باز هم هوس کرده‌ام که دوباره به آقای روحانی رأی دهم!

به گزارش گروه اقتصادی خبرگزاری دانشجو، روز شنبه مورخ پانزدهم آبانماه سالجاری جناب آقای دکتر حسن روحانی ریاست محترم جمهوری طی سخنانی، بیست و دومین نمایشگاه مطبوعات ‏را  با شعار « شفافیت و ‌صداقت» افتتاح کرد. وی سخنان عجیب و غریبی را در برابر رسانه ها بر زبان جاری ساخت که واقعاً تعجب برانگیز بود و اصلاً توقع این سخنان را از وی آنهم در مقابل اصحاب رسانه و ارباب جرائد که خودشان صندوقچه اسرار و اطلاعات ایران و جهان میباشند را نداشتیم!!، ضمناً چهار روز قبل از آن سخنرانی، جناب آقای روحانی همزمان با دفاع از 3 وزیر پیشنهادی، سخنان تأمل برانگیز دیگری را در صحن علنی مجلس ایراد نمود.!! نمایشگاه مطبوعات به پایان رسید اما آثار سخنان آقای روحانی به این زودی ها از ذهن ها پاک نمیشود. بر همین اساس باز هم برخود واجب دیدم تا بعنوان یک تدبیر و امیدی و یکی از دوستداران جناب آقای روحانی مواردی را به رشته تحریر درآورده و نکاتی چند را خدمت ایشان متذکر و یادآور شوم، شاید نقد دلسوزانه حقیر مفید به فایده واقع شود.

آقای روحانی در نمایشگاه مطبوعات گفت: درست است که ‏نیروهای مسلح کشور ما نیرویی بازدارنده و قدرتمند در برابر تجاوز بیگانگان بوده ولیکن سیاست خارجی ایران عاملی ‏برای پیشگیری از جنگ و نزاع میباشد.
همچنین اظهار داشت: برخی فکر می‌کنند که با موشک، هواپیما و تانک، امنیت حفظ میشود که البته این تجهیزات نظامی ضروری است اما میتوانم بر این نکته تأکید کنم که کشور جدای از نیروی مسلح قوی، بازدارنده، قدرت نظامی و دیپلماسی نیاز دارد!!

در این خصوص باید خدمتتان عرض کنم که فرمایش جنابعالی در ارتباط با اهمیت دستگاه دیپلماسی درست است اما لازم به ذکر است که مسئولین دستگاه دیپلماسی ما به پشتوانه قدرت برجسته نظامی و دفاعی کشورمان، قدمهای محکمی را برمیدارند و به همین پشتوانه، محکم، استوار و شجاعانه با مقامات ارشد دیگر کشورها مذاکره میکنند فلذا بدون پشتوانه نظامی و دفاعی و همچنین اقتصادی، هیچ مقامی در دستگاه دیپلماسی تمامی کشورهای دنیا، قادر به مذاکره و چانه زنی با قدرتهای بزرگ نخواهند بود و اصلاً کسی برای حرفشان پشیزی ارزش قائل نخواهد شد. از همین رو طبق اذعان همان رسانه های خارجی که حضرتعالی میفرمائید برایشان خوراک درست نکنیم شما به نیروهای نظامی ایران کم لطفی و بی مهری کردید.!!

وی در ادامه گفت: نباید با بهانه ‌های واهی، قلم‌ ها را شکسته و دهان ‌ها را ببندیم، امنیت برای ما اصل است، ‌اما تنها با تفنگ این امنیت ساخته و حفظ نمیشود.!!

دکتر روحانی در ادامه تصریح نمودند: دولت نیازمند هدایت و انتقاد است چرا که قوۀ مجریه اعتقادی به عصمت ندارد و معتقدیم که ما نیز اشتباه می‌کنیم و نیاز به هدایت داریم.

چقدر حرفهای جالب و قشنگی بر زبان جاری ساختید، بله، کاملاً درست است نباید به بهانه ‌های واهی، قلم‌ ها را شکسته و دهان ‌ها را ببندیم اما آیا طی سه سال و نیم گذشته مگر خودمان، قلمی را نشکسته و دهان منتقدی را نبسته ایم؟ آیا فی الواقع ما هم تاب و توان شنیدن همه نقدها را داشته و با اشتیاق به آنها گوش داده ایم؟ اما تصور بنده براین است که آستانه تحمل و نقد پذیری مان بسیار پایین بوده و بارها از دست منتقدین عصبانی شده و بعضاً به انحاء مختلف قلم شان را شکسته و با پرونده سازی و شکایت به دستگاه قضائیه، در جهت بستن دهان هایشان اقدام نموده ایم.!!

