سندروم ابراز وجود!

اخبار دانشگاهی را از «کانال اخبار دانشگاهی SNN.ir» دنبال کنید

گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو- یادداشت دانشجویی؛ درست همین چند ماه پیش بود که در تب و تاب انتخابات مجلس شورای اسلامی، هر فردی که در رزومه ی خود سابقه ی تحصیل دو واحد درسی را داشت صرف نظر از اینکه آن دو کلمه درسی که خوانده، ارتباطی با حوزه ی فعالیتی ش در آینده دارد یا خیر عمیقا احساس تکلیف می کرد و با شعار احقاق حق ملت و با دادن خرمن خرمن وعده و وعید، نامزد می شد.

حتی موردهایی را سراغ داشتیم که تمام روزمه شان این بود که فرزند پدرشان بودند. بماند که بعدها کاشف به عمل آمد که ابوی محترمشان حلقوم گشادی هم در بلعیدن مال مردم داشته اند! حال شماری از همان نمایندگان مدعی دغدغه مندی مردم اند که با طرح" شفافیت دریافتی مدیران کشور و استرداد دریافتی های مازاد" مخالفت می کنند.

به راستی فلسفه رد کردن این طرح چیست؟ این مساله چه توجیهی می تواند داشته باشد؟ مگر شفافیت دریافتی مدیران چه چیزی را افشا می کند که به مذاقتان خوشایند نیست؟ امیدواریم که به عنوان نمایندگان ملت پاسخی مناسب برای این سوالات داشته باشید.

بدیهی است که وقتی طمع برای تصاحب کرسی های مجلس با چاشنی راحت طلبی همراه شد، آن وقت دیگر شفاف سازی دریافتی مدیران این مملکت به شما ارتباطی پیدا نمی کند. مگر سرتان درد می کند که باز پته یک نجومی بگیر دیگر روی آب بریزد و جنجال به پا شود. مباد وقت گرانبهایتان را صرف چنین امور پیش پا افتاده ای کنید. بی خیال این ویژه خواری ها و درد مردم، کرسی های گرم و نرم بهارستان را دریابید.

بساط خنده و شادی تان هم که به لطف عده ای فراهم است.نمونه اش بانویی که برای رای آوردن یکی از وزرای پیشنهادی دولت، به ادله کودکانه متوسل می شود و خود را سوژه ی رسانه ها و مضحکه ی عام و خاص می کند. شما را به خدا اگر با الفبای سیاست بیگانه اید، کرسی های مجلس را به بازی نگیرید.

مدتی است که این عارضه دامن گیر بسیاری از سیاسیون شده است. عده ای که دست به دامان فلسفه ی دکارت می شوند و به هر قیمتی میخواهند بگویند که هستند! این را از حرکات آکروباتیک جناب زیباکلام فهمیدم، آنگاه که در پی لگد نکردن پرچم استکبار، تحسین معاندین اسلام را برانگیختند.

که اگر بنا باشد نامی بر این عارضه نهاده شود، حقیر نامی مناسب تر از این نمی یابم: "سندروم ابراز وجود"! گویی عده ای صرف نظر از محتوای فرمایشاتشان، صرف اینکه نامشان زبانزد عام و خاص شود و تیتر اول جراید و خبرگزاری ها باشند، رضایت خاطر مبارکشان کسب می شود و احساس ادای دین به آن ها دست می دهد.

ملت ولایی ایران را ننگ همصدایی عده ای بی بصیرت با دشمنان قسم خورده ی اسلام بس است. بگذارید مجال پرداختن به کسانی باشد که در کمال وقاحت، از تریبون مجلس فریاد حمایت از فتنه سر می دهند و برای رای آوردن نانجیبانی که در فتنه دست داشته اند، سینه چاک میکنند.

جناب جعفرزاده، نماینده ی مردم شریف رشت، در عجبم که با خود چه می اندیشید که پاسخ اعتماد مردم شهرتان را اینگونه می دهید؟ در همین چند ماه گذشته از آغاز مسولیت تان، بارها قلم ها را مجبور ساخته اید که در نقد شما بر کاغذ بیایند.

  باید بدانید که خانه ی ملت، جای اظهارات بی اساس جنابتان نیست. تریبونی که برای نطق افاضات ارزشمندتان از آن بهره می گیرید، زمانی جایگاه نطق های انقلابی امثال شهید دیالمه بوده است. لااقل حرمت خون شهدا را نگاه دارید. ای کاش با همین حرارتی که از فتنه دفاع می کردید، برای رفع مشکلات مردم قدم برمی داشتید. باور کنید از خوش خدمتی به فتنه گران چیزی عایدتان نمی شود و تنها مایه ی شرمساری مردم دیارتان می شوید.

علی ای حال این همه، بی تردید نشان از بی کفایتی شماری از نمایندگانی دارد که در بحبوحه ی رکود اقتصادی و مشکلات معیشتی مردم، دغدغه های هم وطنانشان را به حاشیه رانده و منافع شخصی شان را در صحن مجلس دنبال می کنند.

بی شک این حواشی درس عبرتی می شود که در انتخابات پیش رو با ذکاوت بیش تری عمل کنیم و گزینه های لایق تری را راهی مجلس کنیم.

پانیذ رضایی؛ فعال بسیجی دانشجو

انتشار یادداشت‌های دانشجویی به معنای تایید تمامی محتوای آن توسط «خبرگزاری دانشجو» نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروه‌ها و فعالین دانشجویی است.