کیمیایی به نام دارو
به گزارش گروه فضای مجازی «خبرگزاری دانشجو»، نیاز نیست تهرانی باشید تا آوازه خیابان «ناصرخسرو» و دلال‌هایش به گوشتان خورده باشد. این خیابان تهران یک تافته جدا بافته در این شهر است. همه ایرانیان خوب میدانند از شیر مرغ تا جان آدمیزاد را می‌توانند در آنجا بیابند. سال‌هاست اما قاچاق دارو در آنجا بیشتر از هرچیزی رونق دارد. از اقصی نقاط مملکت وقتی دارویی را نتوانند بیابند، خودشان را به آنجا می‌رسانند و مدت‌هاست که این رویه ادامه دارد. روز روشن از پیاده‌روهای ناصرخسرو که می‌گذرید، قدم به قدم آدم‌هایی ایستاده‌اند که در گوش شما زمزمه می‌کنند؛ دارو! داروهای کمیاب و نایاب!
حالا پس از مدت‌ها، هفته گذشته نیروی انتظامی عملیاتی ضربتی در این خیابان انجام داد و دهها دلال را دستگیر کرد. چنین حرکت‌هایی پیش از این هم سابقه داشته و البته همه میدانند به جایی نرسیده، چرا‌که چند روز بعد بار دیگر آب‌ها از آسیاب می‌افتد و باز پیاده‌روهای آنجا پر می‌شود از آدم‌هایی که داروی قاچاق می‌فروشند. به گمان این قلم دلال‌ها همواره معلولند. علت را باید در جایی دیگر جست‌وجو کرد. باید دید این داروهای نایاب که سیستم توزیع مشخصی دارد و به مراکز و نهادهای معلومی تحویل داده می‌شود، چگونه از ناصرخسرو سر در می‌آورند؟
نگارنده این سطور نیز خود تجربه تهیه داروهایی را که از مراکز اصلی آنها نتوانسته تهیه کند، در ناصرخسرو دارد. حیرتا که وقتی دلال مربوطه با دهها برابر قیمت، به طرفه‌العینی داروی مورد نظر را برای شما فراهم می‌کند، روی بسته‌بندی دارو نام این مراکز درج است. به زبان ساده‌تر این یعنی که برخی مراکز توزیع این داروها نشتی دارند. در حالت خوشبینانه باید گفت که مثلاً شاید از انبارهای آنها سرقت شده و این داروها به بازارهای قاچاق راه یافته است که در آن صورت باید گزارش سرقتی و پرونده‌ای در این باره باشد. اگر نه به گمانم باید نیروی انتظامی تمام تلاشش را معطوف این مهم کند که داروهایی با آرم این مراکز که فقط توسط آنها وارد شده و باید توزیع شود، چگونه به دست دلال‌ها می‌رسد؟ این چرخه معیوب سال‌های سال است کار خودش را می‌کند و حیرتا که تا هنوز راه ورود این داروها به بازارهای قاچاق باز مانده است، چرا؟ دلال ناصر خسرو که شخصاً اقدام به واردات دارو نمی‌کند! بر فرض محال هم که چنین کند، روی بسته‌های دارو از کشور مقصد درج نمی‌کنند برای فلان مرکز، نهاد و.... به نظرم معادله بسیار ساده است و آب از جای دیگر گل‌آلود است. اگر دست‌های آلوده‌ای این داروها را از انبارهای مربوطه به جای توزیع در شبکه رسمی و رساندن به دست نیازمندان، با چند برابر قیمت به دلال‌ها نفروشد، دلال ناصر خسرو از کجا می‌خواهد این داروها را تأمین کند؟ چرا سراغ عوامل اصلی نمی‌رویم و هر بار با دستگیری چند دلال سر خودمان را گرم می‌کنیم؟
منبع: روزنامه جوان
ارسال نظرات