضی از فیل‌ها درباره نابود کردن بنیان خانواده ساخته شده بود و و بعضی از فیلم‌ها هم در حمایت از فتنه بود که این دو یکی از چهره‌های ناامید کننده و نابود کننده انقلاب است.اما بعضی فیلم‌ها مثل «شیار» و «چ» بودند که ما را از فرهنگ خودمان و رشادت‌های مردم خودمان آشنا می‌کند و هم ما را مومن و امیدوار می‌کند.