به گزارش خبرنگار گروه فرهنگی « خبرگزاری دانشجو» به قول امام روح الله(ره) شهدا شمع محفل بشریتند، یعی انانی که جان خویش را فدا می کنند تا محفل بشریت روشن بماند و راه و رسم انسانی پایدار بماند.
و چه زیبا و بلیغ است وقتی که شمع روشنی بخش بشر از نور عالم تاب جهان سخن بگوید و جهان بشری و جان آدمی را به سر منشا روشنایی رهنمون گردد.
وصیت نامه شهدای هشت سال دفاع مقدس، پر از نکات ناب و سخنان نغزی است که از سویدای قلبی بلند شده اند که وجودشان را در دانشگاه جبهه و مکتب ائمه طاهرین پرورش داده اند.
هر چند در دوران دفاع مقدس، بیشترین حجم وصیت نامه شهدا را تکلیف گرایی و انجام وظایفی چون تداوم خط سرخ شهادت با عمل به احکام اسلامی و یاری حسین زمان برای رسیدن به پیروزی شامل می شود اما نگاه به آینده و حکومت اسلامی مهدوی نیز گام به گام و به عنوان مکمل بحث های مذکور مورد توجه قرار می گرفت و به انها پرداخته می شد و حتی انقلاب اسلامی ایران را مقدمه انقلاب امام زمان دانسته و تلاش برای محافظت از این انقلاب را گام نهادن در مسیری می دانستند که زمینه ساز ظهور مهدی موعود(عج) می باشد.
در وصیت نامه دانش آموز شهید «مهدی اروجی» که در سال 62 در تپه کدو به شهادت رسید می خوانیم: رفتنم به جبهه فقط به خاطر اسلام و سرزمین اسلامیمان بوده است، چرا که تنها هدف ما پیاده شدن اسلام است. به امید آن روزی که پرچم اسلام را در سراسر جهان بر پا کنیم، به امید پیوستن این انقلاب هب انقلاب سراسر امام زمان (عج).
شهید «شکر الله راه آور» که در سال 64 در فاو به درجه رفیع شهادت نایل گشت، در بخشی از وصیت نامه خویش می نویسد: همیشه سعی کنید به دنیا دل نبندید و خود را مهیای نقش آخرت کنید.
برای ظهور مهدی موعود یک لحظه فراموشی و غفلت نکنید و تمام گرفتاری ها و مشکلات خود را به واسطه آن حضرت حل کنید.
روحانی شهید «سید عبدالعلی حسینی سواره» از شهر چرام که در سال 66 در منطقه کردستان به شهادت رسید، با نگاهی مهدوی به مبارزه با استکبار می پردازد و در وصیت نامه خود می نویسد: شما ای مردم به پا خیزید و قیام کنید و و به تمام مردم دنیا بگویید تا کی می خواهید خانه معظم کعبه، این خانه خانه امن الهی، این قبله مسلمین و این موعودگاه مهدی موعود(عج) در چنگ و دندان این رِژیم فاشیستی و آمریکایی آل سعود باشد.
آیا خودمان نمی توانیم این خانه را اداره کنیم؟
پس شما باید متحد شوید و همه شما باید از تمام دنیا هیئتی تشکیل دهید و چنگ آل سعود را از خانه خدا کوتاه کنید تا دیگر نتوانند بگویند دین از سیاست جداست.
معلم شهید محمد رضا جهان نژادیان نیز در بخشی از وصیت نامه خود بر ایستادگی تا تحقق حکومت جهانی امام زمان می نویسد: امت قهرمان ایران که به عنوان محور مجاهدت علیه استکبار جهانی است، یقینا تا تحقق حکومت جهانی مهدی (عج) از پای نخواهد نشست و این وصیت و آرزوی همه شهیدان اسلام و خواست آنهاست و اگر کسی تحت هر نام و هر توجیه و تفسیری که سنگ اندازی در این راه باشد به هر بهانه ای که باشد، دشمن شهیدان و آرمان هاست.
شهید احمد بهداریان نژاد نیز در بخشی از وصیت نامه خویش می نویسد: .. لباس جنگی حکومت اسلامی را انتخاب کردم تا شاید بتوانم به نوبه خود به دین اسلام و قرآن و به سربازی و خدمت برای اسلام و امام زمان (عج) و و نایب برحق او امام امت، سهمی داشته باشم .
شهدا خود را سربازان امام زمان و به تبع ان امام خمینی می دانستند و با توکل به این مکتب و اعتقاد به میدان نبرد وارد می شدند.
دانش اموز شهید سید عیدی رام نژاد که در پد خندق به شهادت رسید در وصیت نامه اش می نویسد: ما سربازان امام مهدی (عج) و امام خمینی اگر بکشیم، پیروزیم و اگر کشته شویم باز هم پیروزیم و در این هدفی که دارم به پیش می روم و هیچ باکی ندارم.
پاسدار شهید محمد درخشان نیز پیروزی انقلاب اسلامی را پیروزی اسلام و زمینه ساز ظهور امام عصر می داند و در بخشی از وصیت نامه اش یادآور می شود: .. بر ما واجب است که تا آخرین نفس با کفار بجنگیم؛ باشد که زمینه ای برای ظهور مهدی (عج) فراهم شود.
خدا شاهد است که هدفی جز اسلام و قرآن نداشته ام و این تصمیم را دارم که تا زنده هستم پاسدار اسلام باشم.
ظهور امام عصر به عنوان مظهر از بین رفتن کفر و الحاد در سراسر جهان، نکته ای است که در وصیت نامه خیل کثیری از شهدا به ان اشاره شده است.
کشاورز شهید غلام محمد ادیب پور از یکی از روستا های دور افتاده کهگیلویه و بویراحمد در بخشی از وصیت نامه اش می نویسد: امت حزب الله! همیشه برای ظهور امام زمان (عج) دعا کنید تا شاید خداوند ظهور ایشان را نزدیکتر بگرداند و با ظهور ایشان ریشه های تمامی کفر و الحاد و استکبار از ریشه کنده شود و اسلام از شر این اجانب نجات پیدا کند.
به طور کلی شهدای گرانقدر در وصیت نامه های خود از زوایای مختلفی به بحث مهدویت پرداخته اند که با نگاهی متفاوت دقیق می توان به این نکته پرداخت و لیکن در حوصله این یادداشت نمی گنجد.
ارسال نظرات