به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، سرتیپ دوم ستاد محمد کامیاب پیرامون روند طرح ریزی عملیات «قادر» روایت می‌کند: در سال ۱۳۵۸ شورای انقلاب اسلامی برای حفظ مرز‌ها و جلوگیری از ورود ضد انقلاب و مبارزه با نفوذ عوامل اطلاعاتی دشمن و دفاع مبارزین عراق از خود تصمیم به تسلیح بارزانی‌ها گرفت و ارتش را موظف به تسلیح آن‌ها کرد. در این راستا قیاده موقت پس از هماهنگی‌های لازم و کسب اجازه مبادرت به جمع‌آوری کُرد‌های پناهنده در مناطق نقده، زیوه پیرانشهر و مریوان کرد. این نیرو‌ها «کمبا۱۱» شناخته می‌شدند.
پس از آن در خردادماه ۱۳۶۴ قرارگاه شمال غرب تحلیلی از اجرای عملیات کمین و دستبرد کرد و یادآور شد که نیرو‌های «کمبا ۱۱» که به استعداد ۲۳۰۰ نفر در آذربایجان غربی و ۱۰۰۰ نفر در کردستان مستقر و آماده اجرای مأموریت می‌باشند. پیشنهاد قرارگاه شمال غرب در کمیسیون ویژه‌ای در سطح نزاجا (نیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی ایران) مورد بررسی قرار گرفت و تصمیم گرفته شد که به منظور برقراری امنیت قطع خطوط تدارکاتی ضد انقلاب فعال سازی میدان جنگ، کم کردن فشار دشمن در خوزستان تصرف قسمتی از خاک عراق برای به دست آوردن یک امتیاز سیاسی قابل ملاحظه یک عملیات محدود و نیمه گسترده در آن منطقه طرح ریزی و اجرا شود.
بر این اساس به قرارگاه شمال غرب دستور داده شد که با استفاده از لشکر ۲۳ و عناصر کمبا ۱۱ یک عملیات برون مرزی را در منطقه شمال غرب پیرانشهر طرح ریزی و اجراه کند. لشکر ۲۳ یک دستور العمل برون مرزی به عنوان طرح مقدماتی تهیه کرد که مبنای آن نیرو‌های کمبا ۱۱ به صورت تلفیقی با عناصری از لشکر ۲۳ در منطقه لولان، سیدکان پایگاه‌های برون مرزی هر کدام به استعداد ۵۰ الی ۷۰ نفر را تشکیل و به هدایت عملیات‌های ایذایی و اطلاعاتی بپردازند.
با برادران بارزانی به ویژه با آقای مسعود بارزانی مشورت و نامبرده اظهار داشت که اهالی تمام روستا‌های منطقه با ما بوده و ما بر منطقه مسلط هستیم و اگر شما منطقه را آزاد کنید ما آن را نگهداری خواهیم کرد. قرارگاه شمالغرب بر مبنای فرضیات موجود طرح اولیه اجرای یک عملیات نفوذی و نامنظم با استفاده از دو تیپ ویژه کماندویی شامل یک تیپ از «لشکر ۲۳» و «تیپ ویژه شهدا» از سپاه به فرماندهی محمود کاوه تهیه و در نظر داشت که منطقه را پاکسازی و در اختیار بارزانی قرار دهد.
طرح با برادر ایزدی (مصطفی ایزدی) فرمانده قرارگاه حمزه سیدالشهدا سپاه و اعضاء ستاد آن مطرح که مورد قبول آن‌ها نبود. به هر حال طرح را با قرارگاه نزاجا در میان گذاشته اعلام آمادگی می‌شود نقطه نظرات فرمانده و ستاد نزاجا و تغییرات مورد نظر لشکر ۲۳ و تیپ ویژه شهداه در طرح اعمال شود و مورد قبول نزاجا قرار گرفت. بعد از ۱۵ روز در جلسه‌ای با حضور آقای هاشمی رفسنجانی مطرح شد. این بار جلسه جداگانه بود، یعنی یک روز جلسه با ارتش و یک روز جلسه با سپاه برگزار شد. طرح مورد تصویب قرارگاه خاتم الانبیاء (ص) قرار گرفت و نهایتاً از طریق نزاجا به قرارگاه شمالغرب و سپاه پاسداران جهت همکاری ابلاغ شد.
