به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، این کتاب که انتقاداتی بر دیدگاه‌های عبدالکریم سروش و مجتهد شبستری پیرامون وحی مطرح می‌کند، توسط عبدالحسین خسروپناه نگاشته شده است.
در بخشی از مقدمه این کتاب می‌خوانیم: «ما در این اثر، به تبیین و نقد دیدگاه وحی‌شناسانۀ عبدالکریم سروش و محمد مجتهد شبستری پرداخته و تلاش کرده‌ایم آنچه غرض اصلی ایشان از طرح دیدگاه وحی‌شناسانه است، در تبیین و نقد دیدگاه‌های آنان، مدنظر قرار گیرد. ازاین‌رو، در این اثر، مباحثی مانند «مبانی و دیدگاه‌های دین‌شناختی سروش»، «نقد مجتهدشبستری به قرائت رسمی از دین و دیدگاه‌های او دربارۀ انقلاب و جمهوری اسلامی ایران» ــ که به ظاهر ارتباط مستقیم با وحی‌شناسی ندارند ــ ارائه شده و مورد نقد قرار گرفته است. به عبارت دقیق‌تر، وحی‌شناسی رویکرد‌های مختلفی دارد که عبارتند از: رویکرد مبناشناختی، رویکرد پدیدارشناختی و رویکرد کارکردشناختی. وحی‌شناسی در رویکرد مبناشناختی به مبانی دین‌شناختی، معرفت‌شناختی، زبان‌شناختی و هرمنوتیکی وحی می‌پردازد و در رویکرد پدیدارشناختی به ماهیت وحی و ارکان هویت آن اشاره دارد و در رویکرد کارکردشناختی به آثار فقهی، سیاسی و اجتماعی وحی نظر می‌کند. از آنجا که این دو نویسنده، هر سه وجه را در نظر داشته‌اند، ما نیز در هر سه موضوع وارد شده‌ایم. اما در میان مباحث، آنچه بیشتر غلبه دارد، نقدِ دیدگاه عبدالکریم سروش دربارۀ «پدیدارشناسی وحی» و نظرگاه محمد مجتهدشبستری دربارۀ «هرمنوتیک وحی» است.»
ارسال نظرات