اینکه قوه مجریه معصوم و پاک نیست فرمایش درستی است و چون اشتباهات زیادی رخ میدهد پس باید نقد دلسوزانه صورت بگیرد. اما آیا طی سه سال و نیم گذشته به انتقادت صورت گرفته ارزشی قائل شده ایم؟ اینجانب خودم را مثال میزنم: محض اطلاع جنابعالی از زمانیکه سیاستهای اقتصادی دولت را نقد کرده و میکنم متأسفانه بیش از حد مورد بی مهری دوستان دولتمرد خودم قرار گرفته ام بطوریکه روز به روز عرصه کار و فعالیت نیز برایم تنگ تر میشود!! بعضاً بقدری موانع بر سر راهم ایجاد کرده اند که دیگر راهی جزء بیان موانع و مشکلات برای اینجانب باقی نمانده بود که بارها میخواستم علناً به آنها اشاره کنم اما بنابه توصیه و درخواست برخی از دوستان دلسوز دولتی و غیر دولتی ام، قرار بر این شد تا باز هم صبر پیشه کنم!! البته نمیدانم آیا واقعاً ریاست محترم جمهوری شخصاً از این فشارهایی که بر منتقدین اقتصادی وارد میشود مطلع هستند یا خیر؟ ولیکن محض اطلاع جناب آقای روحانی و سایر دولتمردان عزیز برای چندمین بار عرض میکنم که، جمعی از همین منتقدانی که امروز نامحرم شده اند، اصلاح طلب و یا تدبیر و امیدی بوده و شما را در پیروزی انتخابات و احراز جایگاه رفیع ریاست جمهوری یاری دادند. هرچند که امروز بدلیل انتقاد از سیاستهای غلط اقتصادی دولت و عدم اطاعت بی چون و چرا از تیم اقتصادی دولت به بی سوادی و جعلی بودن متهم شده و درب تمام اتاقهای دولت به رویشان بسته شده است اما مطمئن باشید که برای سربلندی ایران و ایرانی و حفظ آبروی خودمان هم که شده نه تنها چوبی لای چرخ دولت تدبیر و امید نگذاشته ایم بلکه برای سربلندی نظام و پیروزی دولت محترم از هیچ کوششی نیز دریغ ننموده ایم ولو اینکه در مقام منتقد دولت باشیم و مورد کم لطفی جنابعالی و همکاران محترمتان نیز قرار بگیریم!!

دکتر روحانی ایجاد آرامش را رسالت مهم اصحاب رسانه در زمینه امنیت ملی، اجتماعی و داخلی توصیف کرد و ادامه داد: رسانه‌ها باید رضایت واقعی بوجود آورند. وی تأکید کرد که رسانه طی یکسال گذشته تا چه اندازه در رسانه‌های خود نشاط را در جامعه ایجاد کرده، مسیر اشتغال را هموار و دولت را در راه درست هدایت کردند!!.

اولاً چرا فقط از رسانه ها توقع داریم تا آرامش و رضایت واقعی را در جامعه بوجود آورند مگر دولت در جهت ایجاد آرامش و رضایت در جامعه مسئولیتی ندارد؟ اگر به اصل قضیه بنگیریم این وظیفه برعهده دولت است که باید با عملکرد درستش، آرامش و رضایت واقعی را در جامعه بوجود آورد. ثانیاً چرا در سخنان تان با اصحاب رسانه دائماً از کلمه باید استفاده میکنید؟ (رسانه ها باید این کار را بکنند باید آن کار را بکنند). یعنی بنوعی به آنها دستور میدهید که باید هر موردی را که شما دوست دارید انجام دهند!! رسانه ای که تابع دستور باشد که دیگر نامش رسانه نیست بلکه باید آنرا بولتن خبری و تبلیغاتی نامید. پس لطف کنید و با رسانه ها با عتاب و خطاب صحبت نکنید. ضمناً با این تیم اقتصادی که داریم و با سیاستهای غلط اقتصادی و آمارسازی هایی که طی سه سال و نیم گذشته اعمال شده است نه تنها رسانه های ایران بلکه تمام رسانه های جهان هم نمیتوانند مسیر اشتغال و خروج از رکود را برای دولت محترم هموار کنند.

