همایش «گناه نابخشودنی به روایت شاهدان» در دانشگاه تهران برگزار شد +تصاویر

اخبار دانشگاهی را از «کانال اخبار دانشگاهی SNN.ir» دنبال کنید

به گزارش خبرنگار گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، مریم صائمی، فاطمه پوررجبیان، مریم آقا کثیری و نرگس سادات مظلومی از اعضای فعال بسیج دانشجویی و شاهدان فتنه ۸۸ به دعوت بسیج دانشجویی دانشگاه تهران در همایش «گناه نابخشودنی به روایت شاهدان» به مناسبت بازخوانی فتنه ۸۸ درروز چهارشنبه در کافه کراسه حاضر شدند تا راوی خاطرات خود از این ماجرا باشند. 

در این برنامه مریم آقاکثیری گفت: قبل از انتخابات شاهد بین مردم دوقطبی بودیم اما شکاف معنایی نداشت. افراد کاملا احساسی از کاندیدای مورد نظر خودشان ابراز طرفداری می‌کردند. در این زمان افرادی مانند هاشمی رفسنجانی محبوبیت و وجاهت زیادی بین مردم داشتند. حتی افراد مذهبی هم هاشمی را قبول داشتند. این نگاه تا زمان سخنرانی رهبری در مورد هاشمی ادامه داشت. 

وی ادامه داد: بعد از انتخابات با افرادی چون رئیس دولت اصلاحات جلساتی داشتیم که در آن اظهار می‌کردند که ما نگفته‌ایم که تقلب شده؛ ما گفته‌ایم که انتخابات مهندسی شده، چیزی که تاج‌زاده در اعترافات خود گفته بودند. انقلاب مخملی توسط شبکه‌های ماهواره‌ای آموزش داده می‌شد. مثل آموزش شابلون زدن و حک کردن. جملاتی مانند یا حسین؛ میر حسین بر روی مدادهایی که در دانشگاه توزیع می‌شد. این‌ها در شبکه‌های ماهواره‌ای پخش می‌شدند. 

آقاکثیری افزود: عصر روز انتخابات رئیس ستاد موسوی مصاحبه کرد و گفت که رای موسوی از ۳۰ میلیون گذشت؛ در حالی که هنوز نتیجه‌ها اعلام نشده بود. تاکید داشتند که تخلف شده درحالی که تعرفه‌های رای در ستاد‌ها تمام شده بود و برای ارسال دوباره تعرفه دیر شده بود؛ زیرا پیش بینی نشده بود که مردم تا این حد حضور داشته باشند. 

این شاهد فتنه ۸۸  گفت: در ۱۶ آذر ۸۸ یک اتاق پنجه بکس و گاز اسپری خفه کننده از طرفداران جنبش سبز ضبط کردم. لاستیک‌ها را طوری آتش می‌زدند که آتش بگیرد و مشخص بود که این‌ها آموزش داده شده بودند و از عموم مردم نبودند. بعد از انتخابات با کدخدایی، سخنگوی شورای نگهبان دیدار کردیم. وی اسنادی به ما داد که در آن گفته شده بود که گروهی می‌خواهند تظاهرات کنند. جواب شورای نگهبان این بود که آن‌ها می‌توانند تظاهرات کنند، به شرطی که امنیت انتخابات را تضمین کنند. در ادامه قانون اساسی هم این مورد گفته شده که در تظاهرات هر اتفاقی بیفتد مسیولیتش با فردی است که تجمع را برگزار کرده است. این مساله توسط آن افراد پذیرفته نشده بود، اما تظاهرات برگزار شده بود.  

مریم صائمی، شاهد دیگری از فتنه ۸۸ نیز گفت: تبلیغات طرفداران موسوی در سال ۸۸ ایجاب می‌کرد که در فضای غیر از دانشگاه و در جامعه رو در روی مردم، با پخش تراکت و صحبت با آن‌ها فضا را روشن کنیم. این را به وفور می‌دیدیم که مناطق پایین‌تر از خیابان انقلاب فضای ذهنی مردم بشدت متفاوت از مردم شمال شهر بود. استقبال مردم از احمدی‌نژاد را در مناطق محروم به چشم می‌دیدم. 

