به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، به نقل از ایکنا، حسین صمصامی، عضو هیئت‌علمی دانشگاه شهید بهشتی و سرپرست اسبق وزارت امور اقتصادی و دارایی به بیان سوابق طولانی مدت تاکیدات رهبر انقلاب اسلامی بر مبارزه با فساد و طهارت اقتصادی مسئولان و علت اجرایی نشدن طرح ستاد مبارزه با فساد پرداخت.
مبارزه با فساد و اجرای اقتصاد مقاومتی دو مطالبه جدی رهبر انقلاب
صمصامی گفت: سابقه تأکید رهبر معظم انقلاب بر مبارزه با فساد اقتصادی بسیار قدیمی است و ایشان مرتب بر این موضوع تأکید کرده‌اند. در فرمان هشت ماده‌ای که در سال ۱۳۸۰ صادر کردند، به مسئله مبارزه با فساد اشاره کرده‌اند. همچنین در سخنرانی‌های خود این موضوع را مورد اشاره قرار داده‌اند. رهبر انقلاب در سال ۱۳۸۹ برای اولین بار به اقتصاد مقاومتی اشاره کردند و در ۳۰ بهمن‌ماه ۱۳۹۲ سیاست‌های کلی اقتصاد مقاومتی را ابلاغ کردند که یکی از بندهای اصلی آن مبارزه با فساد است و در بیانیه اخیر هم مجدداً بر مبارزه با فساد تأکید کرده‌اند. بنابراین ایشان در جاهای مختلفی به مبارزه با فساد اقتصادی اشاره کرده‌اند، اما همچنان این خواسته روی زمین باقی مانده است.
فساد ریشه‌های نظام را از بین می‌برد
وی ادامه داد: اگر بخواهیم این موضوع را ریشه‌یابی کنیم که چرا مبارزه با فساد روزی زمین باقی مانده، به این دلیل است که متأسفانه اهتمامی جدی برای مبارزه با فساد در کشور ما وجود ندارد. مبارزه با فساد و از بین بردن آن یکی از شرایط اولیه و لازم برای ایجاد یک فعالیت تولیدی سالم است. همانگونه که یک بازی فوتبال نیازمند زمین مناسب، داور مناسب و بازیکنان مناسب است و اینها شروط اولیه بازی خوب فوتبال هستند، یکی از شروط اولیه فعالیت‌های تولیدی و رونق اقتصادی، نبود فساد است.
صمصامی افزود: فساد ریشه و انگیزه تولید را از بین می‌برد و باعث می‌شود که سرمایه‌گذاری به خوبی انجام نشود. در واقع روابط جای ضوابط را می‌گیرد. وقتی هم چنین اتفاقی رخ دهد، فساد ریشه‌های نظام را از بین می‌برد؛ همان گونه که موریانه ریشه‌های درخت را بین می‌برد.
ابزارهای اولیه مبارزه با فساد وجود ندارد
این استاد دانشگاه اظهار کرد: اگر بخواهیم دلایل عدم جدیت در مبارزه با فساد در کشور را آسیب‌شناسی کنیم، باید بگوییم که مبارزه با فساد نیازمند آدم‌های سالم، ایجاد ابزارهای مناسب و اهتمام جدی در مدیریت اجرایی کشور برای مبارزه با فساد است. این سه مورد باید در کنار هم جمع شوند تا مبارزه با فساد محقق شود. متأسفانه در کشور ابزارهای اولیه برای مبارزه با فساد وجود ندارد.
سرپرست اسبق وزارت امور اقتصادی و دارایی گفت: یکی از این ابزارها وجود پایگاه‌های اطلاعاتی و شفافیت است. شکل‌گیری پایگاه‌های اطلاعاتی و اتصال اطلاعات بانک‌ها، بیمه‌ها و بورس‌ها، خرید و فروش ارز، گسترش دولت الکترونیک و اینکه اظهارنظرها و سلیقه‌های شخصی در رفع و رجوع نیازهای افراد کمتر اعمال شود و بسیار ضروری است که این فعالیت‌ها در چارچوب سیستمی منظم و قاعده‌مند و قابل نظارت انجام شود، اما متأسفانه چنین سیستمی طراحی نشده است.
