به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو، این نشریه علمی در ادامه مطلب خود آورده است: محققان الگوریتمی ابداع کرده اند که حرکات صورت و سر را با ضریب دقت بالایی تجزیه و تحلیل می کند. بدین ترتیب پزشکان می توانند از اطلاعاتی که از این طریق به دست می آید شرایط بیمار مبتلا به اوتیسم را بهتر درک کرده و اقدامات لازم برای درمان وی را ادامه دهند.
مقاله نویس New Scientist ادامه می دهد: به طور کلی هیچ آزمایش ساده ای برای اوتیسم یا اختلال کم توجهی بیش فعالی (ADHD) وجود ندارد. با این حال پزشکان همواره به رفتارهای بیمار دقت می کنند تا از این طریق ارزیابی هایی انجام داده و در نهایت روش درمانی مناسبی را اتخاذ کنند. به گفته مایکل والستر از دانشگاه ناتینگهام در بریتانیا، این دسته از اختلالات همراه با هم روی داده و رفتارهای همراه با آنها نیز معمولا شباهتهای زیادی به هم دارند.
این نشریه در ادامه می افزاید: والستر و همکارانش پروژه جالب توجهی را آغاز کرده اند. آنها از یادگیری ماشینی برای تشخیص دقیق تر رفتارهای یاد شده استفاده می کنند. در واقع حالا از یک سیستم هوشمند رایانه ای برای بررسی رفتارهای افراد مبتلا به اوتیسم و سایر اختلالات رفتاری مشابه استفاده می شود و قطعا این اطمینان خاطر وجود دارد که نتیجه کار چیزی جز دستیابی به نتایج دقیق تر نخواهد بود. آنها در این پروژه، ویدئوهایی مربوط به نحوه مطالعه و گوش دادن ۵۵ نفر فرد بزرگسال به سؤالاتی که از آنها مطرح می شود را به کار گرفتند.
در ادامه گزارش نیوساینتیست آمده است: محققان با استفاده از این الگوریتم توانستند شناخت بهتری از رفتار این دسته از بیماران پیدا کنند. از آن جمله که سیستم آموخته است افرادی که همزمان به اوتیسم و اختلال ADHD مبتلا هستند در مواجهه با اخبار هیجان انگیز کمتر ابروهایشان را بالا می اندازند. اوج هیجانی که در این نوآوری مشاهده می شود مربوط به ضریب دقت آن است یعنی تا جایی که بیماران مبتلا به اوتیسم یا ADHD با ضریب دقت ۹۶ درصد تشخیص داده می شوند.
مقاله نویس این نشریه در پایان می نویسد: حالا این پرسش مطرح می شود که آیا می توان صرفا به یک الگوریتم برای تشخیص چنین بیماریهای مهمی اکتفا کرد؟ والستر معتقد است که چنین نخواهد بود. در واقع چنین فناوریهایی به عنوان ابزار کمکی در تسریع روند تشخیص بیماری به کمک پزشکان می آیند.