به گزارش گروه فضای مجازی« خبرگزاری دانشجو»؛کمتر کسی در تهران و خصوصا در محله سعادت آباد و غرب تهران است که نامی از هیأت میثاق با شهدا نشنیده باشد. هیأتی که هر ساله با فضای دانشجویی و متفاوتش جمع بیشتری از مشتاقان را جذب می کند. این بار میهمان مسئول دانشجویی این هیأت، آقای علی اکبر هاشم نژاد شدیم تا با فضای معنوی این محفل حسینی بیشتر آشنا شویم:
تفاوت هیأت میثاق با شهدا با هیأت های دیگر چیست؟
فضای تشکیل هیأت به سالهای بعد از دفاع مقدس بر می گردد. پس از دفاع مقدس که اعضاء هیات، دوستان خود را از دست داده بودند، تصمیم به هیأتی می گیرند که آن فضا را حفظ کنند و یاد آنها را گرامی بدارند. این هیأت زیر نظر بسیج دانشجویان دانشگاه شکل گرفت. این هیأت گاهی اوقات در خوابگاه ها، بلوک های بچه ها و .. برگزار می شده است. این روند ادامه داشت تا اینکه سال 82 جمعی از بچه ها تصمیم می گیرند که به فضای هیأت نظم بهتری بدهند. روز هیأت را یکشنبه ها می گذارند و تصمیم می گیرند سخنرانان و مداحان قوی تری انتخاب کنند. در فاطمیه سال 85 تصمیم به عمومی کردن هیات می گیرند که بعد از آن همه برنامه ها عمومی می شود.
نیت اصلی از تشکیل هیأت، ذکر توسل بوده و هست. در کنار آن به دلایلی بچه ها خیلی اصرار به این موضوع نداشتند که هیأت خیلی بزرگ نشود. اما تقدیر بر این بود که به لطف خدا این اتفاق افتاد. بچه ها سعی کردند سخنرانان قوی برای هیأت انتخاب کنند. به همین دلیل، محرم ها با حاج آقای پناهیان صحبت شد. تفاوت اصلی این هیات این است که هیات قالب دانشجویی داشته است. اما دقتی که روی سخنران و بعد از آن روی مداح داشته است و دقتی که خود مداح روی اشعار و سبکها داشتند. سبک هایی که در سالهایی مثل 79 و 80 رهبر انقلاب تاکید زیادی روی این شد که هیات از انحرافات و سبک های پاپ و ... فاصله بگیرد، همچنین کمرنگ شدن مقتل خوانی و مشکلات دیگری که در هیات ها احساس می شد تصمیم گرفته شد که سرمایه گذاری اصلی را روی یکی از دانشجویان دانشگاه به نام آقای مطیعی انجام شود. چون روی این نکات دقت کافی داشتند و مباحث آقا را دنبال می کردند.
به همین دلیل به مرور مردم احساس کردند در فضایی که انحرافات در برخی هیاتها دیده می شود، چنین فضایی که در این امور دقت دارد در دانشگاه وجود دارد که هم مقتل خوانی خوبی دارد، هم سخنرانی های خوبی انجام می شود، هم دانشجویی است و .... باعث شد که هیات میثاق با شهدا توجه مردم را به خود جلب شود. البته هیچ وقت هدفمان ارائه الگو نبوده است و اینک هم نیست. فقط انجام وظیفه برایمان مهم بوده است.
در حال حاضر مخاطبان هیات میثاق با شهدا چه کسانی هستند؟
بیشترین قشر دانشگاهی (دانشجویان و اساتید) و بعد از آن مردم منطقه و غرب تهران بیشتر شرکت می کنند. البته از جاهای مختلف تهران هم در هیات شرکت می کنند.
چه روزهایی از سال جلسه تشکیل می شود؟
یکشنبه ها، فاطمیه، دهه اول محرم و اربعین جلسات هیات می باشد.
تغییر در کادر خادمین هیأت تاثیری در تغییر نگرش روال هیأت نداشته است؟
یکی از دغدغه های اصلی ما این بوده و هست. در این هیات ما خود را ملزم کرده ایم که باید مسئول هیات چند سال یکبار تغییر پیدا کند و این سختی هایی را به همراه دارد. خصوصا اینکه تمام تجربیات و ... باید به تیم جدید منتقل شود که کار بسیار سختی است. اما جلسات مستمر اعضاء هیات و خادمین به انتقال این فضا کمک کرده است.
از همه مهم تر چند سالی است که مجموعه ای به عنوان هیات امنای هیات میثاق تشکیل داده ایم که در ترکیب آن مسئول بسیج دانشجویان، مسئول هیات، مسئول سابق هیات، مسئول قرآن و عترت و ... عضو هستند که این هیات امنا یکی از ارزشمندترین هیات امناهایی است که در دانشگاه ها در حال فعالیت هستند. این فضا باعث می شود فضای هیات به خوبی منتقل شود.
اتفاقات روز و مناسبت های ملی مذهبی تاثیری در روند عمومی هیات دارد؟
ما هیأت را هیأت انقلاب می دانیم و اعتقاد داریم همه هیات ها باید اینگونه باشند. همه هیأتها باید اینگونه باشند به همین دلیل رصد اتفاقاتی که انقلاب اسلامی به آنها گره خورده است، وضعیت جهان اسلام و غیره در پی ارتباط پویا و مستمری که بین کارشناسان موجود در
دانشگاه وجود دارد باعث می شود بتوان فضای انقلاب را درک کنند و در طراحی دکور، انتخاب شعر، دم پایانی، اشعاری که در دم در نصب می شود در همه اینها دقت می شود.