دکتر روحانی افزود: به عنوان کسی که تمام نوجوانی، جوانی و عمر خود را برای انقلاب صرف کردم، برایم قابل تحمل نیست که فردی دم از انقلاب بزند، اما دروغ بگوید و تهمت بزند.

بندۀ حقیر هم با جنابعالی موافقم پس بیائیم از امروز با هم عهد کنیم تا از دروغ پرهیز کرده و ریشه دروغ را بخشکانیم تا واقعاً فردی انقلابی باشیم.

رئیس‌ جمهوری با بیان اینکه جامعه به انتقاد سازنده و نقاد نیاز دارد و هتاک نمی‌خواهد، گفت: این هنر نیست که نشریه‌ای داشته باشیم و مدام به هتاکی بپردازیم. هتاکی هنر نیست، اما انتقاد و نقد سازنده هنر است.

در این خصوص باید عرض کنم که اینجانب نیز با حضرتعالی صد در صد موافقم و همچون شما اعتقاد دارم که هتاکی با نقادی زمین تا آسمان فرق دارد و هیچکس هتاکی و بی ادبی را تأیید نمی کند، چه شخص و چه رسانۀ هتاک و بی ادب مورد تأیید هیچکس نمی باشد و همه افراد موجه و صاحب نظر برجسته جامعه به دنبال انتقاد دلسوزانه، منصفانه، مستند و محترمانه میباشند فلذا باتوجه باینکه هتاکی را رد و محکوم میکنیم اما متقابلاً توقع همه بر این است که انتقاد پذیر باشیم نه انتقاد گریز (آستانه تحمل و انتقاد پذیری خود را بالا ببریم).

آقای روحانی عزیز، شما بارها طی سه سال گذشته در سخنانتان اعلام کرده اید که هر کس دولت را نقد منصفانه کند و اشتباهات ما را متذکر شود به او احترام و تواضع قائل میشویم و دست او را نیز میبوسیم اما باید اعتراف کنم که این فرمایش حضرتعالی تا به امروز فقط در حرف خلاصه شده و از طرف دولت هیچ توجهی به انتقادات دلسوزانه مشاهده نشده است!! ببینید رشد و توسعه کشور جزو اهداف مهم و برنامه های هر دولتی است که بر سر کار می آید؛ اما دولت باید توجه داشته باشد که در این راه میبایست قدمهایی را بردارد که برگرفته از واقعیات موجود اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و.... باشد و به برنامه های تبلیغاتی مبدل نشود. به گونه ای که نمونه آن را در برخی از سخنرانی ها و نشست های خبری رئیس جمهور محترم مشاهده کرده و میکنیم!. اینجانب به رسانه ها کار ندارم اما بندۀ حقیر به سیاستها و عملکردهای اقتصادی دولت نقد جدی داشته و دارم و غالب مسائلی را هم که گوشزد و یا پیش بینی کرده ام در کوتاهترین زمان محقق شده است هر چند که انتقاداتم محترمانه، دلسوزانه و از سر اخلاص بوده و هیچکونه بی ادبی و هتاکی نیز در گفتار و نوشتارم مشاهده نشده اما تاکنون هیچ توجهی از جانب جنابعالی و سایر دولتمردان عزیز ندیده ام!! انتقادات اینجانب به برخی از عملکردهای دولت تدبیر و امید از روی حب و بغض و یا اختلافات سیاسی و جناحی نبوده و نیست بلکه دوستانه، از سر اخلاص و در جهت یادآوری برخی امور بحران ساز بوده و میباشد. درکل سعی اینجانب بر این بوده تا در انتقاداتم تخریب، دروغ و یا ادبیات غیرمتعارفی نباشد که خدایی ناخواسته بجای نقاد منصف به تخریب گر دولت خودم که قلباً برای پیروزی آن زحمت کشیده ام محکوم شوم. هرچند که قبلاً گفته ام باز هم تکرار و اعتراف میکنم که من شخصی رک و صریحی هستم و تأیید میکنم که انتقاداتم کمی تند و زبانم هم کمی تیز میباشد مع الوصف یادآور میشوم که اگر یک دوست ولو تند و تیز از دولت انتقاد کند، بهتر از آن است که بدخواهان با اظهارات مغرضانه خود به دولت ضربه وارد کرده و زمینه بی اعتمادی مردم را نسبت به عملکرد دولت بوجود آورند. پدر مرحوم بنده همیشه این مطلب را به اینجانب نصیحت و متذکر میشد که (دوست میگوید گفتم اما دشمن میگوید میخواستم بگم) من نیز بعنوان یک دوست (البته اگر قابل باشم) بخشی از گفتنی ها و دل نگرانیهای خود و فعالان برجسته اقتصادی ایران را طی سه سال و نیم گذشته خدمت شما عرض کرده ام، اما نیدانم که چرا دنبال شنیدن دروغ شیرین هستید تا واقعیت تلخ؟!!