چگونه با دست‌های ناپاک در اقتصاد مبارزه کنیم
عضو هیئت‌علمی دانشگاه شهید بهشتی یادآور شد: حجم زیادی از منابع در بانک‌ها جابه‌جا می‌شود، اما وقتی نزدیکان بالاترین مقامات اجرایی کشور متهم به فساد می‌شوند، قاعدتاً در چنین شرایطی نمی‌توانیم انتظار مبارزه با فساد داشته باشیم. در موارد بسیاری مشاهده می‌کنیم که مسئولی را برای یک بخش تعیین کرده‌ایم، اما وی که متولی خصوصی‌سازی است، یک شرکت گوشت را برای خود خریده و اکنون هم بدهکار است و دادگستری هم وی را محکوم کرده است که حتی پول را هم نیاورده است.
صمصامی تصریح کرد: اگر این موارد اتفاق بیفتد نشان می‌دهد که مسئولان اجرایی خودشان درگیر و آلوده به فساد هستند. بنابراین با چنین افرادی نمی‌توانیم ابزار مبارزه با فساد بسازیم. اگر توانستیم پایگاه‌های اطلاعاتی را درست کنیم و تمام فعالیت‌های اقتصادی را در یک ستاد فرماهدهی اقتصادی رصد کنیم، آنگاه می‌توانیم بفهمیم که در اقتصاد چه می‌گذرد و دست‌ها و فعالیت‌های ناپاک کجاست و می‌توانیم با آن مبارزه کنیم.
نیازمند ستاد فرماندهی مبارزه با فساد اقتصادی هستیم
این کارشناس مسائل اقتصادی با بیان اینکه در کشورمان ستاد فرماندهی مبارزه با فساد نداریم، تأکید کرد: سال ۱۳۸۷ در حال ایجاد چنین ستاد و پایگاه‌های اطلاعاتی بودم. ۹ بانک دولتی را به یکدیگر متصل کردیم و خرید و فروش املاک را هم متصل کردیم. در حال اتصال مالیات، خرید و فروش ارز، بورس، گمرک و ... بودیم، اما افراد دست‌ناپاک مقدمه‌چینی کردند و اجازه چنین کاری را ندادند که این ابزار ضد فساد شکل بگیرد و باعث شدند همان هم که شکل گرفته بود از بین برود.
وی بیان کرد: در سال ۱۳۸۷ نامه‌ای برای معاون اول رئیسجمهور نوشتنم و به ایشان هشدار دادم که با توجه به اتفاقاتی که رخ داده، در موضوع مبارزه با فساد نگران هستم و این موضوع باعث می‌شود در آینده فساد در جامعه بسیار گسترده شود. نیازمند چنین ابزارهایی برای مبارزه با فساد هستیم، اما جریان مفسد چنین اجازه‌ای نمی‌دهد.
سال ۱۳۸۷ صدای نعره‌های مفسدان اقتصادی را شنیدم/ دلایل خروج از دولت نهم
صمصامی افزود: رهبر معظم انقلاب در فرمان هشت‌ماده‌ای توضیح داده‌اند که وقتی بحث مبارزه با فساد مطرح می‌شود، نعره‌ها به آسمان خواهد رفت. در سال ۱۳۸۷ صدای نعره‌های مفسدان را شنیدم که چگونه با جاهای مختلفی لابی کردند تا این پایگاه اطلاعاتی ارزشمند از بین برود. بنابراین وقتی چنین ابزارهایی نداریم، چگونه مبارزه با فساد محقق شود. وقتی افراد ناسالم در رأس قرار بگیرند، مبارزه با فساد هم محقق نمی‌شود. لذا حرف‌های رهبر انقلاب هم روی زمین می‌ماند.
وی اظهار کرد: یکی از دلایلی که بنده از دولت نهم خارج شدم و دیگر حاضر به ادامه کار نشدم، این بود که ملاحظه کردم در این دولت اراده جدی برای مبارزه با فساد وجود ندارد و اتفاقاً آقای احمدی‌نژاد آدم‌هایی را سر کار آورد که خودشان آلوده به فساد بودند. در سال ۱۳۸۷ با از بین رفتن این پایگاه اطلاعاتی و آمدن وزیر جدید اقتصاد و افرادی همانند خاوری، معاون اول و ... توسعه پیدا کرد؛ اینها همان افرادی بودند که منشأ فساد شدند.
نزدیکان بالاترین مقامات اجرایی فساد اقتصادی دارند
سرپرست اسبق وزارت امور اقتصادی و دارایی گفت: معاون پولی و بانکی که بنده ایشان را اخراج کردم، در فساد سه هزار میلیاردی متهم شد. این فساد زمانی اتفاق افتاد که آن پایگاه اطلاعاتی از بین رفت. خاوری وقتی که سر کار آمد برای فساد سه هزار میلیاردی هم مقدمه‌چینی می‌کرد. در آن دولت چنین فسادهایی انجام می‌شد و در این دولت هم فساد به شکل دیگر انجام می‌شود.
