یادداشت/ زهره یزدان‌پناه از مستند «نقاشی یک رویا» می‌گوید
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری دانشجو، زهره یزدان‌پناه، مستند ساز و پژوهش گر درباره مستند «نقاشی یک رویا» که به تازگی از تلویزیون منتشر شده، یادداشتی نوشته و در اختیار خبرگزاری دانشجو قرار داده است.
متن این یاددشت به شرح زیر است:
«از ساسان فلاح فر، طلبه فیلمساز، چندین مستند دیده ام، تا اینکه مستند نقاشی یک رویا را هم دیدم، از شبکه افق.
موضوعش را می‌دانستم. فرار یک مدافع حرم افغانستانی مقیم ایران از دست داعش. فیلم، شروع خوبی دارد، با نقاشی یک نقاش.
تصاویر فیلم با قاب‌های خوب و رنگ و نور مناسب، که فعلا فقط با موسیقی همراه است، آنقدر گویاست که نیاز به هیچگونه روایتگری راوی را هم ندارد.
بعد، کم کم، دوربین وارد زندگی شخصی قهرمان فیلم می‌شود تصاویری به قاب می‌نشیند که خانه و زن و زندگی روزمره شخصیت فیلم را نشان می‌دهد که با آرامش خاصی هم توام است و، اما اینبار، همراه با روایت قهرمان فیلم ادامه پیدا می‌کند که روایت را با سختی‌های زندگی دوران کودکی اش شروع می‌کند.
ناگهان روایت‌های راوی به جاهایی می‌رسد که مخاطب، برای فیلم هایی از این دست، یعنی فیلم‌هایی با موضوعیت مدافعان حرم، اصلا انتظار شنیدنش را ندارد.
طوری که ممکن است اگر اندک شناختی هم از کارگردان کاربلد آن داشته باشد، ذهنش به سویی برود که‌ای وای! یعنی کاربلدی فلاح فر هم، نم برداشت و به خدشه نشست؟!
اما وقتی صبر پیشه می‌کنی و تأمل، می‌بینی، نه، هنوز هم این طلبه جوان و پرتلاش، کاربلد است و می‌داند چه کند.
عصاره کلام این مستند می‌شود: که چه می‌کند عشق اهل بیت و حضرت زینب! با دل‌ها تا جایی که یکی هم پیدا می‌شود که به خاطر همین عشق، هر رنج و سختی را تحمل می‌کند تا از دیواره‌های سخت و سنگواره قعر چاه ویل زندگی، خود را بالا بکشد و همگام با دیگر رزمندگان مخلص فاطمیون، راهی دفاع از حرم حضرت زینب شود و بعد، اسیر و اینک که بازگشته، رویای خود را نقاشی می‌کند. مستند نقاشی یک رویا، خیلی خوب مخاطب را همراه می‌کند، چون موضوع خوبی دارد و دیگر اینکه، هم قصه خوبی دارد و هم، قصه اش، بخوبی روایت می‌شود، چه با تصاویر و چه با روایت راوی.
فیلم، وقتی جذاب‌تر می‌شود که همراه روایت راوی، تصاویر ضبط شده‌ای هم از دوربین دشمن، روایت راوی را مستندتر می‌کند و باورپذیرتر.
وقتی فیلم ۳۰ دقیقه‌ای فلاح فر تمام می‌شود، می‌توانی نفس راحتی بکشی و با خودت فکر کنی که درمورد کاربلدی ساسان فلاح فر اشتباه نمی‌کنی.
این طلبه فیلمساز جبهه فرهنگی انقلاب، هم شکارچی خوب سوژه هاست و هم، یک فیلمساز آتش به اختیار و دغدغه مند. به چنین هنرمند فیلمساز خوش ذوق و پرتلاشی، فقط می‌توان گفت: خداقوت برادر. خداقوت».
زهره یزدان پناه قره تپه، نویسنده، پژوهشگر و مستندساز
ارسال نظرات