وی افزود: آن روز‌ها (ایام انتخابات) شبکه‌های ماهواره‌ای نحوه استفاده از میخ برای پنچر کردن موتور‌ها را آموزش می‌دادند. طوری که لاستیک به طور قطع پنچر بشود. در شبکه‌های ماهواره‌ای فضا طوری مدیریت می‌شد که با نیروهای امنیتی برای جلوگیری از آشوب‌های خیابانی مقابله بشود. حتی در تجمعات دانشجویی طرفداران جنبش سبز طوری با فاصله می‌ایستادند که تعداد بیشتری به نظر بیایند و این‌ها از پیش مدیریت شده بود. 

صائمی افزود: فضا برای طرفداران احمدی‌نژاد در شمال شهر آزاد نبود. وقتی برای رای دادن در محله پونک رفتم، شخصی که دو نفر جلو‌تر از من ایستاده بود به احمدی‌نژاد رای داد و کسی که پشت سرش بود او را مسخره کرد. بلافاصله گفتم که من هم به احمدی‌نژاد رای می‌دهم. این در شرایطی بود که شاهد بودم اقشار آسیب پذیر رایشان احمدی‌نژاد بود. 

فاطمه پوررجبیان، از دیگر شاهدان بیان داشت: به مردم القا می‌شد تقلبی در کار است. در شبکه‌های ماهواره‌ای می‌گفتند پایگاه‌های رای گیری خودکار‌هایی دارند که بعد از چند ساعت نوشتن پاک می‌شود و از مردم می‌خاستند که همراه خودشان خودکار ببرند. از گزاره‌هایی استفاده می‌شد که به مردم القا کنند تقلبی در کار است. 

وی ادامه داد: ۲۴ خرداد۸۸ برای امتحانات به دانشگاه آمدیم. طرفداران جنبش سبز اجازه ورود به داخل کلاس را نمی‌دادند . ما اصرار داشتیم که فضا را آرام کنیم و میخاستیم امتحان بدهیم، اما امتحانات لغو شد. خبردا ر شدیم در دانشگاه شریف سرجلسه امتحان خانم‌هایی که چادر و آقایانی که ریش داشتند را کتک می‌زدند و از سالن بیرون می‌کردند. 

پوررجبیان خاطر نشان کرد: روز بعد (۲۵خرداد) با چند نفر از دوستانم به سمت در قدس دانشگاه حرکت کردیم. جلوی درب قدس خانمی با چادر صورتش را پوشانده بود و در خودرو پیکان نشسته بود. وقتی دقت کردیم متوجه شدیم که این فرد زهرا رهنورد است. رهنورد از ماشین پیاده شد و نگهبان توجهی نکرد. به نگهبان اعتراض کردیم و گفت: مجوزی ندارد که بتواند مانع ورودش شود. شروع تحصن دانشجویان و اساتید در مسجد دانشگاه تهران توسط رهنورد و با تحریک مستقیم وی بود. 

نرگس سادات مظلومی، از دیگر شاهدان فتنه گفت: در کوی دختران مخالفت‌های نظری دانشجویان در شرایطی بود که آن‌ها هم اتاقی بودند و فضا بسیار آسیب پذیر بود. بعد از اعلام نتیجه انتخابات، فضای کوی بسیار ملتهب شد. میتینگ‌ها و الله اکبر‌ها راس ساعت ۲۲شروع می‌شد. دانشجویان طرفدار موسوی با ماسک رفت وآمد می‌کردند و این باعث استرس ما شده بود. هرجا ماسک می‌دیدم منتظر اغتشاش بودیم. روزی خبر دار شدم درب دفتر بسیج دانشکده کشاورزی را اتش زده بودند. بعد از آن گفته شد می‌خواهند درب نهاد رهبری را آتش بزنند. تعداد زیادی از دانشجویان به دلیل کنسل شدن امتحانات در دانشگاه‌ها حضور نداشتند. افرادی داوطلب شدند و شب را در نهاد ماندند تا با حضورشان از آتش زدن آنجا جلوگیری کنند. 

وی افزود: مدتی بعد برای اطلاع از راهپیمایی سکوت به راه افتاد. در مسیر خیابان کارگر می‌دیدم که چادر دانشجویان خانمی که برای کارهای روزمره خارج شده بودند را ازسرشان می‌کشیدند. در خیابان امیر آباد سنگر کشیده بودند. آن موقع به این فکر می‌کردم که در راه برگشت اگر خواستند چادرم را بکشند ،به کدام خیابان فرار کنم.