به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری دانشجو، «زندگی قبل از جنگ هم در سایه محاصره ۱۶ ساله رژیم صهیونیستی گل و بلبل نبود. یارانه معیشتی که هر سه ماه یک بار پرداخت می‌شد پس از فوت شوهرم برای ما کافی نبود، اما حالا خانواده‌های غزه در سایه بی اعتنایی جامعه بین المللی بی رحمانه‌ترین محرومیت‌ها را تحمل می‌کنند» این را یک بیوه فلسطینی اهل غزه در گفتگو با رسانه قطری بیان کرده است.
أُمنیة زیدان بانوی فلسطینی است که همسر خود را قبل از جنگ از دست داده و سرپرست خانواده شده است. او می‌گوید هزاران هزار بانوی دیگر فلسطینی هم با جنگ و از دست دادن همسرانشان، هم نوع او در تحمل رنج محرومیت هستند و قطع یارانه معیشتی که تنها منبع امرار معاش بخش اعظم خانواده‌های غزه بوده تامین غذا را برایشان مشقت‌بار کرده است.
صد‌ها هزار خانواده در نوار غزه که هر سه ماه یکبار مبلغی پول به عنوان یارانه از دولت تشکیلات خودگردان دریافت می‌کردند، حالا در شرایط بد مالی دشواری قرار دارند، زیرا از آغاز تجاوزات اسرائیل به غزه این یارانه که نیمی از آن از سوی اتحادیه اروپا به رام الله ارائه می‌شد، به طور کامل قطع شده است.
پیش از تجاوز نظامی رژیم صهیونیستی به نوار غزه در هفتم اکتبر گذشته تشکیلات خودگردان فلسطین نیز در اثر عوامل متعددی که آن را ناشی از بحران مالی خود دانسته بود وقفه‌های متوالی در تخصیص یارانه خانواده‌های فقیر ایجاد کرده بود، اما بحران این خانواده‌ها در اثر بلایای جنگ دوچندان شد و آن‌ها را از دستیابی به کمک‌های ساده‌ای که به سختی کفاف نیاز‌های اولیه خود را می‌داد، محروم کرد.
امینه زیدان می‌گوید که با توجه به واقعیت سختی که در یکی از چادر‌های آوارگان در شهر رفح در جنوب نوار غزه می‌گذرد، در برابر خواسته‌های خانواده خود احساس شرمندگی می‌کند و از همه موسسات امدادی و خیریه می‌خواهد که به خانواده‌های نیازمندی که از ابتدایی‌ترین حقوق خود محروم شده‌اند با ارائه کمک‌های مالی و امدادی که بتوانند زنده بمانند، یاری رساند.
کمبود منابع درآمدی برای خانواده‌های نیازمند غزه که تعداد آن‌ها از ۲۵۰ هزار خانوار فراتر می‌رود در نتیجه کمبود مواد غذایی و کمک‌های مالی و وضعیت گرانی فوق العاده به دلیل تمام شدن ذخایر غذایی و نیاز‌های اولیه، در نتیجه بسته شدن گذرگاه‌ها و تشدید محاصره رنج آورتر شده است.
آنچه که رنج خانواده‌های نیازمند در غزه را تشدید کرد، حملات رژیم صهیونیستی به مقر‌های آژانس امداد به آوارگان فلسطینی (آنروا) در نوار غزه و تخریب مدارس و خدمات آن توسط رژیم صهیونیستی بود که منجر به افزایش فشار بر خانواده‌هایی شد که به کمک‌های بشردوستانه و یارانه معیشتی نیازمند بودند؛ افزون بر اینکه رژیم صهیونیستی از یک هفته پیش حامیان مالی آنروا را وادار به قطع کمک هایشان به این سازمان کرده است.