ارتباط با علما در هیات چگونه بوده است؟
اعتقادمان بر این است که هر مجموعه ای که کار فرهنگی می کند حتما باید پای درس علما زانو بزند تا از آفت ها و انحرافات هیأت مصون بماند. با اینکه گاهی اوقات احساس می شود کار درستی انسان انجام می دهد. پس از رحلت حاج آقا مجتبی ارتباط آقای مطیعی با حاج آقای جاودان بوده است و ایشان زیاد دعوت شده اند و سعی کرده ایم ارتباطمان را با ایشان بیشتر کنیم.
ارتباط مادحین با یکدیگر و حضور در هیات های دیگر
ارتباط قشر مذهبی با یکدیگر به طور کلی خوب است و سرشار از برکات است. و حالا چه برسد به اینکه این ارتباط بین قشر هیاتی باشد. اما بحث این است که هیات میثاق یک هیات دانشجویی است که بالاخره این ارتباطات برای ما سخت تر است تا برای بقیه. تا به حال وقت گذاشته ایم تا خود هیأت را ساماندهی کنیم. هیأت ما تازه شکل گرفته و جوان است. بالاخره این ارتباط برای ما تا بقیه از نظرعملیاتی سخت تر است. اینکه تیم اجرایی عوض می شود، مداحمان و کادرمان دانشجو هستند به همین دلیل فرصت کمتر ایجاد می شود.
دقیقا از همین نظر امکان دارد هیأت ها آفاتی داشته باشد. که به تبع این ارتباط می تواند امر به معروف و نهی از منکرها شکل بگیرد. مثلا اعضای یک هیات می آیند و می بینند ما برهنه نمی شویم. حال سوال ایجاد می شود که چرا برهنه نمی شوید و ما دلایلی را ذکر می کنیم و آنها هم دلایل خود را می آورند. در نهایت از این ارتباطات اشکالات برطرف می شود.
همجواری هیأت با شهدا چه تأثیری می تواند داشته باشد و خاطراتی در این زمینه دارید؟
ما برکت هیأت را واقعا از شهدا می گیریم. یکی از مسئولین هیأت قبلی در یکی از این سالهای گذشته گفت: من می دانم کار سخت می شود. همین اول با یکی از این شهدا کار را ببند. آن محرم محرم عجیبی بود. من قبل از مراسم به پیش یکی از شهدا رفتم و گفتم من که تو را نمی شناسم. نه می دانم مادرت کجاست نه اسمت را بلدم و نه چیز دیگر. اما شما برکت این روضه اید. مراقب ما باشید و الحمدلله وقتی مراسم دهه تمام شد انگار که کسی گفت دیدی کارتان را راه انداختیم! در حقیقت هر کاری که انجام می دهیم از عظمت سید الشهدا،(ع)، حضرت امام و شهیدان می باشد و ما مدیون آنها هستیم.
توصیه شما به هیئات محلی چیست و راز ماندگاری آنها چیست؟
درست است در کوچه های زیادی هیات باشد. اما هر کسی باید خود را متعلق به یک هیأت بداند. ملاک خوب و بدی هیأت هم نه سخنران است، نه مداح است و نه چیز دیگر. اخلاص هیات ملاک خوبی هیأت است. ممکن است شما این هیأت را با یک هیأت محلی بیست نفره باشد نزدیک هیأت میثاق. مهم این است که نظر لطف اهل بیت روی چه کس باشد. شاید این خلوتی هیأت را قبول کنند و هیأت ما با آن شلوغی مهر امضا نخورد.
هر هفته ما روی روضه اهل بیت تاکید داریم. همین که بیست دقیقه منبر و روضه بشنوند این برکت برای زندگی می آورد. هیچ شخصی به هیچ قیمتی نباید هیأت را تعطیل کند. حتی اگر هیأت سه نفر هم شدند، نباید آن را از دست داد. شاید نفر چهارم امام زمان(عج) باشد. پس به هیچ قیمتی نباید هیأت تشکیل شده را تعطیل کرد. استمرار و نظم باید در هیات برقرارباشد.
اگر خاطره ای از هیأت، حواشی، کرامات و ... به نظرتان می رسد بفرمایید.
هیات تماماً لطف و خاطره است، و اما شاید لذت بخش ترین خاطره ای که الان به ذهنم می رسد این است که سه سال پیش هیأت موافقان و مخالفینی داشت و حتی تعدادی از بچه ها برایشان سؤال بود که آیا راه را درست می رویم؟
در آن فضا نظری که از جانب بزرگان می رسید و می گفتند به راهتان با قدرت ادامه دهید و هم اینکه مقام معظم رهبری مداح هیأتمان را به بیت، دعوت کردند به ما روحیه می داد و مسیر را برایمان روشنتر می نمود. این شیرینی ها سختی کار را کم می کرد.
یادم هست آن موقع مسئول تدارکات هیأت بودم. آن موقع هم سخنران حاج آقا پناهیان بودند و مداح آقای مطیعی. فکر می کنم فاطمیه بود و یکشنبه که در بیت رهبری سخنران حاج آقا پناهیان دعوت شدند و مداح مراسم هم آقای میثم مطیعی. دوستان پیامک می زدند جلسه میثاق با شهدا این هفته در بیت رهبری (حسینیه امام خمینی) و این برای ما لذت بخش بود. این برای ما خیلی شیرین بود که هیأت دانشجوئیمان این بار در بیت رهبری برپا می شود.
منبع: فرهنگ نیوز
ارسال نظرات