به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری دانشجو به نقل از گاردین؛ در میان قربانیان حادثه آتش‌سوزی در برج گرنفل لندن، دو خواهر ایرانی نیز حضور دارند که اکنون فرزندان آنها برای شرکت در مراسم ترحیم و خاکسپاری عزیزانشان با مشکل روادید مواجه شده‌اند.
سکینه و فاطمه افراسیابی دو خواهر ایرانی بودند که در طبقه هجدهم برج گرنفل سکونت داشتند. باوجود اینکه این دو خواهر دارای مشکلات حرکتی و ناتوانی جسمانی بودند، به درخواست فرزندان آنها برای سکونت در یکی از واحدهای طبقات پایین توجه نشده بود. سرانجام هر دو ناچار شدند در طبقه 18 اقامت کنند زیرا گزینه دیگری برای آنها وجود نداشت.
فرزندان سکینه افراسیابیاظهار داشتند مادرشان کم‌شنوا بود و برای حرکت از واکر استفاده می‌کرد. وی حتی در روزهای عادی نیز قادر نبود از طبقه 18 خود را به خیابان برساند و اغلب در خانه محبوس بود، چه برسد به روز آتش سوزی و محصور شدن در میان دود و آتش.
فرزندان سکینه افراسیابی ساکن لندن هستند و مشکلی برای برگزاری مراسم ترحیم و حضور در خاکسپاری مادرشان ندارند؛ اما 5 فرزند فاطمه افراسیابی در ایران اقامت دارند و باوجود درخواست‌های مکرر از دولت انگلیس، هنوز موفق به دریافت روادید برای حضور در مراسم ترحیم مادرشان نشده‌اند.
«نازنین» دختر فاطمه افراسیابی، یک بار در ماه مارس درخواست سفر به انگلیس و ملاقات مادرش را ارائه کرده بود؛ اما روادید برای وی صادر نشد. او یک درخواست آنلاین برای دریافت روادید انگلیس راه‌اندازی کرده است و تاکنون 2 هزار نفر درخواست نازنین را امضا کرده و از دولت لندن خواسته‌اند به وی و دیگر خواهر و برادرانش برای حضور در خاکسپاری مادرشان روادید صادر کند.
نازنین درمورد وضع مادرش گفت: او به آرتروز و دیابت مبتلا و تقریبا قدرت حرکت خود را از دست داده بود. مادرم در سال 1997 به انگلیس رفت و سال‌ها در منزل دیگری سکنی داشت؛ اما از یک سال پیش به طبقه 18 برج گرنفل نقل مکان کرد. وی به دلیل ناتوانی جسمانی نباید در طبقه 18 ساکن می‌شد زیرا قادر به فرار در مواقع اضطراری مانند آتش‌سوزی اخیر نبود. ما از مدیریت برج درخواست کرده بودیم واحدی در طبقات پایین یا هم‌کف را به مادر و خاله پیرمان اختصاص دهند که با مخالفت آنها روبرو شد و درنهایت تنها گزینه موجود- طبقه 18- را در اختیارمان قرار دادند.
«شاهرخ» 48 ساله یکی از پسران فاطمه افراسیابی درباره روز حادثه گفت: در زمان آتش‌سوزی، خاله‌ام با من تماس تلفنی برقرار کرد و وحشت‌زده گفت ساختمان آتش گرفته و آنها مجبور به فرار تا طبقه 23 شدند. در واحد 205 یک خانواده افغان ساکن بودند و به مادرم که قادر به راه رفتن نبود کمک کردند تا از طبقه 18 به 23 برود.
شاهرخ در ادامه افزود: در تمام مدت با خاله‌ام صحبت می‌کردم. او بسیار ترسیده بود و مدام تکرار می‌کرد «چرا بالگردها را برای کمک به ما اعزام نمی‌کنند؟»، در نهایت دود شدید موجب شد نفس او به شماره افتاده و دیگر قادر به صحبت کردن نبود.
فرزندان این بانوی ایرانی همچنان در انتظار مساعدت دولت انگلیس و دریافت روادید هستند تا بتوانند با حضور در مراسم خاکسپاری مادرشان برای آخرین بار با او وداع کنند.
ارسال نظرات