به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری دانشجو، پایگاه خبری النشره لبنان درباره شرایط اخیر این کشور در مقاله‌ای نوشت، صحنه مسدود شدن جاده‌ها و سوزاندن لاستیک‌ها طی هفته گذشته در اعتراض به وخامت اوضاع اقتصادی و بحران معیشتی این کشور که از ظرفیت تحمل شهروندان فراتر رفته بار دیگر به خیابان‌های لبنان بازگشته و یادآور اعتراضات اکتبر ۲۰۱۹ در این کشور است.
افزایش بی‌رویه قیمت‌ها و اعتراضات مردمی
افزایش قطعی برق و سهمیه‌بندی شدید آن و کمبود سوخت و افزایش قیمت آن از مهمترین دلایلی است که مردم را وادار کرده تا به صورت خودجوش به خیابان‌ها بیایند. این اتفاقات همزمان با بن‌بست سیاسی لبنان رخ می‌دهد که به نظر می‌رسد چشم اندازی برای خروج از آن وجود ندارد؛ آن هم در حالی که نزدیک به یک سال از استعفای دولت «حسان دیاب» و بیش از ۸ ماه از زمان ماموریت سعد حریری برای تشکیل دولت می‌گذرد.
در این میان کارشناسان سوالاتی مطرح می‌کنند مبنی بر اینکه آیا ممکن است اتفاقاتی که طی هفته گذشته در خیابان‌های لبنان افتاده مقدمه‌ای برای بروز دوباره اعتراضات گسترده مردمی مشابه اکتبر ۲۰۱۹ باشد و آیا این اعتراضات در سایه بحران‌های فزاینده لبنان این بار متفاوت خواهد بود؟
بحران سوخت
سریال تحقیر لبنانی‌ها در صف‌های پمپ بنزین که طی دو روز گذشته به اوج خود رسیده خشم شهروندان لبنانی را برانگیخته و قطع شدن برق در ساختمان وزارت امور خارجه به عنوان یکی از مهمترین ساختمان‌ها در پایتخت که امور شهروندان و مهاجران را انجام می‌دهد یک اتفاق فاجعه بار محسوب می‌شود که لبنانی‌ها را در خصوص بحران برق در این کشور بسیار نگران کرده است. علاوه بر آن یافتن یک داروی ساده و معمولی برای برخی از بیماری‌های مزمن نیز تبدیل به یک موضوع پیچیده شده که ممکن است این ماجرا پایان خوبی نداشته باشد.
البته همه این مواردی که گفته شد یک طرف ماجراست و بحران افزایش بی رویه قیمت‌ها طرف دیگر آن. حقوق کارمندان دولتی در موسسات مختلف نیز در سال جدید هیچ گونه افزایشی نداشته و درآمد آن‌ها کفاف گذران معیشت روزمره را نمی‌دهد.
حریری در سفر‌های خارجی و مردم در بحران
به صورت طبیعی در چنین شرایطی سیاستمداران و مسئولان هر کشوری رسیدگی به نگرانی‌های مردم را در اولویت قرار داده و با همه توان برای جلوگیری از فروپاشی کشور اقدام می‌کنند. اما در لبنان مردم این کشور می‌بینند که طبقه سیاسی نسبت به همه مشکلات آن‌ها بی‌تفاوت است. نزدیک به یک سال است که مسئولان لبنان درباره تشکیل دولتی صحبت می‌کنند که نام آن را نجات گذاشته‌اند، اما در عمل به نظر می‌رسد هریک از سیاستمداران به دنبال منافع و کسب امتیازات شخصی برای خود هستند؛ همان طور که در گذشته نیز ساختار سیاسی لبنان همینگونه بوده است.
در حالیکه لبنانی‌ها غرق بحران‌های متعدد و پیچیده هستند مسئولان این کشور بیش از ۱۰ ماه است کشور را به دلایل واهی بدون دولت نگه داشتند. در هفته جاری سعد حریری، نخست وزیر مکلف لبنان خارج از کشور بود؛ یعنی همان کاری که در هشت ماه گذشته انجام داده با این استدلال که دیگران مانع انجام ماموریت او هستند. اختلافاتی که اخیرا میان نبیه بری، رئیس پارلمان لبنان و تیم رئیس جمهوری درباره تشکیل دولت و نخست وزیری سعد حریری به وجود آمده نیز به اختلافات میان طبقه سیاسی لبنان اضافه می‌شود.