هرچند که تاحدودی از توجه دولت به انتقادات نا امید شده ام. زیرا بارها به عینه دیده ام که بعد از هر انتقادی که انجام داده ام بجای اینکه دوستانمان در دولت چند دقیقه ای وقت بگذارند و موضوع را بنحو مطلوب پیگیری کنند متأسفانه برعکس روزها وقت صرف کرده اند تا جلوی انتقادمان را به هر شکل ممکن بگیرند!! بطور مثال بجای اینکه با خودم تماس بگیرند و بپرسند که موضوع چیست و مشکل پیش آمده را چگونه باید حل کرد متأسفانه با خبرگزاریها و یا سایتهای خبری که مصاحبه و یا نظرات اینجانب را منتشر کرده اند تماس میگیرند و میگویند که علیپور از دوستان خودمان میباشد و ناراحت بوده و چیزی را گفته، پس لطف کنید مطلب را از روی سایت تان بردارید!! یا اینکه از طریق رسانه های کشور و رسانه ملی، اعلام میکنند که علیپور مورد تأیید دولت نیست و ما را علناً به جعلی بودن محکوم میکنند و یا دهها مورد دیگر که تاکنون برایمان رخ داده و جای طرح آنها اینجا نیست!! آیا این کار درستی است و شما این شیوه و روش را میپسندید؟ لذا از تمام دوستانم در دولت یازدهم خواهش میکنم تا همگی انتقاد پذیر باشیم نه انتقاد گریز و تا آنجائی که امکان دارد آستانه تحمل و سطح انتقاد پذیری خود را بالا ببریم.

وی گفت که چرا در دوره‌ای به گونه‌ای رفتار کردیم که چین و روسیه هم رأی به تحریم ما دادند و آنهایی که امروز از رفع تحریم ها ناراحتند و به جای نقادی هتاکی می‌کنند، چرا آن روز صدایشان بلند نشد؟ چرا به گونه‌ای رفتار کردیم که دنیا علیه ما متحد شود؟

بر هیچکس پوشیده نیست که سیاستهای اعمال شده ما طی سالهای گذشته غلط و نحوه تعامل و گفتمانمان با جهان پسندیده نبوده اما صد در صد خاطر مبارکتان هست که در دوران دولتهای نهم و دهم، تندترین انتقادات را به عملکرد و سیاستهای غلط آن دولتها داشتیم و همان انتقادات ما را فقط تعدادی از خبرگزاریهای غیردولتی منتشر میکردند و خبرگزاریها و رسانه های دولتی بدلیل اینکه اظهارات ما انتقادی بود حتی یک کلمه از سخنان ما را منتشر نمیکردند و البته در حال حال هم هیچ فرقی با گذشته نکرده چون اظهارات ما از جنس انتقادی است باز هم همان چند رسانه و خبرگزاری غیردولتی آنها را منتشر میکنند و باز و خبرگزاریها و رسانه های دولتی از انتشار سخنان انتقادی ما سرباز میزنند!! پس ما همان زمان سیاستهای غلط را به تندی نقد میکردیم و جنابعالی و سایر دوستان عزیز ما در دولت تدبیر و امید نیز ما را به انحاء مختلف تشویق و قدردانی میکردند.