برابر اوامر شفاهی فرمانده نزاجا قرارگاه جنوب طی دستور جزء به جزء شماره ۱۶ در تاریخ ۶۴/۳/۱۵ به لشکر ۷۷ اعلام کرد که تیپ ۱ از تاریخ ۶۴/۳/۲۳ و گردان ۱۴۸ تیپ ۲ آن لشکر از تاریخ ۶۴/۳/۱۹ در کنترل قرارگاه شمالغرب قرار گیرد؛ بنابراین فرمانده و رئیس رکن سوم تیپ آمادگی داشته باشند که جهت شناسایی و هماهنگی‌های لازم در تاریخ به منطقه مورد نظر حرکت کنند. قرارگاه جنوب مجدداً پیرو دستور جزء به جزء شماره ۱۶ در تاریخ ۶۴/۳/۱۹ به «لشکر ۷۷» دستور داد که یک گردان توپخانه به عنوان کمک مستقیم و همچنین یک گروهان مهندس رزمی به عنوان پشتیبانی مستقیم آن تیپ به شمالغرب اعزام دارد.»
قرارگاه جنوب در تاریخ ۶۴/۳/۱۴ به لشکر ۲۸ اعلام که تیپ ۲ آن لشکر نسبت به اجرای آموزش‌های لازم اقدام و خود را برای اجرای عملیات آینده آماده کند. قرارگاه جنوب طی دستور جزء به جزء شماره ۱۶ در تاریخ ۶۴/۳/۱۵ به لشکر ۲۸ اعلام که یک گردان از تیپ ۲ خود را در تاریخ ۶۴/۳/۲۱ به منطقه شمالغرب اعزام دارد. قرارگاه شمالغرب پس از دریافت دستور نزاجا در خردادماه ۱۳۶۴ گروه طراح عملیاتی خود را در پادگان پیرانشهر در قرارگاه رده جلویی لشکر ۶۴ مستقر کرد تا ضمن بررسی‌های اولیه، اقدامات شناسائی لازم را انجام و نسبت به تهیه برآورد‌های مورد نیاز اقدام و طرح ریزی عملیات را شروع کنند.
ضمناً گروه عملیاتی بدر نزاجا راهنمای طرح ریزی «عملیات قادر» را در ۶۴/۳/۲۰ به قرارگاه عملیاتی شمالغرب اعلام و به نکات ذیل تاکید کرد:
(۱) در طرح ریزی از نوع مانور احاطه‌ای بهره گیری شود.
(۲) در این عملیات از نیرو‌های کمبا ۱۱ حداکثر استفاده به عمل آید.
(۳) هدایت عملیات قادر را به لشکر ۲۳ واگذار نمایند.
(۴) طرح کلی مانور را تا روز چهارشنبه ۶۴/۳/۲۳ آماده ارائه نمایند.
(۵) تاریخ اعلام آمادگی جهت اجرای عملیات قادر حداکثر تا روز ۶۴/۴/۱۰ خواهد بود.»
پس از ابلاغ اولیه طرح در قرارگاه شمالغرب جلسه‌ای دایر و از برادران سپاه قرارگاه حمزه سید الشهداء دعوت به عمل آمد و موضوع مطرح شد مجدداً برادران با طرح مخالفت داشته نهایتاً اظهار کردند که در مورد تیپ ویژه شهدا حرفی ندارند و دستور صادره را اجرا خواهند کرد. از آن‌ها درخواست مشارکت در ستاد عملیاتی قرارگاه شد که در این مورد هم عذر آوردند. در نهایت جهت هماهنگی برادر صالحی را به عنوان نماینده قرارگاه حمزه سید الشهداء به قرارگاه معرفی کردند.
قرارگاه شمالغرب بر مبنای طرح نزاجا اولین دستور عملیاتی خود را آماده کرد. ابلاغ این دستور در تاریخ ۶۴/۴/۷ مصادف شد با حضور فرمانده نزاجا که برای دیدار فرمانده جدید لشکر ۲۳ سرهنگ حسن آبشناسان در آن لشکر بود. پس از معرفی سرهنگ آبشناسان و بیانات فرمانده نیرو در مراسم صبحگاه لشکر ۲۳ در پسوه، فرمانده نزاجا به دفتر لشکر آمد و جانشین قرارگاه، سرهنگ علی سنجابی دستور عملیاتی را تقدیم فرمانده لشکر جدید کرد. ضمناً همزمان دستور عملیاتی برای تیپ ویژه شهدا ارسال شد.
لشکر ۲۳ و تیپ ویژه شهدا برای تهیه دستور عملیاتی یگان مربوطه زمان خواستند. البته به علت نامساعد بودن شرایط جوی و پوشیده بودن منطقه از برف، شناسایی‌ها به طول انجامید و طرح اولیه قرارگاه بر انجام عملیات چریکی دستخوش تغییرات شد. عملاً هر دو فرمانده عمده یگان‌های اجرایی به عملیات منظم و داشتن عقبه مطمئن اعتقاد داشتند. بر همین مبنی عملیات شناسایی و عملیات راه سازی فعال شد.
ارسال نظرات