به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو به نقل از پایگاه اطلاع رسانی شورای اسلامی شهر تهران، مهدی اقراریان، رئیس کمیته نظارت شورا ضمن انتقاد به الگوی درآمد شهرداری و مدیریت شهری متذکر شد: امروز ۷۰ درصد درآمدهای شهرداری از ناحیه درآمدهای ناپایدار است که از ادوار گذشته تاکنون چنین بوده است؛ اما سوال اساسی که در اینجا مطرح است این است که آیا درآمدهای ناپایدار ما منتج به کاهش فاصله بین شمال و جنوب شهر تهران می‌شود؟ آیا این درآمدهای ناپایدار تا به امروز منتج به این شده که عدالت در پایتخت افزایش یابد؟
اقراریان تاکید کرد: ما در حال اتمیزه کردن جامعه هستیم به این معنا که در حال پرتاب قشر محروم و مستضعف جامعه به بیرون یا در نقاط خاصی از تهران هستیم و سیاست‌های غلط درآمدی و هزینه‌های شهرداری در ادوار گذشته تا امروز سبب شده ما نتوانیم پاسخ مناسبی برای بعضی از چالش‌های اساسی که در تهران با آن مواجه هستیم از جمله ترافیک و اجاره‌نشینی داشته باشیم؛ ما چشم خود را به این واقعیت که ۵۰ درصد مردم تهران اجاره نشین هستند، بسته و صورت مسئله را پاک کرده‌ایم.
وی افزود: با این روند تورمی در سال آینده حتما اقشار مختلف دیگری از جامعه در خردادماه سال آینده با چالش مواجه خواهند شد، برای بسیاری از رسانه‌ها و افراد سیاسی این موضوعات اهمیتی نداشته و جزو اولویت‌هایشان محسوب نمی‌شود؛ چشممان را به روی طبقه مستضعف کارگر و محروم جامعه بسته‌ایم، درآمدهای ما محقق می‌شود، اما این درآمد‌ها تا چه اندازه ما را به سمت عدالت اجتماعی سوق می‌دهد.
رئیس کمیته نظارت شورا با اشاره به بیانیه گام دوم رهبر انقلاب گفت: ازهمه افراد از جمله اعضای شورا و شهردار و معاونانش در خواست می‌شود بار دیگر این بیانیه را مطالعه کنند؛ آیا در دهه پنجم انقلاب می‌خواهیم همچنان با الگوی ۴۰ سال گذشته حرکت کنیم؟ در اینجا به صراحت می‌گویم که اگر ۱۰ سال دیگر هم بگذرد و با این الگو جامعه را اداره کنیم، کماکان فاصله بین طبقات ضعیف جامعه و طبقات برخوردار افزایش خواهد داشت.
اقراریان در ادامه تصریح کرد: اگر بودجه سال آینده ۱۲۰ درصد هم محقق شود هیچ تاثیری در حل مسائل اساسی که بعد از گذشت ۴۰ سال ما در تهران با آن مواجه هستیم، نخواهد داشت و فقط می‌توانیم امور جاری و امور ابتدایی را با آن حل و فصل کنیم، به نظر می‌رسد ما ناخواسته در شورای اسلامی شهر تهران، در بازی لیبرال سرمایه داری در حال قدم زدن و در این مسیر گام بر می‌داریم؛ اقداماتی که ما ناخواسته انجام می‌دهیم در یک بازی بزرگ‌تر است که این بازی به نفع طبقات برخوردار جامعه خواهد بود نه طبقه مستضعف و محروم.
ارسال نظرات