ردپای پررنگ عرفان در سی و نهمین شب شاعر/ قربان ولیئی تجلیل شد

به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو؛ سی و نهمین شب شاعر پاسداشت دکتر قربان ولیئی در نخلستان اوج برگزار شد.

در این مراسم که عصر دیروز سه شنبه ۷ آذر ماه در نخلستان سازمان اوج و با حضور فرهیختگان فرهنگی و هنری کشور برگار شد، از مقام علمی و ادبی دکتر قربان ولیئی تقدیر و تجلیل بعمل آمد.

در ابتدای این مراسم دکتر اسمعیل امینی، مدرس دانشگاه و پژوهشگر حوزه شعر و ادبیات داعیه شعر در روزگار جدید این بود که می‌خواست از ذهنیت خارج شود و عینیت بیاید. ولی به اندوه و یاس و عشق دروغین رسید و بی آنکه عینیتی یابد، تزویر و دروغ در آن موج می‌زند و اصلا کار به جایی رسیده که امروز برخی گمان می‌کنند هرچه غم و یاس بیشتر باشد، شعر عمیق می‌شود! ولی شعر ولیئی هیچ نشانی از سخاتگی بودن ندارد و از یاس و اندوه دروغینی که از قضا رواج دارد هم خالی است.

دکتر اسماعیل امینی درباره شعر و ادبیات قربان ولیئی ادامه داد: در شعر ولیئی با جهانی روشن روبرو می‌شویم که پویایی دارد و بانشاط است. گاهی شعرای هم روزگار ما چنان به زبان ساده روی می‌آورند که گویی به ادبیاتی سست منتج می‌شود و از طرفی هم گاهی می‌بینیم شعرای جوان چنان از ادبیات شکوهمند و فخیم بهره می‌جویند که گویی شاعری ۶۰ ساله در قرون میانی هستند! ولی شعر ولیئی تناسبی میان این دو ساحت است و پیوستگی میان این دو ادبیات را دارد و رعایت این پیوستگی کار سختی است که ولیئی از عهده آن برآمده.

در ادامه این مراسم سید اکبر میر جعفری با قرائت یادداشتی درباره قربان ولیئی، او را «شش دانگ طرفدار خدا، در روزگاری که طرفداری از خدا کم شده!» خطاب کرد و مهم نیست که نام این طرفداری را عرفان یا هر چیز دیگری بگذارند، مهم این است که این ویژگی مهم ولیئی است.
در ادامه مبین اردستانی پس از خواندن شعری برای قربان ولیئی، اشعار او را دعوت به خیر و خوبی خواند و گفت: در اشعار ولیئی، شاعر و کلماتش در طواف زیبایی هستند.

هم چنین زهیر توکلی نیز که دیگر سخنران این مراسم بود در ابتدا با انتقاد از قدسی سازی افراطی از عرفا و دستیابی ناپذیر نشان دادن ایشان، گفت: توصیفاتی از عرفا می‌شنویم که از ایشان شخصیت‌های دستیابی ناپذیری ترسیم کرده اند. حال آنکه اینچنین نیست. عرفا انسان هایی بودند شبیه به ما و این خود یکی از ویژگی‌های مهم ایشان بوده؛ و نخستین مواجهه من با ولیئی، ترسیم وجهه مسالمت‌آمیز عرفان در شعرش است. شعر او شعری است که به تعمق و تأمل مخاطب را دعوت می‌کند. طبیعت در آثار ولیئی جایگزین زلف و خط و خال شده که توحیدی‌تر است.

توکلی با بیان اینکه برخی اشعار معرفت‌محورند، برخی تجربه‌محور و برخی راه‌محور تصریح کرد: شعر ولیئی طیفی از این سه نوع؛ ولی بیشتر از تبار شعر مولوی است.

توکلی در ادامه با انتقاد از برخی دیدگاه‌ها در شعر مذهبی گفت: برخی از شعرای جوان با عنوان «شاعر هیئتی» در عصر ما هستند که نه خود راه را می‌شناسند و نه راهی را می‌گشایند. به نوعی فقط سبک خود را قبول دارند و هیچ کس دیگری را نه.
توکلی ادامه داد: فارغ از محتوایی که ایشان برای آن‌ها شعر می‌گویند که ارزش معنوی غیرقابل محاسبه‌ای دارد، ولی این مدل که بیشتر مشابه روضه منظوم است و نه شعر، راه گشا نیست. حال آنکه وقتی به زندگی بزرگان نگاهی می‌کنیم می‌بینیم که در لحظات عارفانه خود شعر حافظ و فیض کاشانی و... می‌خواندند. چرا که شعر حافظ معرفت عاشوراست، نه خود عاشورا. حال آن که اشعاری شعرای هیئتی مذکور صرفا شعر عاشوراست و راه معرافتی بر ما نمی‌گشاید. اصلا در واقع ما نه معرفت عاشورا را به درستی به مردم ارائه کرده ایم و نه خود عاشورا اساسا معرفت عاشورا توحید است و اشعار ولیئی هم سرشار از توحید است.

علی محمد مودب نیز سخنران دیگر این مراسم بود که ولیئی را چهره منحصر به فرد شعر توحیدی و عرفانی در زمانه امروز نامید و گفت: این که در روزگار ما و بعد از انقلاب اسلامی شاعری در فضای توحید و عرفان وارد شود اتفاق بدیعی است که ولیئی چنین کرده؛ و از این بابت است که حضور او برای همه ما مغتنم است.

در پایان این مراسم نیز قربان ولیئی بخشی از یک مثنوی را به سید علی موسوی گرمارودی تقدیم کرد. در انتهای مراسم نیز با تقدیم لوح یادبود و هدایایی، از مقام علمی و ادبی قربان ولیئی تجلیل بعمل آمد.

گفتنی است در این مراسم حجت الاسلام و المسلمین پژمانفر نایب رئیس کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی، سید علی موسوی گرمارودی، محمد مهدی سیار، کامران شرفشاهی، علی محمد مودب و تنی چند از چهره‌های سرشناس فرهنگی و ادبی کشور حضور داشتند.