یادداشت/
گروه ورزشی خبرگزاری دانشجو - محمد اکبرزاده؛ «با لطماتی که برانکو زد و با سم‌هایی که پروفسور به تیم من تزریق کرد تیم ما لطمه خورد. ما کاملاً آن‌ها را می‌شناسیم، تحسین شما از بازیکنان داخلی می‌دانم برای چیست، چون می‌خواهید در تیم من اختلاف افکنی کنید و با این سم به تیم ملی لطمه بزنید.» این حمله بی پروای کیروش پایانی بود بر چند هفته صلح خجسته و مبارک و آغازی بود بر جدل‌های کهنه و اعصاب خردکن پرسپولیسی‌ها با سرمربی تیم ملی!
کیروش جنگیدن را به بروبچه‌های تیم ملی یاد داد. این را همه در جام جهانی دیدند، حتی پرسپولیسی‌های منتقد، حتی پرسپولیس‌هایی که جای چند بازیکن اصلی‌شان را در این تیم خالی می‌دیدند. این چند روز همه داشتند از اتحاد و انسجام ملی لذت می‌بردند. کسی دوست نداشت تیم ملی را با تیم باشگاهی مقایسه کند. تیم ملی این چند روز درگیر کل کل های آبی و قرمز نبود و مردم دوست داشتند این فضا تا مدت‌ها باقی بماند.
چند ساعت بعد از این موضع‌گیری تند و غیرمنتظره اما ورق برگشت و زخم کهنه سر باز کرد. حالا پرسپولیسی‌ها شبکه‌های اجتماعی را پر کرده‌اند از اظهارات کیروش قبل از جام‌جهانی که گفته بود بیرانوند و امیری و ابراهیمی آماده تقابل با ستاره‌های پرتغال و اسپانیا نیستند و با این یادآوری می‌خواهند پاسخ موشک کیروش را بدهند!
فوتبال ایران قطعا از این تقابل ضربه می‌خورد، آقایان مسئول باید فکری کنند، پیشرفت ما در گرو آشتی دوباره کیروش با پرسپولیسی‌هاست.
ارسال نظرات