نقشه قدیمی آمریکا و فرانسه برای کودتای سیاسی در لبنان
در این شرایط برخی لبنانی‌ها درباره بروز تحرکات و خیزش مردمی برای تغییر ساختار سیاسی صحبت می‌کنند و برخی دیگر معتقدند که تغییر بنیادین در شرایط کنونی لبنان ممکن نیست و امروز حل بحران معیشتی و اقتصادی در اولویت بوده و صحنه سیاسی لبنان ظرفیت تغییر و انقلاب ندارد.
برخی دیگر نیز بر این باورند که تجربه اعتراضات در لبنان با توجه به اعتراضات ۱۷ اکتبر ۲۰۱۹ که شرایط لبنان را وخیم‌تر از گذشته کرد موفق نخواهد بود.
در هر صورت احتمال اتفاقاتی همچون اکتبر ۲۰۱۹ در لبنان از جانب مردم این کشور به صورت خودجوش وجود ندارد و این سناریو رد می‌شود.
اما روزنامه لبنانی البناء در گزارشی به وجود برخی تحرکات خارجی از جانب آمریکا و فرانسه برای آشفته کردن شرایط نا آرام لبنان اشاره کرده و نوشت، در حال حاضر در سایه چند دستگی سیاسی در لبنان امکان مدیریت هیچگونه تظاهرات مردمی وجود ندارد و لبنانی‌ها به خوبی می‌دانند که تجربه اعتراضات در این کشور برای انجام اصلاحات همراه با شکست بوده است.
همچنین وقوع چنین تظاهرات‌هایی منجر به بروز هرج و مرج‌های مقطعی در لبنان می‌شود که هر روز بدون رسیدن به هیچ نتیجه خاصی در حال تکرار شدن است و به نظر می‌رسد که مسئولان لبنانی نیز هراسی از این اعتراضات ندارند.
در چنین شرایطی بازیگران خارجی و در راس آن‌ها فرانسه و آمریکا آشفتگی اوضاع لبنان را به نفع خود می‌بینند و تلاش می‌کنند تا یک دولت غیر سیاسی در این کشور روی کار بیاید، چرا که تشکیل کابینه با حضور نیرو‌های سیاسی مستلزم مشارکت حزب الله و متحدان آن در این دولت است. در واقع ساختار مورد علاقه فرانسه و آمریکا برای دولت لبنان که بار‌ها از زبان سعد حریری و ۱۴ مارسی‌ها تکرار شده دولت متخصص یا همان تکنوکرات است.
در این شرایط آمریکایی‌ها و فرانسوی‌ها معتقدند که آشوب‌های خیابانی و در نهایت به هم ریختن ساختار سیاسی لبنان در مرحله کنونی منجر به ایجاد یک ساختار جدید می‌شود که متشکل از مهره‌های وفادار به غرب خواهد بود که برای تامین بودجه مالی خود به غربی‌ها نیاز دارد؛ بنابراین آمریکا و فرانسه به راحتی می‌توانند بر عرصه سیاسی لبنان مسلط شوند.
این در حالی است که همزمان تحرکات آمریکا در پرونده ترسیم مرز‌های دریایی لبنان و فلسطین اشغالی جهت امتیازگیری برای صهیونیست‌ها همچنان ادامه دارد. در حال حاضر که لبنانی‌ها برای حل چالش‌های اقتصادی خود نیاز مبرمی به ذخایر و منابع داخلی از جمله اکتشاف گاز در منطقه مورد مناقشه با رژیم صهیونیستی دارند. اما روی کار آمدن دولتی با رویکرد آمریکا و فرانسه در لبنان به معنای شکست لبنان در دور بعدی مذاکرات ترسیم مرز‌های دریایی و نابودی حقوق لبنانی‌ها در این مرز‌ها خواهد بود.
بر این اساس و در صورت روی کار آمدن چنین دولتی، در شرایطی که لبنان می‌تواند از منابع داخلی خود برای حل بخشی از مشکلات اقتصادی استفاده کند مجبور است چشم به جیب غربی‌ها بدوزد.
ارسال نظرات