اخبار دانشگاهی را از «کانال اخبار دانشگاهی SNN.ir» دنبال کنید
به گزارش خبرنگار دانشگاه خبرگزاری دانشجو، خونریزی شدید ناشی از آسیب به رگهای خونی،با بیش از ۴۰ درصد مرگ و میرها مرتبط است. اگر چه درمان سنتی اینگونه موارد عمل جراحی باز بوده است، اما روشهای جدیدتری در حال توسعه هستند.
در عمل جراحی، کاتترها (تیوبهای قابل انعطاف) از طریق رگهای خونی بزرگتر به سمت محل آسیب هدایت شده و با تزریق عوامل انسداد دهنده مایع و یا استفاده از کویلهای فلزی،انعقاد را صورت می دهد. این روش با محدودیتها و عوارضی مانند خونریزی، مهاجرت و تراکم کویل، پارگی مجدد عروق، چسبندگی کاتتر به ماده انسداد دهنده، یا مسمومیت همراه است.
پژوهشگران در تحقیقات جدید، یک هیدروژل نانوکامپوزیتی فرموله کرده اند که میتواند جریان خون را بدون نیاز به لخته شدن طبیعی و ذاتی خون مسدود کند.
این ماده ی زیستی (shear-thinning biomaterial یا SBT) حاوی ژلاتین و نانوپلاکتهایی سیلیکاتی بوده و از طریق کاتتر و سوزن، قابل تزریق است. فعالیت انسداد شریان این بیوماده با کویل فلزی قابل مقایسه است. این ماده ی زیستی بدون تکه تکه شدن یا جابجایی در کانالهای الاستومری و یا در رگهای موجود در محیط کشت، در برابر فشارهای فیزیولوژیکی مقاومت میکنند.
به دلیل اینکه انسدادی که توسط STB انجام می شود وابسته به انعقاد ذاتی خون نیست، این بیوماده میتواند برای استفاده در بیماران تحت درمان با داروهای ضد انعقادی و یا افرادی که اختلالات انعقادی دارند، مناسب باشد.
این ماده زیستی به طور کامل عروق خوک و موش را در داخل بدن آنها در محل تزریق، بدون تکه تکه شدن و انسداد غیر هدفمند، مسدود میکند. @zist_fan
تحویل سریع، ثبات درون بدن، و ایجاد انسدادی مستقل از انعقاد ذاتی، STB ها را به گزینه مناسبی جهت انسداد خونریزی ها تبدیل کرده است.