شما می گویید که عده‌ای نمی‌خواهند تحریمها برداشته شود و رفع تحریمها ناراحتند، من از شما می‌پرسم که کدام ایرانی دوست ندارد تا تحریمها برداشته و رفع شوند؟ فقط احمق ها و خائنین به ایران و ایرانی تمایل دارند تا تحریمها باقی بمانند، کدام منتقد دولت حرفش این بوده که تحریمها را لغو نکنید؟. لطفاً یکی دو مورد از آنها را نام ببرید تا ما هم با این خائنین آشنا شویم. اصلاً حرف منتقدین، دعا و ثنا کردن درخصوص عدم رفع تحریمها نبوده و نیست!. بلکه غالب منتقدین دلسوز به برخی از سیاستها و عملکردهای دولت نقد دارند. اگر دولتهای گذشته به گونه‌ای غلط رفتار کردند که دنیا را برعلیه ما متحد نمودند آیا شما طی سه سال و نیم گذشته با عملکرد درست خود توانستید دنیا را به واقع با ایران همراه کنید؟ و یا باز هم مطمئن نیستید و می بینید که با جابجایی رئیس جمهور آمریکا احتمال دارد تمام رشته های شما پنبه شود!! پس آیا باید بگوییم که جنابعالی نادرست عمل کرده اید و یا سیاستهای شما غلط بوده است؟ نه خیر، از بد حادثه با جابجایی رئیس جمهور آمریکا شاید اتفاقات ناخوشایندی رخ دهد که از اختیار شما هم خارج باشد. خوب همانطوریکه توقع دارید که میبایست صدای همه برای دولت قبل بلند باشد آیا درست است که امروز هم توقع داشته باشیم تا صدای همه در اعتراض به سیاستهای شما بلند باشد؟

دکتر روحانی با بیان اینکه رانت اطلاعاتی بلایی بزرگ برای کشور و جامعه است، گفت: باید شفافیت و صداقت را سرلوحه کار قرار داده و اطلاعات در اختیار همگان باشد. باعث تعجب است که یک رسانه از وضعیت یک پرونده زودتر از رییس یک قوه مطلع است.

بله، همه نوع رانت بد و غیرقابل قبول میباشد و رانت اطلاعاتی نیز از این قاعده مستثنی نیست و مورد تأیید هیچکس نمیباشد اما آیا فقط رسانه های منتقد دولت به اطلاعات دست اول دسترسی دارند؟ آیا رسانه های دولتی و برخی از رسانه های همسو با دولت از اطلاعات دست اول و رانت اطلاعاتی بی بهره اند؟ نه خیر هر دو طرف برای اثبات قدرت و تأثیرگذاری رسانه خود در تلاشند تا به اطلاعات بکر و دست اول دست یابند. اما به جرأت خدمتتان عرض میکنم که هرگز شفافیت و صداقت سرلوحه کار رسانه های ما قرار نخواهد گرفت و آن مدینه فاضله ای که شما از آن سخن میرانید محقق نخواهد شد زیرا اداره و مدیریت یک رسانه نیازمند منابع مالی زیادی میباشد از همین رو همه رسانه ها بدنبال منابع مالی قابل قبولی هستند تا ادامه حیات خود را تضمین کنند. در نتیجه هر رسانه ای خود را به یکی از منابع قدرت و ثروت نزدیک و متصل میکند و به همین خاطر میبایست برخی از نظرات حامی مالی خود را نیز بمرور زمان در روند کار رسانه خویش اعمال نماید و همین امر موجب خواهد شد تا غالب رسانه ها در برخی موارد چشم خود را روی مسائلی ببندند و یا بعضی مواقع، مسائلی را نیز بیش از حد بزرگ نمایند که همین امر اجازه نخواهد داد تا شفافیت و صداقت را در رسانه ها ببینیم. از رسانه های دولتی و همسو با دولت گرفته که فقط به تعریف و تمجید دولت می پردازند و جمله ای انتقادآمیز برعلیه دولت را منتشر نمی کنند تا رسانه های منتقد که بعضاً کمتر به سراغ تعریف و تمجید از دولت میروند موارد انتقادی را بیشتر دنبال میکنند. تعداد اندکی رسانه در کشورمان هستند که صورت خود را با سیلی سرخ نگه داشته و واقعیات را بدون کم و کاست منعکس میکنند که باید به آنان گفت: دست مریزاد.

