اتحاد محور مقاومت برای نابودی صهیونیست‌ها / پاسخ از لبنان چه پیامی برای اسرائیل دارد؟

گزارش گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو، کابینه نتانیاهو برخلاف وعده‌ها و بیانیه‌هایی که خطاب به کشورهای اسلامی در زمینه وضعیت کرانه باختری و فلسطینی‌ها می‌دهد، در ماه مبارک رمضان اقدام به حمله به صحن مسجدالاقصی و تحریک مسلمان داخل و خارج صحن مقدس کرد. در واکنش به این اقدام، گروه‎‌های مقاومت با شلیک چندین موشک به شهرک‌های صهیونیست‌نشین اطراف غزه، پیام هشدارآمیزی درباره تداوم شیطنت‌ از سوی صهیونیست‌های افراطی ارسال کردند. 

ارتش رژیم صهیونیستی باید با کابوس نبرد هم‌زمان در جبهه شمالی و جنوبی مواجه شود. به نظر می‌آید نتانیاهو به قیمت آسیب دیدن روابط این رژیم با برخی کشورهای عرب منطقه، به دنبال به حاشیه راندن اعتراضات مربوط به طرح اصلاح اختیارات دستگاه قضایی است. در چنین شرایطی پرونده‌های همچون صلح ابراهیم یا «نشست‌ النقب» به حاشیه خواهد رفت و جهان اسلام برای مقابله با تل‌آویو دست‌کم در مقام موضع‌گیری سیاسی، صدایی واحد خواهد داشت. آنچه که قطعی به نظر می‌آید تداوم رویکرد افراطی کابینه نتانیاهو، گام‌به‌گام کشورهای اسلامی را از این رژیم دور کرده و می‌تواند منجر به انزوای تاریخی رژیم صهیونیستی شود.

ایده انجام عملیات از جنوب لبنان

اتفاقی که در دو روز گذشته در سطح درگیری مقاومت با دشمن صهیونیستی رخ داد، برای کسانی که از ابعاد درگیری علنی محور مقاومت و رژیم اشغالگر آگاه هستند تعجب‌آور نبود. به همین میزان ایده انجام عملیات از جنوب لبنان علیه اهداف رژیم صهیونیستی، با دستور کار کسانی که در حاشیه حوادث اساسی جهان هستند و آشنایی عمیق با تحولات منطقه‌ای و بین‌المللی ندارند، سازگار نیست. اما خودِ اسرائیل به خوبی ابعاد این موضوع را می‌شناسد و از جدیت حملات موشکی که شهرک‌های صهیونیست‌نشین در غرب الجلیل را هدف قرار داد، آگاه است؛ حملاتی که اسرائیلی‌ها پیش‌بینی آن را نکرده بودند.

اما نکته مهم در زمان‌بندی این حملات است؛ در شرایطی که دشمن صهیونیستی رفتارهای تحریک‌آمیز خود را در قدس اشغالی شدت بخشیده است. اغلب سران صهیونیست و برخی کشورهای عربی و حتی برخی نیروها در داخل لبنان نیز در محاسبات خود تصور نمی‌کردند هم‌زمان با تشدید جنایات اشغالگران در مسجدالاقصی، موشک‌هایی از لبنان به سمت مواضع دشمن صهیونیستی شلیک شود.

آنچه که بعد از نبرد شمشیر قدس در مه 2021 رخ داد، سرآغاز مرحله جدیدی از هماهنگی بین همه گروه‌های مقاومت بود و بعد از این مرحله می‌توان سناریوهایی را برای آغاز جنگی بزرگ ترسیم کرد که به موجودیت اشغالگران پایان می‌دهد. 4 دهه قبل بسیاری از افراد کوته‌نظر و کسانی که از زیر بار مسئولیت ورود به روند مبارزه با رژیم اشغالگر شانه خالی می‌کردند معتقد بودند که دوران اسرائیل بعد از حمله به بیروت در سال 1982 تثبیت شده است.

این طرف‌ها بعد از امضای توافق‌های شوم «اسلو» تصور می‌کردند که دیگر مقاومت در برابر اشغالگری فایده‌ای ندارد. آنها حتی نتایج عملیات آزادسازی سال 1985 تا انتفاضه سال 1987 را که منجر به صعود مقاومت لبنان و فلسطین و پیروزی آنها در سال‌های 1992 و 1997 شد و در نهایت با اخراج اشغالگران از جنوب لبنان در سال 2000 همراه بود نیز انکار می‌کردند.

اما با این وجود همه طرف‌ها متوجه شدند که مقاومت نه تنها قادر به شکست دشمنان است بلکه می‌تواند از پیروزی‌ها و دستاوردهای خود محافظت کرده و آنها را ادامه دهد و گام‌های بلندی در مسیر تحقق هدف بزرگ خود یعنی آزادی کامل فلسطین بردارد. بنابراین کسانی که تصور می‌کنند آزادسازی فلسطین از شرّ اشغالگران صهیونیست یک رؤیا و توهم است، باید عمیق‌تر به حوادث و مراحل 4 دهه گذشته در سطح درگیری مقاومت و رژیم اشغالگر نگاه کنند تا متوجه اشتباه خود شوند.

جنگ داخلی

از زمان آغاز بحران داخلی و افزایش تظاهرات علیه نتانیاهو، اصطلاح «جنگ داخلی» نقش برجسته‌ و پررنگی در بیانیه‌های داخلی یا خارجی رژيم صهیونیستی داشت، تا جایی که آمریکا و جو بایدن، رئیس‌جمهور آن تأیید کرد، اوضاع در سرزمین‌های اشغالی به جنگ داخلی تبدیل می‌شود. بایدن همچنین نسبت به شکاف شدید و فزاینده در میان طیف‌های مختلف جامعه صهیونیستی به دلیل قوانینی که بدون گفت‌وگوی واقعی تصویب می‌شوند، ابراز نگرانی کرد.

واقعیتی که باید با قطعیت بدانیم، این است نتانیاهو که طولانی‌ترین دوره حکمرانی را در تاریخ رژیم صهیونیستی داشته است و از سال 2009 در رأس رژیم قرار دارد، پس از اعتراضات خیابانی که ثابت کرد صهیونیست‌ها تمایلی به حمایت از وی ندارند، دچار مشکلات حادی شده است. صهیونیست‌ها دیگر سر راه نتانیاهو گل پهن نمی‌کنند و سیاست‌های اشتباهش در فلسطین اشغالی ننگ بزرگی برای بشریت است. نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی همچنان به برنامه های نژادپرستانه خود برای یهودی سازی قدس و مقدسات اسلامی ادامه می دهد. همه این موارد تهدید کننده امنیت و ثبات منطقه و عامل گسترش احساس نفرت، ضدنژادپرستی و ضد افراط گرایی است. 

در مجموع، تحولات اخیر رژیم صهیونیستی نقشه های نتانیاهو را زیر و رو کرد و آینده سیاسی وی را به خطر می اندازد. ناتوانی در مقابله با تظاهرات که باعث هرج و مرج در سرزمین‌های اشغالی شد، نشان‌دهنده ضعف مفرط صهیونیست‌ها و ترسیم کننده سرنوشت سیاسی خطرناک نتانیاهوست. به نظر می‌آید تل آویو در آستانه سناریوهای هولناکی قرار دارد و وضعیت آنجا می تواند به هر رخدادی منجر شود؛ از این منظر رژیم صهیونیستی باید خود را برای صحنه‌های جدید و تعیین کننده آماده کند.

انتهای پیام/