به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری دانشجو، همانطور که انتظار می رفت امانوئل ماکرون در دور دوم انتخابات فرانسه مارین لوپن را شکست داد و به کاخ الیزه راه یافت. کاندیدای 39 ساله جنبش موسوم به «به پیش» (En Marche) ساعاتی پس از کسب بهترین نتیجه در دور نخست خطاب به هوادارانش گفته بود: «در کمتر از یک سال فضای سیاسی فرانسه را متحول کردیم.»
امانوئل ماکرون در دوران کارزا انتخاباتی و هنگامی که بسیاری از رقبا کمر به نقد بی رحمانه نظام موجود بسته بودند و حمله به «سیستم» کلید واژه سخنرانی ها شده بود، به وضوح از کارکرد نهادهای موجود در فرانسه و اتحادیه اروپا دفاع کرد.
وی در یک برنامه پربیننده تلویزیونی، در پاسخ به این پرسش که آیا شما جزئی از سیستم هستید؟ گفت: «همه ما عضوی از این نظام و ساختار هستیم؛ هم من و هم شمای مجری که به این جایگاه رسیده اید.»
اخیرا در فرانسه کتابی با عنوان «امانوئل ماکرون، جوانی به این کاملی» درباره زندگی و کار این سیاستمدار 39 ساله منتشر شده است. شاید کارنامه تحصیلی و حرفه ای آقای ماکرون، به خوبی نشانگر آن باشد که چرا بسیاری از رسانه ها و تحلیلگران فرانسه وی را نمونه موفق یک شهروند و برون داد کامل نظام آموزشی، شغلی و سیاسی این کشور به شمار می برند.
امانوئل ماکرون در یک خانواده مرفه به دنیا آمد. پدر و مادرش پزشک هستند. وی فارغ التحصیل دانشگاه علوم سیاسی پاریس و دانشسرای ملی علوم اداری فرانسه است. کارش را با اداره نظارت و بارزسی بر دارایی آغاز کرد و پس از مدتی به رده مدیریتی بانک بریتانیایی روچیلد رسید.
در سال 2006 به حزب سوسیالست فرانسه وارد شد و پس از پیروزی فرانسوا اولاند در انتخابات سال 2012، ماکرون 34 ساله به عنوان معاون دبیرکل امور ریاست جمهوری وارد کاخ الیزه شد. در سال 2014 و همزمان با ترمیم کابینه آقای اولاند، این عضو جوان حزب به وزارت اقتصاد ارتقا یافت. در دوره دو ساله وزارتش لایحه ای را برای رونق کسب و کار به مجلس فرستاد که با مخالفت تقریبا تمامی احزاب و حتی شماری از نمایندگان حزب سوسیالست مواجه شد.
این لایحه که به «قانون ماکرون» معروف شد، سرانجام و با استفاده از بند 3 ماده 49 قانون اساسی فرانسه – که بنا به تعریف جنبه استثنایی دارد و دست دولت را برای دور زدن پارلمان باز می گذارد- لازم الاجرا شد. میلیون ها فرانسوی علیه «قانون ماکرون» به خیابان ها ریختند. عضو جوان کابینه مانوئل والس در اوت 2016 از مقام خود کناره گرفت اما پیش از استعفا جنبش سیاسی جدید خود با عنوان «به پیش» را به راه انداخته بود.
به گزارش یورونیوز، سیاستمدار جوان اما کهنه کار فرانسه خود را کاندیدای ریاست جمهوری کرد. وی با رد شرکت در انتخابات مقدماتی چپ و راست سنتی فرانسه، علنا اعلام کرد که خط مشی وی و جنبش او «نه چپ نه راست» است.
در دور اول انتخابات و در حالی که جامعه فرانسه بیش از همیشه چند قطبی شده بود، ماکرون با کسب 24/01 درصد آرا، در جایگاه نخست قرار گرفت. اختلاف او با مارین لوپن کاندیدای راست افراطی فرانسه از جبهه ملی کمتر از یک میلیون رای بود. پس از حمایت گسترده احزاب و جریان های سیاسی گوناگون از ماکرون، حالا کم و بیش سناریوی سال 2002 در در دور دوم انتخابات فرانسه محقق شده است: اتحاد اکثریت علیه راست افراطی.
در حالی که جامعه چندپاره فرانسه در دور نخست دست رد به سینه احزاب سنتی و از جمله حزب سوسیالست زد، امانوئل ماکرون برای تشکیل دولت و کسب رای اعتماد مجلس نیاز به یک اکثریت پارلمانی دارد. وی پشتر حمایت جریان میانه رو و سنتی مودم (جنبش دموکراتیک) به رهبری فرانسوا بایرو را به دست آورده است.
به نظر می رسد جوان ترین رئیس جمهوری پنجم فرانسه برای کسب اکثریت پارلمانی می تواند با جناح راست حزب سوسیالیست و جمهوریخواهان میانه رو ائتلاف کند. انتخابات پارلمانی ماه ژوئیه، نخستین سنگ محک برای امانوئل ماکرون در کسوت ریاست جمهوری بدون هراس از مارین لوپن خواهد بود.
ارسال نظرات