دکتر روحانی با بیان اینکه میزان نفتی که از سال 91 تا 94 می‌توانستیم بفروشیم و بخاطر تحریم از درآمد آن محروم شدیم 180 میلیارد دلار بوده، گفت: این رقم می‌توانست برای تحول در کشور و اشتغال جوانان بکار گرفته شود و امروز که تحریم ها برداشته شده، برخی عصبانی هستند و تحریم‌هایی را که برداشته شده ، ندیده و تنها نگاهشان به چند تحریمی است که باقیمانده است.

بله، اگر180میلیارد دلار بیشتر نفت میفروختیم خیلی خوب بود اما اینکه شما نتوانستید 180 میلیارد دلار نفت بفروشید نه تقصیر مردم است و نه تقصیر رسانه ها، بیش از اینکه فکر گذشته ها باشیم و دائماً گذشته را چماق بکنیم و به سر این و آن بکوبیم بهتر است که با تدبیر و درایت و سیاستهای درست و تیم قوی، به جلو نگاه کنیم و آینده را بسازیم. اما ظاهراً ما طی چهار سال گذشته در یک نقطه ترمز کرده و فقط درجا میزنیم. اما صراحتاً باید عرض کنم، همچنانکه700 الی800 میلیارد دلار پول صادرات نفت در دولتهای نهم و دهم در راه رشد و شکوفایی اقتصاد کشور سرمایه گذاری نشد و چندان اشتغالی هم بوجود نیاورد قطعاً این 180 میلیارد خیالی هم هیچ دردی از دردهای کشور را درمان نمیکرد زیرا دولتهای ایران زمانیکه اوضاع خوبی دارند و خزانه شان پر میباشد شرشان جای دیگری گرم میشود و ملت و سازندگی ایران را فراموش میکنند و وقتیکه بی پول میشوند تازه یاد ایران و ایرانی می افتند که دیگر کاری از دستشان برنمی آید. انشاالله از این به بعد فروش نفت و نحوه خرج کرد آن را توسط دولت تدبیر و امید خواهیم دید.  

اینکه جنابعالی در جمع مطبوعاتی‌ها فرمودید که100 تحریم برداشته شده و 3 تا مانده و منتقدان هم فقط آن 3 تا را می‌بینند. لازم نیست شما بگوئید کدام 100 تحریم برداشته شده، لطفاً فقط توضیح دهید که کدام 3 تحریم مانده است؟.

شما دائماً میگوید که عده‌ای نمی‌خواهند تحریمها برداشته شود، من از جنابعالی میپرسم کدام خائنی است که حاضر باشد تحریمها باقی بماند؟، کدام منتقد دولت حرفش این بوده که تحریمها را لغو نکنید؟. هر کسی که از لغو تحریمها ناراحت و عصبانی است ایرانی نبوده و یک خائن به خاک و ملت میباشد. پس لطفاً هی ‌نگوئید ما می‌خواهیم کار کنیم اما عده ای نمی‌گذارند، چه کسی نمی‌گذارد؟ چرا کم کاری دولت و ضعف و سوء مدیریت خودمان را به گردن دیگران می‌اندازیم. آنهایی که دولت مدعی است نمی‌گذارند دولت کار کند چه کسانی هستند؟ لطفاً نامشان را ببرید، مطمئن باشید که آنانی که بعنوان مانع سربسته نام میبرید، آنقدر وقت ندارند که برای هر مسئلۀ پیش و پا افتاده ای وقت گذاشته و انرژی صرف کنند. شاید در مسائل کلان کشور شخصیتهای نظام بیایند و نظر دهند و مشاوره کنند اما نه در مسایل دست چندم.

آقای روحانی که می‌گوید 100 تحریم براشته شده و3 تا مانده. نه! اینطور نیست. چند تا از تحریمها برداشته شده ولیکن چند تا از تحریمهای بزرگتر باقیمانده است که اتفاقاً تحریمهای لغو نشده اساسی هم هستند. تا زمانیکه این بخش از تحریمها یا همان 3 تایی‌هایی که بقول شما مانده، برداشته نشود گره روابط اقتصادی ما با دنیا باز نمیشود.