محاصره رژیم صهیونیستی علیه نوار غزه از سال ۲۰۰۷ تاکنون نرخ فقر، بیکاری و ناامنی غذایی را در این منطقه که مساحت آن از ۳۶۵ کیلومتر مربع تجاوز نمی‌کند، افزایش داده و به سطوح بی‌سابقه‌ای رساند.
بر اساس آمار‌های اخیر، بیکاری در نوار غزه قبل از محاصره رژیم صهیونیستی ۲۶ درصد بود و طبق آخرین آمار قبل از جنگ از ۵۰ درصد گذشت، در حالی که نرخ فقر نیز که کمتر از ۳۰ درصد بود تا قبل از جنگ به بیش از ۷۰ درصد رسید.
خانواده سلیمان النعیزی، یک پدر فلسطینی اهل غزه نیز به دلیل وخامت اوضاع مالی خود در اثر تجاوز نظامی رژیم صهیونیستی که همزمان با قطع کامل یارانه وزارت اجتماعی به خانواده‌های نیازمند است در بدترین شرایط زندگی می‌کنند.
النعیزی ۵۶ ساله که سرپرست یک خانواده هشت نفره است می‌گوید که چنین روز‌های سختی را در عمرش تجربه نکرده بود و مردم در سایه بمباران‌ها و عملیات‌های زمینی اسرائیل اوضاع اقتصادی سخت را در نتیجه فلج شدن کامل زندگی و قطع شدن یارانه اجتماعی تحمل می‌کنند.
النعیزی گفت از ابتدای جنگ تنها یک بسته غذایی به ارزش صد شکل دریافت کرده است و و هیچ یارانه مالی دریافت نکرده است. او می‌گوید: «دو سال است که در شرایط بسیار سختی به سر می‌بریم، زیرا قبل از جنگ هم روند پرداخت یارانه‌ها به دلایل سیاسی سازمان‌دهی نشده بود؛ اما تهاجم اسرائیل به وخامت شرایط زندگی دامن زد».
او با اشاره به اینکه قبل از جنگ برای تامین معاش خانواده مجبور به فروش برخی اثاثیه منزل شده بود، گفت: من بیست سال است به بیماری قلبی دچارم در بمباران‌های همان هفته اول جنگ خانه و منبع درآمد خود را از دست دادم به دنبال آن به شهر دیر البلح کوچ کردیم و نتوانستم در آنجا کاری پیدا کنم، چون سرمایه خود را از دست داده بودم و آوارگی بر رنج و مشقت ما افزود.
سلطان ابوالنجا، هم یک پدر فلسطینی دارای معلولیت حرکتی است که می‌گوید جنگی که همچنان گریبانگیر همه مردم فلسطین در نوار غزه است، از همه جنبه‌ها سخت‌ترین جنگ است، چه از نظر امنیتی و چه اقتصادی که تامین مایحتاج زندگی برای خانواده‌ها را بسیار رنج آور کرده است.
او نیز با بیان اینکه هیچ منبع در آمدی جز یارانه معیشتی نداشته است، گفت ما قبل از تجاوز اسرائیل به دلیل قطع مکرر یارانه‌های معیشتی در بیش از یک دوره به بهانه بحران مالی از سوی مقامات تشکیلات خودگردان بسیار رنج می‌بردیم و نمی‌توانستیم برای بچه‌هایمان غذا تهیه کنیم، اما جنگ آمد تا رنج ما را کامل کند و دیگر هیچ کس نمی‌تواند آن را تحمل کند.
علاوه بر شرایط سخت آوارگی و ناتوانی مراکز پناهندگی در برآوردن نیاز‌های ویژه افراد دارای معلولیت فرزندان ما و بقیه خانواده‌های نیازمند که تخصیص مالی خود را از دست داده‌ایم، از تلخی شدید محرومیت رنج می‌برند به ویژه که تامین غذا گران شده است و با لحنی دل شکسته می‌گوید: «ما از هر طرف در محاصره آتش هستیم».
منبع: فارس
ارسال نظرات