با زبان امروز هنر را به زندگی مردم تزریق کنیم

به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو؛ محمدرضا شهیدی فرد در ابتدای برنامه از سابقه کم نظیر هنرمند جوان گرافیست در عرصه مطبوعات گفت و با اشاره به فعالیت‌های «دوست محمدی» از او درباره فعالیت‌ها و مسیر نگاهش پرسید که وی پاسخ داد: «هنرمند باید دغدغه کار را داشته باشد و از خدا بخواهد و به نظرم اگر دنبال جواب سوال هایمان باشیم، راه باز می‌شود. من الان در جایگاه مدرس فکر می‌کنم که دانشجویانم، خواهر و برادرهایم هستند و تلاش می‌کنم که حرف من را بفهمند. این لحن را اگر بتوانیم حفظ کنیم خیلی چیز‌ها عوض می‌شود.»

میهمان برنامه «چهل چراغ» تصویرسازی امر دینی را مساله‌ای دشوار دانست و در این باره گفت: «دلیلی ندارد که در حالت ناتوانی سراغ مساله‌ای برویم که از عهده اش برنمی آییم.» وی افزود: در مورد تعزیه فکر می‌کنم که یک افراط و تفریطی وجود دارد. چیزی که نمی‌توانیم درکش کنیم این است که تعزیه در زمانی اتفاق افتاد که چندان تلویزیون وجود نداشت و آدم‌ها در مکانی خاص باید حضور پیدا می‌کردند. کاش این فهم را داشتیم که بدانیم چگونه باید تعزیه را با درک امروز مخاطب امتداد دهیم تا دیگر تعزیه ۱۳۹۶ را داشته باشیم. حالا تن‌ها خاطره‌ای از گذشته تعزیه باقی مانده که شاید جذاب باشد، اما نسل جوان نمی‌تواند با آن ارتباط برقرار کند.»

هنرمند و طراح گرافیست جوان کشورمان که آثاری را در زمینه هنر دینی شکل داده و نیز جوایزی را در رشته‌های تصویرسازی و کاریکاتور به دست آورده است، درباره تصویرسازی‌های نامناسب در آثار معنوی گفت: «برخی داستان‌های فانتزی اروپایی و آمریکایی را می‌دیدیم که خیلی خوشگل بود، اما کتابی درباره امامی را می‌دیدیم که خیلی ضعیف طراحی شده بود. این مساله در زمان نسل من خیلی زیاد بود و الان الحمدالله خیلی بهتر شده است. در نسل من کتاب‌های خیلی نازیبایی بود و این همان جهل است که خیال می‌کنیم داریم به یک معنایی خدمت می‌کنیم، اما در بطن خیال خام مان به نظرم داریم خیانت می‌کنیم.»

در بخشی از برنامه «چهل چراغ» در حالی که برخی از آثار طراحی شده «محمدرضا دوست محمدی» در صفحه بزرگ استودیوی برنامه به نمایش درآمد، این هنرمند خلاق عرصه تجسمی درباره آثارش گفت: «شعر خیلی به مفاهیم تصویری کمک می‌کند. یکی از چیزهایی که می‌توانیم از آن استفاده خوبی کنیم به خصوص در مسائل معنوی شعر‌ها هستند. شعر‌ها به ما تصویر دادند و کار ما را خیلی راحت کردند.»

میهمان «چهل چراغ» از آثاری، چون طراحی تابلوی عظیم میدان ولیعصر (عج) و شهدای مدافع حرم و آثار عاشورایی اش گفت و درباره لزوم آشنایی هنرمند از فهم دینی گفت: «من زمانی قرآن می‌خواندم و با خود می‌گفتم خدا چرا از بت‌ها در قرآن حرف می‌زند؟ حالا فکر می‌کنم واقعا ما با آدم‌های ۲ هزار سال پیش فرقی نکردیم و هنوز بت خود را داریم. جهل خود را داریم. مثلا ما ایرانی‌ها می‌نشینیم و می‌گوییم عرب‌ها چقدر جاهل بودند و پیامبر با چه قومی روبرو بود در صورتی که انگار نه انگار خودم هم امروز همان آدم جاهلم!»

محمدرضا دوست محمدی درباره برخی طراحی‌های صورت گرفته عنوان کرد: «ما یک کم در عرصه رسانه و فرهنگ عجولیم. به نظرم راه حل این است که برای کارمان وقت بگذاریم و با ابزارهای مختلف و از راه‌های مختلف و با زبان امروز هنر را به زندگی مردم تزریق کنیم. ما در حوزه گرافیک این مسائل شکل نگرفته و شاید دغدغه هنرمند نشده و یا هنوز در مرحله شناخت است. البته بعضی از پوستر‌ها هستند که شاید ۱۰ نفر مخاطب داشته باشد و آن تعداد به شکلی عمیق دوست داشته باشند، اما مشتری و سفارش دهنده این آثار کم است. به هر حال مسیر سخت است، اما دغدغه وجود دارد.»

طراح و کارتونیست جوان در برنامه «چهل چراغ» از همسویی نگاه هنرمند با جامعه مخاطب گفت و عنوان داشت: «من هنرمند باید ببینم جامعه ام به چه چیزی نیاز دارد. به من می‌گویند چرا طرح هایی نمی‌کشی که فلان کشور آوانگارد انجام می‌دهد. من می‌گویم در ایران زندگی می‌کنم و مردم ام نیازی دارند و الان خیلی از مردم من به جای پیتزا به نان نیاز دارند و من باید دنبال نان بروم!»

وی ادامه داد: «باید ببینم مردم اطراف من چه دردی دارند و کدام درد در اولویت برای پرداخت است و کمک کنم به حل ماجرا. مسیر درست این است، اما هر روز با دوراهی هایی مواجه می‌شویم و باید انتخاب کنیم که باید کدام مسیر را انتخاب کنیم و این معنای هر روز عاشورا بودن است که کار آدم را در عرصه هنر سخت می‌کند، اما لذتی دارد و قولش را خدا به انسان داده که اگر سعی مان را بکنیم، کافی است و ما تلاش می‌کنیم و انشاء الله خدا از تقصیرات ما بگذرد.»