به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، محمد انجم‌شعاع یکی از همرزمان حاج قاسم در سوریه، می‌گوید: «حاج قاسم نگاه ویژه‌ای به مخلوقات عالم خلقت داشت.»
او سپس یکی از خاطرات خود از حاج قاسم را در نبرد المیادین تعریف می‌کند: «در بحبوحه عملیات جنگی بود و ما وارد منطقه میادین سوریه شده بودیم. ۳ـ۲ روزی بود که آن منطقه اوضاع خوبی نداشت. در میان عملیات، سردار سلیمانی متوجه گاوی شد که در شرایط بدی به سر می‌برد. گرسنه بود و مشخص بود چند روزی است علوفه نخورده است.
سیدجعفر مشاور و همراه همیشگی حاج قاسم، چون می‌دانست حاجی در مواقع عملیات اصلاً به فکر خودش نیست و غذا نمی‌خورد، همیشه در جیبش نخودچی کشمش نگه می‌داشت و هر از گاهی حتی به زور آن‌ها را در دهان حاجی می‌گذاشت.
آن روز وقتی حاج قاسم متوجه حال و روز آن گاو شد، رو به سیدجعفر کرد و گفت: «نون داری؟»
سید جعفر فکر کرد حاجی نان را برای خودش می‌خواهد. پاسخ داد: «نخودچی کشمش دارم؛ ولی نون تو جیبم نیست.»
حاجی گفت: «همونو بده.»
حاج قاسم نخودچی کشمش‌ها را گرفت و در همان بحبوحه جنگ، دستش را گرفت جلوی آن گاو تا ضعفش کم شود، بعد از آن هم تمهیداتی اندیشید تا گاو به مکانی مناسب منتقل شود و دیگر در این شرایط قرار نگیرد.»
این همرزم حاج قاسم در ادامه می‌گوید: در نگاه حاج قاسم خدامحوری حاکم بود و در این نگاه، همه موجودات عالم خلقت ذاکر و تسبیح‌گوی خدا هستند. حاج قاسم این کار‌ها را نه در برابر دوربین؛ بلکه بسیاری از این اقدامات را خارج از دیدگان تصویری هر انسانی، برای شخص دیگر انجام می‌داد و گاهی اوقات تا او را به طور نامحسوس زیر نظر نمی‌گرفتیم، متوجه خیلی از کار‌های او نمی‌شدیم.
ارسال نظرات