عضو هیئت‌علمی دانشگاه شهید بهشتی یادآور شد: وقتی نزدیکان بالاترین مقامات اجرایی فساد اقتصادی دارند چگونه قرار است با فساد مبارزه شود. در کشوره کره جنوبی که می‌گوییم تحت سلطه آمریکاست، رئیسجمهور خود را به جرم فساد محاکمه و زندانی می‌کند. نیازمند قوه قضائیه مقیدتری هستیم که بدون هیچ‌گونه ملاحظه‌ای با فساد مبارزه کند، اما وقتی قوه قضائیه به خوبی با فساد مبارزه نمی‌کند و دولت هم دست‌های ناپاک را وارد میدان می‌کند، بنابراین این وضعیت هم ادامه پیدا خواهد کرد.
صمصامی تصریح کرد: یکی از ابزارهای خوب برای مبارزه با فساد ماده ۱۶۹ مکرر مالیات‌های مستقیم است که در سال ۱۳۹۴ رئیسجمهور آن را ابلاغ کرد، اما سؤال این است که چرا اجرای آن پیگری نمی‌شود. وزیر خارجه می‌گوید که در کشور ما پولشویی وجود دارد، اما راه مبارزه با پولشویی این است که ابزارهای مبارزه با فساد را در داخل ایجاد و گردش وجوه را کنترل کنیم، نه اینکه گردش مالی را در اختیار کشورهای خارجی قرار دهیم که بعداً علیه خودمان استفاده کنند.
با دست آلوده نمی‌شود با فساد مبارزه کرد
این کارشناس مسائل اقتصادی گفت: گویا این آقایان راه را گم کرده‌اند و یا نمی‌دانند در حال انجام چه کارهایی هستند یا در حال خیانت به کشورند. لذا با وجود چنین مسئولانی، متأسفانه حرف‌های رهبر انقلاب روی زمین باقی می‌ماند. در سیاست‌های اقتصاد مقاومتی به مقوله مبارزه با فساد و شفاف‌سازی اشاره شده است، اما اگر آن سیاست‌ها محقق می‌شد، رهبر انقلاب مجدداً بر این مسائل تأکید نمی‌کردند.
وی با اشاره به تأکید رهبر انقلاب بر طهارت اقتصادی مسئولان در بیانیه اخیر به مناسبت چهل سالگی انقلاب اسلامی بیان کرد: منظور از طهارت اقتصادی پاکدستی است. با یک کهنه کثیف که نمی‌توانیم جایی را تمیز کنیم. با دست آلوده هم که نمی‌شود با فساد مبارزه کرد. برخی از مسئولان ما طهارت اقتصادی ندارند. متأسفانه کسانی که در دولت متولی مبارزه با فساد هستند، خودشان طهارت اقتصادی ندارند.
بسیاری از مسئولان طهارت اقتصادی ندارند
صمصامی افزود: وقتی بالاترین مسئولان اجرایی تا حد وزیر و نماینده مجلس در فساد نقش دارند و دستشان آلوده به فساد است، قطعاً طهارت اقتصادی وجود ندارد و با این تیم نمی‌توان کاری را پیش برد. بنابراین باید ابزار لازم، افراد پاکدست و اهتمام جدی برای فساد وجود داشته باشد و در واقع باید برای مبارزه با فساد، دست به انقلاب اقتصادی بزنیم، اما انقلاب اقتصادی با این مسئولان امکان‌پذیر نیست، چراکه مسئولان اجرایی طهارت اقتصادی ندارند.
وی درباره تجمیع سازمان‌های متولی مبارزه با فساد اظهار کرد: بنده معتقدم که سازمان و نهادهای متعددی برای مبارزه با فساد اقتصادی همانند سازمان بازرسی کل کشور، قوه قضائیه، ستاد مبارزه با فساد اقتصادی دولت و ... وجود دارد، اما چنین ستادهایی که فایده‌ای ندارد. اگر توانستیم یک ستاد فراقوه‌ای درست کنیم که حتی بتواند رئیسجمهور را مورد مؤاخذه قرار دهد و رئیسجمهور را هم محاکمه کند، آنگاه می‌توانیم بقیه مقامات همانند وزرا، استانداران و مدیرکل‌ها را محاکمه کنیم. لذا باید به چنین ستادی قدرت قانونی برای مبارزه با فساد بدهیم و فقط در این صورت این سازمان می‌تواند موفق باشد، وگرنه به سازمانی بی‌خاصیت و شیری بی‌یال و دُم تبدیل خواهد شد.