روحانی افزود: اگر شما می‌بینید که برای اولین بار در سال گذشته صادرات غیرنفتی ما بر واردات پیشی گرفت این به معنای حرکت در مسیر رونق اقتصادی است که در ماه‌ های اولیه سال جاری نیز این موضوع همچنان پابرجاست و ادامه دارد و صادرات غیرنفتی ما بر واردات پیشی گرفته است، اینکه بار اصلی بودجه به جای آنکه بر دوش نفت باشد بر دوش درآمدهای غیرنفتی است بدین معناست که مسیر بودجه‌ریزی کشور مسیر صحیح و درستی را برگزیده و انتخاب کرده است.

مستحضر باشید که کل مجموع تجارت خارجی‌ ایران در سال گذشته حدود40 میلیارد دلار بوده که از این میزان، واردات کشور تقریباً 25 درصد و صادرات نیز 18درصد نسبت به مدت مشابه در سال 93 کاهش داسته است. یعنی بعبارتی بهتر صادرات ما درمقایسه با سال 93 اصلاً رشدی نداشته و بخشی از مثبت شدن تراز تجاری ایران فقط و فقط به دلیل کاهش واردات بوده است از این جهت نمیتوان این مثبت شدن را یک دستاورد و پیروزی بزرگ تلقی کرد، چرا که سهم تجارت ما نسبت به سالهای گذشته خیلی کوچک‌ تر شده است. ضمناً توجه شما را به این نکته مهم جلب میکنم که تراز تجاری مثبت و یا منفی یک کشور را در زمانی میتوان به جد و بطور واقعی مطرح کرد که اقتصاد آن کشور مریض نبوده و در سلامت کامل باشد بطوریکه بودجه آن کشور به اندازه باشد و واردات و صادرات آن مملکت نیز بدون اعمال دستورات دولتی، روند طبیعی خود را طی کند. در ضمن اگر میزان کالاهایی که بطور قاچاق وارد کشور شده را هم جزء واردات بحساب بیاوریم آن موقع تأیید می فرمائید که نه تنها تراز مثبتی نداشته ایم بلکه تراز تجاری ایران بیش از حد منفی بوده است. با عرض شرمندگی باید خدمتتان اعلام کنم که این سخن شما را که میفرمائید بار اصلی بودجه به جای آنکه بر دوش نفت باشد بر دوش درآمدهای غیرنفتی است را قبول نداشته و رد میکنم عدد و رقم صادرات غیرنفتی کشورمان هنوز در حد و حدودی نیست که بتوان با آن چرخ بودجه کشور را چرخاند.!!

رئیس جمهور در ادامه فرمودند: امروز یک عده انقلابی نما مسائل کشور را نمی‌فهمند و درک نمی‌کنند، زیرا همه دنیا و سازمانهای بین المللی به این نکته اعتراف دارند که ایران بهترین کشور و امن ترین کشور برای سرمایه گذاری خارجی است و این اعتراف نهادهای مالی و بین المللی پولی و بانکی است.

در این خصوص از ترس اینکه به انقلابی نما و یا ضد انقلاب بودن محکوم نشوم ورود پیدا نمی کنم و فقط در یک جمله این سوال را مطرح می نمایم که آن سرمایه گذار خارجی، سرمایه اش را از طریق کدام شبکه بانکی به ایران خواهد کرد و با چه نرخ ارزی سرمایه اش را محاسبه خواهیم کرد و تاکنون چه مقدار سرمایه جذب نموده ایم؟

جناب آقای روحانی در مجلس به سخنان جالبی بشرح زیر اشاره نمودند:

آقای روحانی در مجلس اظهار داشتند: نباید کار بد را شیوع داد. اگر کسی گناهی کرده باید با خدای خودش توبه کند و اگر حق‌الناس است باید ادا کند نه اینکه جار بکشیم. نباید در خیابان ‌ها جار بکشیم آن هم به دروغ!!.
اگر یک فسادی در گوشه‌ای رخ داده؛ انگار برای بعضی‌ها بالا و پایین کردن فساد لذت‌بخش است، اگر یک دستگاهی وامی داده و آن پول به بدهی معوق تبدیل شده نمیدانم چرا بعضی رسانه‌ها خوش‌شان می‌آید بدهی معوق را اختلاس بگویند.
رئیس‌جمهور خاطرنشان کرد: اگر فسادی هست باید با آن مبارزه کنیم نه اینکه آن را بزرگ کنیم. نه اینکه به گونه‌ای تبلیغ کنیم که عادی‌سازی شود. بعضی‌ها دارند فساد را در جامعه عادی‌سازی می‌کنند.

