به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، شیخ حسین انصاریان می‌فرمود: زمانی که من در حوزه علمیه قم مشغول تحصیل بودم بعضی از روزها علامه طباطبائی را می‌دیدم که به درس یا به حرم مطهر مشرف می‌شوند.
روزی از روزها دیدم که شخصی در کنار پیاده رو به ایشان رسید و از معظم له سوالاتی می‌کند. کنجکاو شدم و من هم ایستادم و به سوال و جواب های این مرد از علامه گوش کردم.
یکی از سوالات آن شخص این بود که آقا می‌شود بفرمایید از چه راهی به این مقام و مرتبه رسیده اید تا ما هم اگر بتوانیم و توفیق داشته باشیم از شما درس گرفته و آن مسیرها را طی کنیم ؟!
علامه طباطبائی بدون در نظر گرفتن وضعیت و موقعیت و شخصیت و جا و محل، بسیار آرام و بی آلایش در همان کنار خیابان و در کنار پیاده رو به ایشان رو کردند و فرمودند:
راه های زیادی بوده و هست ولی از میان این راه ها آنچه برایم بسیار قابل اهمیت است و بیشتر به آن ها اهتمام می ورزم و افتخار می‌کنم و مطمئنم از همه بهتر و برایم مشهود و مفهوم است دو راه است:
یکی : نماز شب با اخلاص و مداوم، و دیگری : گریه بر حضرت امام حسین (علیه السلام)
ارسال نظرات