در پاسخ به این سخنان آقای روحانی باید خدمت این بزرگوار عرض کنم که آقای رئیس جمهور، از شما توقع نداریم که چنین سخنانی بر زبان بیاورید. شما و سایر دوستان دولتمردمان حدود چهار سال است که شبانه روز در حال افشای تخلفات دولت قبل هستید و هر خلافی پیدا میکنید علناً به دولتمردان قبل نسبت میدهید و از هر تریبون و رسانه ای، محاکمه دولتمردان سابق را فریاد میزنید!! بنده موافق عملکرد و سیاستهای غلط آن دولت نیستم اما این تناقض در گفتار شما را هم اصلاً نمی فهمم. شما پیش از پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری سال 92، در طول تبلیغات انتخاباتی خویش میفرمودید که باید با فساد برخورد کرد و مفسدین را هم به سزای اعمالشان رساند اما نمیدانم که به یکباره چه شد که شما اینقدر تغیر موضع دادید و مهربان شدید؟ چرا وقتیکه بحث تخلفات دولت احمدی نژاد مطرح میشود میفرمائید که بگیرند و ببندند و یا وقتیکه بحث تخلفات مطروحه در ارتباط با شهرداری و آقای قالیباف به میان می آید (که البته بنده فعلاً کاری با صحت و سقم آن ندارم) باز هم همه ما داد و بیداد میکنیم که باید بگیرند و ببندندشان!! اما وقتیکه نوبت به خودمان میرسد قضیه کاملاً برعکس میشود، نباید تخلف را علنی کنیم و متخلف هم باید نزد خدای خودش توبه کند!! غارتگران بیت المال و نجومی بگیران را امانتداران کشور و ذخایر نظام معرفی میکنیم و هیچ خبری از توبه نیست و هیچ حق‌الناسی هم ادا نمیشود!! سه هزار میلیارد آن دولت را اختلاس بزرگ مینامیم و بابک زنجانی را نیز مفسد میخوانیم دائم دنبال حامیان و همکاران وی در دولت قبل میگردیم اما هشت هزار میلیارد خودمان را وام و بدهی معوق میخوانیم و کسانی را که پیگیر این موضوع هستند و آن را اختلاس میدانند را انقلابی نما میشماریم!! از همین رو و باز هم از ترس اینکه به انقلابی نما بودن و یا ضد انقلابی محکوم نشوم، عرائض خودم را در همین جا تمام میکنم و از شما خواهش میکنم تا به انتقادات حقیر التفات نظر داشته باشید.

در خاتمه لازم به ذکر است که بنده به این واقعیت مهم رسیده ام که جناب آقای روحانی دارای دو چهره کاملاً متفاوت میباشند که دو چهره ایشان 180 درجه با هم فاصله دارد. یک چهره پیش از انتخابات و یک چهره پس از انتخابات!! آقای روحانی پیش از انتخابات و در دوران تبلیغات انتخاباتی خویش آنقدر قشنگ، شیوا و زیبا سخن میگویند و از جملات جذاب و پسندیده استفاده میکنند که همه را مجذوب خود کرده و جذب خود میکنند اما پس از پیروزی در انتخابات، نحوه بیان، نوع برخورد و شکل جملاتی که استفاده میکنند درست180درجه عوض میشود!! از همین رو باتوجه باینکه به ایام انتخابات ریاست جمهوری سال 96 نزدیک میشویم باز هم شاهد تغیر ادبیات آقای روحانی هستیم و ایشان مجدداً مردم را ولی نعمتان دولت معرفی میکنند و خواهان جلوگیری از ریخته شدن آبروی افراد هستند، اعتقادی به عصمت دولت و دولتمردان ندارد و معتقدند که در عملکردشان اشتباه وجود دارد و دولت را نیازمند نقد و هدایت میدانند و دهها جمله و سخن زیبای دیگر. این روزها اینقدر از این سخنان زیبا از آقای روحانی شنیده ام که باز هم هوس کرده ام که دوباره به آقای روحانی رأی دهم.!!